to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

16:56 | 28.01.2013

πηγή: https://left.gr/97

Κοινωνία

Να, έτσι θα αλλάξουμε τον κόσμο…

Της Μηλιώνη Δέσποινας *


Πώς θα αλλάξουμε, σκέφτομαι, αυτόν τον κόσμο; Πώς θα καταφέρουμε να ξεσηκώσουμε αυτούς τους ανθρώπους που τίποτα να χάσουν πια δεν έχουν, αλλά παραμένουν στα σπίτια τους σαν ποντίκια φοβισμένα; Πώς θα τους δείξουμε πως ο εργάτης, ο άνεργος, ο αγρότης, ο εκμεταλλευόμενος από άλλο άνθρωπο έχει τη δύναμη όλη κρυμμένη στα χέρια του; Πώς θα του θυμίσουμε ότι τα πάντα με αγώνες κερδήθηκαν;

Γκάντι: «Πρέπει εσύ να αποτελείς την αλλαγή που θέλεις να δεις στον κόσμο». Ο κόσμος θα αλλάξει, όταν εσύ αλλάξεις. Όταν πάψεις να αναζητάς να βολευτείς σε μια δουλίτσα και δώσεις το πρόσωπό σου στην αλληλεγγύη, στη δικαιοσύνη, στον αγώνα για την ανατροπή. Τότε ένα βήμα θα έχει ήδη γίνει για την καλυτέρευση της ζωής. Η δράση θα είναι το μότο σου. Δε θα υπάρχει πλέον ευθύνη ατομική αλλά μονάχα συλλογικότητα. Το πρόβλημα του διπλανού σου θα είναι και δικό σου πρόβλημα και ως τέτοιο θα το αντιμετωπίζεις. Το φυσικό περιβάλλον θα είναι το σπίτι σου και ως τέτοιο θα το προστατεύεις. Ιδέες όπως η ανακατανομή του εισοδήματος και η εξάλειψη της φτώχειας πρέπει να είναι κυρίαρχες. Όταν αποφασίσεις να οργανωθείς, να διδάξεις και να διδαχθείς, τότε θα επηρεάσεις και άλλους να ακολουθήσουν το παράδειγμά σου κι αυτοί θα επηρεάσουν κι άλλους κι άλλους κι άλλους…

Μπρεχτ: “Άλλαξε τον κόσμο, το χρειάζεται. Κι όταν τον αλλάξεις, άλλαξε τον αλλαγμένο κόσμο”! H προσπάθεια και μόνο να αλλάξεις τον κόσμο προς το ιδανικότερο είναι ένα βήμα προς την αλλαγή του. Η επιμονή, από την άλλη μεριά, είναι, ίσως, το κλειδί της επιτυχίας. Οι μικρές αλλαγές δεν είναι εχθρός των μεγάλων αλλαγών (όπως πολλές φορές υποστηρίζεται), αλλά συμβάλλουν στην επίτευξη του τελικού στόχου. Βήμα, βήμα. Σκαλοπάτι, σκαλοπάτι. Κι όταν το όνειρο γίνει πραγματικότητα, ο αγώνας δε σταματά. Σίγουρα υπάρχουν πολλά ακόμα για τα οποία αξίζει να αγωνιστείς. Σίγουρα ο κόσμος μπορεί να γίνει δικαιότερος. Ακόμα και σήμερα που η απόγνωση έχει καταβάλει τον ελληνικό λαό, οι συσχετισμοί υπάρχουν. Έφτασε η στιγμή που η αλλαγή είναι αναπόφευκτη. Αλλαγή κυβερνητικής πολιτικής, πολιτικών προσώπων, τρόπου σκέψης και αντιμετώπισης των πραγμάτων. ΄΄Και ποια είναι η πιο αψηλή εντολή; Ν’ αρνηθείς όλες τις παρηγοριές-θεούς, πατρίδες, ηθικές, αλήθειες – ν’ απομείνεις μόνος και ν’ αρχίσεις να πλάθεις εσύ, με μοναχά τη δύναμή σου, έναν κόσμο που να μην ντροπιάζει την καρδιά σου…΄΄ (Νίκος Καζαντζάκης).

Πάμπλο Νερούντα: ΄΄Αργοπεθαίνει όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας, επαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τις ίδιες διαδρομές, όποιος δεν αλλάζει το βήμα του, όποιος δεν ρισκάρει να αλλάξει χρώμα στα ρούχα του, όποιος δε μιλάει σε όποιον δε γνωρίζει΄΄. Αν δεν επιδιώκουμε τη βελτίωση του εαυτού μας και στη συνέχεια του κόσμου μας, απλά αργοπεθαίνουμε. Δε ζούμε, υπάρχουμε. Αναλωνόμαστε σε ανούσιες πράξεις που δίνουν την περιστασιακή ψευδαίσθηση της πληρότητας.

Για να αλλάξουμε τον κόσμο επιβάλλεται να τον κατανοήσουμε πρώτα και για να κατανοήσουμε πρέπει να μάθουμε, να διαβάσουμε. Πρέπει να μάθουμε για τις επαναστάσεις σε όλο τον κόσμο. Τόσες πολλές οι γνώσεις. Τόσα πολλά πρέπει να διαβάσουμε. Πρέπει να κατανοήσουμε βαθιά τη ρίζα του φασισμού και το φαινόμενο της συντηρητικοποίησης του ανθρώπου σε κάθε κρίση από την οποία πλήττεται. Μόνο έτσι θα του βάλεις το μαχαίρι βαθιά στο κόκκαλο. Mόνο έτσι θα αναδείξεις πόσο ζωώδης είναι η πράξη της δολοφονίας ενός ανθρώπου στη μέση του δρόμου των Πετραλώνων, με μοναδική αιτία την εθνικότητά του. Η απάντηση σε κάθε πρόβλημα είναι η πραγματική παιδεία του λαού. Παιδεία που η αριστερά οφείλει να προσφέρει και να παρέχει για να έρθει στη συνέχεια και η ιδεολογική διαμόρφωση. Aυτό είναι επιτακτική ανάγκη τη συγκεκριμένη χρονική συγκυρία που μεγάλο μέρος του λαού επιλέγει να στραφεί στην αριστερά.

Να, έτσι λοιπόν θα αλλάξουμε τον κόσμο. Δεν το λέμε εμείς. Μας τα έχουν πει άλλοι εδώ και χρόνια. Αυτό που μένει είναι να ανοίξουμε την καρδιά και το μυαλό μας, ώστε να τα ακούσουμε.

 
*Μηλιώνη Δέσποινα, εκπαιδευτικός πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης.

 

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)