to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

15:25 | 30.09.2019

Πολιτισμός

Ν. Ξυδάκης: Όσο ζυμώνεται η Αριστερά, η Δεξιά επελαύνει και κάνει μπίζνες

Με αφορμή αυτή την υπόθεση ο Ν.Ξυδάκης μίλησε στο tvxs.gr για τα αποστήματα στον χώρο του πολιτισμού και τις μάχες που κερδήθηκαν και χάθηκαν από την προηγούμενη κυβέρνηση.


Αναδημοσιεύουμε τη συνέντευξη που παραχώρησε ο Νίκος Ξυδάκης όπως αναρτήθηκε στο tvxs.gr:

Άλλη μια δικαστική απόφαση που δικαιώνει τον Νίκο Ξυδάκη ήρθε στα χέρια μας. Το Πρωτοδικείο Αθηνών απέρριψε την αγωγή του πρώην καλλιτεχνικού διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου Σ. Χατζάκη κατά του Ν. Ξυδάκη, με την οποία ζητούσε αποζημίωση 251.000 ευρώ και προσωποκράτηση ενός μηνός, για συκοφαντική δυσφήμηση και προσβολή προσωπικότητας.

Η υπόθεση ξεκινά το 2015, με την απομάκρυνση του Σ. Χατζάκη και των μελών του ΔΣ από τη διοικηση του Εθνικού, για παραβιάσεις του νόμου της Διάυγειας και του ιδρυτικού νόμου του θεάτρου. Είχε προηγηθεί σχετική απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, υπέρ της εγκυρότητας της υπουργικής απόφασης.

Με αφορμή αυτή την υπόθεση ο Ν.Ξυδάκης μίλησε στο tvxs.gr για τα αποστήματα στον χώρο του πολιτισμού και τις μάχες που κερδήθηκαν και χάθηκαν από την προηγούμενη κυβέρνηση.

Το 2015 απασχόλησε πολύ τα ΜΜΕ η διαμάχη του τότε καλλιτεχνικού διευθυντή Σωτήρη Χατζάκη με τον αναπληρωτή υπουργό πολιτισμού Νίκο Ξυδάκη. Η απόφαση του δεύτερου να παύσει τον πρώτο από τα καθήκοντα του που έγινε γνωστή στις 15 Μαρτίου 2015 και η άρνηση του Χατζάκη να παραιτηθεί, είχε σαν αποτέλεσμα ένα ντόμινο ανακοινώσεων και δηλώσεων και από τις δύο πλευρές. Ο Νίκος Ξυδάκης εντόπιζε αδιαφάνεια και μη τήρηση των νόμιμων διαδικασιών εντός του Εθνικού Θεάτρου. Ο κος Χατζάκης μιλούσε για συκοφαντική δυσφήμηση και ζητούσε την παρέμβαση του τότε πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα. Ο τότε καλλιτεχνικός διευθυντής,  προσέφυγε τελικά στο Συμβούλιο της Επικράτειας για να κριθεί αντισυνταγματική η απόφαση της παύσης του, όμως πριν δύο χρόνια το ΣτΕ δικαίωσε τον Ξυδάκη δεχόμενο το σύνολο του σκεπτικού της απομάκρυνσης.

Η αναλυτική και διεξοδική απόφαση 32 σελίδων, επί της αγωγής για συκοφαντική δυσφήμηση, όμως ήρθε σήμερα και δικαιώνει επίσης τον Ν. Ξυδάκη. Το Πρωτοδικείο Αθηνών αποδέχτηκε όλα του τα επιχειρήματα και την διοικητική πρακτική του στην υπόθεση του Εθνικού Θεάτρου, ορίζοντας μάλιστα και αποζημίωση υπέρ του για τα δικαστικά έξοδα 1000 ευρώ.

Ο Νίκος Ξυδάκης ήταν ένας από τους υπουργούς Πολιτισμού που ενόχλησε καθώς μέσα στον σύντομο χρόνο της θητείας του στο υπουργείο «άνοιξε» τουλάχιστον τρία αποστήματα: Το θέμα ΑΕΠΙ, το «αμαρτωλό» Ταμείο Αλληλοβοήθειας του Υπουργείου Πολιτισμού και τη διαφάνεια στους εποπτευόμενους φορείς, ένας από τους οποίους ήταν και το Εθνικό Θέατρο. Σήμερα, μετά τη δικαίωση του, μιλάει στο tvxs.gr για την επίμαχη διαμάχη, η οποία στο φόντο έχει τις αδιαφανείς διαδικασίες σε σχέση με την διαχείριση δημόσιου χρήματος. «Μπορεί να δικαιώθηκα, όμως σήμερα σκέφτομαι πως ίσως έπρεπε αρχής εξαρχής, αντί να ζητήσω την παραίτηση του, να ζητούσα έλεγχο νομιμότητας ώστε να αναλάβει την υπόθεση ο εισαγγελέας και να αποφύγουμε τη φθορά της σύγκρουσης»

Ο Νίκος Ξυδάκης μας θυμίζει ότι ζήτησε την παραίτηση του Σ. Χατζάκη όταν ενημερώθηκε ανεπισήμως ότι δεν ανέβαζε στη Διαύγεια τις συμβάσεις των καλλιτεχνικών συντελεστών και πως επίσης οι συμβάσεις που είχαν συνάψει με το Εθνικό ο ίδιος ο διευθυντής Σ. Χατζάκης αλλά και το μέλος του ΔΣ Γ. Μετζικώφ ξεπερνούσαν τον νόμιμο αριθμό των δύο ανά έτος.

«Είχα κατηγορηθεί για αυθαιρεσία γιατί τον έπαυσα ενώ δεν είχε λήξει η θητεία του. Όταν όμως ανακαλύπτεις ότι οι διοικούντες κάνουν πάνω από δύο συμβάσεις με τον εαυτό τους, ύψους 10-15 χιλιάδων ευρώ η καθεμία,  δεν μπορείς να μείνεις με σταυρωμένα χέρια» λέει ο Ν. Ξυδάκης ο οποίος προσθέτει πως δεν κρίνει το καλλιτεχνικό του έργο παρά μόνο τη μορφή διοίκησης που ασκείτο.

Ο κος Χατζάκης τότε απαντούσε μέσω ανακοινώσεων και συνεντεύξεων πως για την τρίτη σύμβαση δεν είχε αμειφθεί

«Η τρίτη σύμβαση υπήρχε σε δύο μορφές, η κάθε μία με διαφορετική ημερομηνία και διαφορετικές υπογραφές μελών του ΔΣ. Ετσι μας παρουσίασαν μία σύμβαση που φαινόταν πως δεν υπήρχε αμοιβή, όμως μετά ανακαλύψαμε προηγούμενη σύμβαση στο νομικό τμήμα όπου  φαινόταν ότι υπήρχε αμοιβή, και μάλιστα αυτή η κρυμμένη σύμβαση ήταν η μόνη που ήταν κατατεθειμένη και επικυρωμένη με αριθμό εισαγωγής», λέει ο Ν. Ξυδάκης. Και η υπόθεση Χατζάκη είναι μία από τις υποθέσεις. Στο υπερχρεωμένο τότε Κρατικό Θέατρο Βόρειου Ελλάδος ο διευθυντής Γ. Βούρος είχε αναθέσει τέσσερις συμβάσεις στον εαυτό του, μέσα σε μια χρονιά!

Η μεγάλη ένταση, αφορούσε επίσης τη μη ανάρτηση στη Διαύγεια των συμβάσεων των καλλιτεχνικών συντελεστών ― μεταφραστών, σκηνοθετών, σκηνογράφων κ.λπ.. Ο κος Χατζάκης επέμενε στη θέση του επικαλούμενος ζήτημα προστασίας προσωπικών δεδομένων. «Ζητήσαμε γνωμοδότηση από ένα από τα πιο έγκυρα νομικά γραφεία και επιβεβαιώθηκε η άποψή μας ότι πρέπει να αναφερθούμε στην Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα και να υπακούσουμε σε ό,τι εκείνη κρίνει αμετάκλητα» έλεγε τότε ο κ. Χατζάκης.

Όταν αναγκάστηκαν να αναρτούν στη Διαύγεια τις αμοιβές των καλλιτεχνών, δημοσιεύθηκε η αμοιβή της Άλκηστις Πρωτοψάλτη για τη συμμετοχή της στις Τρωάδες η οποία είχε ύψος 63.000 ευρώ. Στη συνέχεια η ίδια απέσυρε τη συμμετοχή της και η ΕΦΣΥΝ έγραφε σχετικά: «Η αμοιβή της Αλκηστης Πρωτοψάλτη έχει γίνει κυρίαρχο θέμα τον τελευταίο καιρό και συνδυάστηκε ευθέως με την αποπομπή του καλλιτεχνικού διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου, Σωτήρη Χατζάκη, ο οποίος είχε κλείσει μαζί της συμβόλαιο 63 χιλιάδων ευρώ για όλη την καλοκαιρινή περιοδεία.»

Ο Νίκος Ξυδάκης μίλησε για την προσπάθεια του να σπάσει τα αποστήματα στον χώρο του πολιτισμού και τις αντιστάσεις που αντιμετώπισε

«Οταν αντιλήφθηκα πώς λειτουργούσαν οι σχεδόν εξήντα αυτοτελείς οργανισμοί, έστειλα δύο φορές την ίδια εγκύκλιο, ζητώντας πιεστικά τέσσερα πράγματα: να αναρτούν αμελλητί τις δαπάνες στη Διαύγεια, να τηρούν υπογεγραμμένα πρακτικά ΔΣ, να τηρούν πρωτόκολλο εισερχομένων-εξερχομένων, και να μας ενημερώσουν για το ύψος των ενοικίων. Δηλαδή τα απολύτως στοιχειώδη. Αρκεί να σας πω ότι εν μέσω κρίσης, κάποιοι εποπτευόμενοι οργανισμοί του υπουργείου συνέχιζαν να δαπανούν υπέρογκα ποσά για τα ενοίκια των κτιρίων. Ζητήσαμε να μας στείλουν στοιχεία. Οι περισσότεροι δεν μας έστελναν. Όλα αυτά τα πλήρωνε το Ελληνικό δημόσιο. Ζητούσα διαχειριστικούς ελέγχους. Όπου έγιναν, είχαμε απίστευτα αποτελέσματα. Δείτε το θέμα του Ταμείου Αλληλοβοήθειας του Υπουργείου Πολιτισμού, το θέμα της ΑΕΠΙ κ.α. Διαχειριστικοί λεγχοι έγιναν στο Κέντρο Κινηματογράφου, στο Φεστιβαλ Θεσσαλονίκης, περιορισμένος στο Εθνικό κ.ά.

Οσον αφορά τον εξωφρενικό ισχυρισμό ότι οι συμβάσεις καλλιτεχνών περιέχουν ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα και δεν πρέπει να αναρτώνται στη Διαύγεια, αυτός κατέπεσε και από τη σχετική γνωμοδότηση της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων.

Ανοίξατε με θάρρος κάποια θέματα, ωστόσο κάποια δεν έκλεισαν όπως το θέμα των πνευματικών δικαιωμάτων. Οι δημιουργοί είναι στην ίδια κατάσταση παρά τις πρωτοβουλίες σας και μάλιστα σήμερα δηλώνουν ανήσυχοι για την επαναφορά προσώπων που θεωρούν ότι τους έβλαψαν. Τι κάνατε καλά και τί όχι;

Εξ ενστίκτου και εκ πείρας έδειξα εμπιστοσύνη προς τους δημιουργούς, εισάκουσα όσα μου έλεγαν. Σκέφτηκα ότι ζητούν το σωστό και το νόμιμο, έχουν δίκιο, και έδρασα ακαριαία. Τις περισσότερες φορές δικαιώθηκα, δηλαδή παρήχθη ωφέλιμο έργο, έγιναν σημαντικά βήματα. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι δημιουργοί του τραγουδιού και η ΑΕΠΙ. Μετανιώνω μόνο για τις συγκρούσεις και τις μεταρρυθμίσεις που δεν πρόλαβα να κάνω. Νομίζω όμως ότι μέσα σε 200 θυελλώδεις ταραγμένες μέρες στην Μπουμπουλίνας, έκανα κάτι, έθεσα τα θεμέλια για τη μεταρρυθμιστική ατζέντα της τετραετίας. Και δεν αδίκησα κανέναν, έτσι εκτιμώ. Ολα όμως τελούν υπό κρίση και αποτίμηση, από τους πολίτες και τους εμπλεκόμενους.

Υπάρχει έντονο κλίμα διαμαρτυρίας και για την επαναφορά Τσακοπιάκου, του ισόβιου προέδρου του «αμαρτωλού» ταμείου του ΥΠΠΟ από την κυρία Μενδώνη, πως το σχολιάζετε;

Εγώ τον κ. Τσακοπιάκο δεν τον έχω συναντήσει ποτέ. Επί της θητείας μου ήταν αόρατος. Κάποιοι ενδιάμεσοι με πλησίασαν και μου ζήτησαν να τον συναντήσω εξωϋπηρεσιακά. Απάντησα ότι τα θεσμικά ζητήματα τα διαχειρίζομαι θεσμικά. Εχω μελετήσει όμως το Ταμείο Αλληλοβοήθειας, μελέτησα τις συνδεόμενες υπουργικές αποφάσεις και τη ροή δημοσίων επιχορηγήσεων, και σχημάτισα την εντύπωση ότι λειτουργούσε ως δυνητικό αποθετήριο πολιτικού χρήματος, χωρίς τους περιορισμούς του δημόσιυ λογιστικού, ήταν ένα by pass με τον τρόπο του τεράστιου ΚΕΛΠΝΟ. Γι’ αυτό διέταξα έλεγχο από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους. Η κ. Μενδώνη, επί δεκαετία γεν. Γραμματέας του ΥΠΠΟ, ασφαλώς γνωρίζει πρόσωπα και λεπτομέρειες και διαδρομές. Η θεσμική αναβάθμιση του ερευνώμενου κ. Τσακοπιάκου είναι πολιτική πράξη αναδοχής του. Μπορούσε να περιμένει το αποτέλεσμα της έρευνας για το Ταμείο ― αυτή είναι η θεσμική και πολιτική τάξη. Δεν το πράττει.

Ο κος Τσακαλώτος είπε σε εκδήλωση του tvxs.gr μεταξύ άλλων ότι πρέπει να επαναπροσδιορίσει ο ΣΥΡΙΖΑ τη σχέση του με τον πολιτισμό. Χαρακτηριστικά ανέφερε «Πολιτισμός δεν είναι να βρούμε 10-20 καλλιτέχνες δικούς μας» είναι μια έννοια ευρύτερη. Πώς το σχολιάζετε;

Θα το πήγαινα λίγο παραπέρα: Πολιτισμός δεν είναι καν οι καλλιτέχνες, είναι κάθε όψη του βίου. Με τις προγραμματικές μου δηλώσεις, και τα πεπραγμένα στη θητεία μου, υποστήριξα αυτό ακριβώς, του έδωσα περιεχόμενο και μορφή: να υπηρετήσουμε το υψηλό μαζί με το λαϊκό, το παραδοσιακό και το νεωτερικό, να παραχθεί πλούτος και αυτογνωσία από τον πολιτισμό. Δεν επέλεξα ημετέρους, επέλεξα τους άξιους, τόλμησα, έκανα και λάθη και παραλείψεις, τίμησα τη συγχρονη δημιουργία, τίμησα τους έξοχους αρχαιολόγους μας, κατέβηκα στις υπόγειες αποθήκες των περιφερειακών μουσείων, παρακάλεσα περιφερειάρχες για ευρωπαϊκά κονδύλια. Ενα παράδειγμα: το πρωί μίλησα για την οινοπαραγωγό Νεμέα, το βράδυ πήγα incognito σε συναυλία noise, γιατί και τα δύο είναι πολιτισμός. Κοιτάξτε, εγώ προέρχομαι από την τέχνη και την ανοιχτή κοινωνία και την αγορά, οι άνθρωποι του πολιτισμού με ήξεραν από δεκαετίες πριν, δεν είμαι ούτε της γραφειοκρατίας ούτε της μπίζνας και της διαπλοκής. Και φυσικά κρινόμαστε όλοι.

Πώς βλέπετε τις ζυμώσεις για την επόμενη μέρα του ΣΥΡΙΖΑ; Τι πιστεύετε ότι χρειάζεται ο χώρος σας περισσότερο;

Όσο ζυμώνεται η Αριστερά, η Δεξιά επελαύνει, κάνει μπίζνες, ταξίματα, βολέματα, στήνει την Παλινόρθωσή μετά την ιστορική κρίση που η ίδια προκάλεσε. Μπορεί κα να μας θεωρούν χρήσιμους ηλίθιους που ξεκολλήσαμε τη χώρα και αυτοί τα βρήκαν καλύτερα.. Οσο εμείς κλωσσάμε τη φυσιογνωμία, η Δεξιά στήνει δίκτυα και θεσμίζει τη μακρά της παραμονή σπέρνοντας ψευδαισθήσεις κανονικότητας, δηλαδή τις νέες βαθιές ανισότητες μετά την κρίση. Και ο κόσμος είναι κουρασμένος, λαχταράει ησυχία και καμιά δουλειά.

Ναι, να ζυμωνόμαστε, αλλά όχι εκτός πολιτικού χρόνου, εκτός ζωτικών συμφράσεων, χωρίς το μάτι προσηλωμένο στο μέλλον. Να ταχύνουμε, και κυρίως η ζύμωση να οδηγήσει να ξαναβρούμε στέρεους και βαθείς δεσμούς με τους συμπολίτες μας, εννοώ και ψυχικούς δεσμούς. Οι άνθρωποί μας δεν ψηφίζουν μόνο, αισθάνονται αριστερά, αισθάνονται μέρη της μεγάλης δημοκρατικής  παράταξης που διαπλέει τον εικοστό αιώνα και μπαίνει στον εικοστό πρώτο. Ας τους ακούσουμε λοιπόν, και κυρίως ας τους δώσουμε το λόγο.

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)