Μετά τα εντυπωσιακά ευρήματα από το πόρισμα του ελέγχου, που διεξήχθη προσφάτως, για λογαριασμό του Υπουργείου Πολιτισμού για την εταιρεία ΑΕΠΙ (Ανώνυμη Εταιρεία Πνευματικής Ιδιοκτησίας) , επικοινωνήσαμε με τον πρώην υπουργό πολιτισμού Νίκο Ξυδάκη , χάρη στον οποίο διατάχτηκε ο έλεγχος.

Οι μέτοχοι μοίραζαν τα λεφτά από την πνευματική ιδιοκτησία των δημιουργών δίνοντας αστρονομικά ποσά (μέχρι 52.000 ευρώ μισθούς το μήνα!) στους εαυτούς τους και στις συνδεδεμένες εταιρείες οι οποίες ανήκαν στους ίδιους και σε συγγενικά τους πρόσωπα. Την ίδια στιγμή που η ΑΕΠΙ κατέρρεε εξαιτίας των αμοιβών, ύποπτων συναλλαγών με συνδεδεμένες εταιρείες χωρίς τιμολόγια και ενώ πολλοί καλλιτέχνες έπαιρναν ψίχουλα. Μόνο  για την περίοδο 2011 - 2014 τα μέλη του ΔΣ και συγγενείς τους έλαβαν αμοιβές 7,4 εκ ευρώ, ενώ πληρώθηκαν άλλα 7,2 εκ ευρώ σε συνδεδεμένη εταιρία για τεχνική υποστήριξη.

Ο τότε υπουργός πολιτισμού Νίκος Ξυδάκης λίγους μήνες μετά την ανάληψη των καθηκόντων του ενημερώθηκε για το τι συνέβαινε στον χώρο των πνευματικών δικαιωμάτων από δημιουργούς και φορείς. Έφταναν στο γραφείο του πληροφορίες σχετικά με αυθαιρεσίες και οικονομικές ατασθαλίες, ωστόσο δεν υπήρχε κάποιο τεκμήριο που τις αποδείκνυε.  Ενώ λοιπόν ο νόμος έδινε τη δυνατότητα στον Οργανισμό Πνευματικής Ιδιοκτησίας το υπουργείου και στην  πολιτική ηγεσία να διατάξει έλεγχο, δεν το είχε κάνει προηγουμένως κανείς.

Τώρα λοιπόν που υπάρχει το πόρισμα από τους ορκωτούς λογιστές τι περιμένουμε; «Να υπάρξει πολιτική πρωτοβουλία και να δράσουν αυτοί που έχουν έννομο συμφέρον, δηλαδή οι δημιουργοί. Το ποιοι έχουν ποινικές ευθύνες θα το πει ο εισαγγελέας» εξηγεί.

«Ο κατά τον νόμο υπεύθυνος είναι ο ΟΠΙ (Οργανισμός Πνευματικής Ιδιοκτησίας του Υπουργείου Πολιτισμού). Ευτυχώς μετά τη θεσμοθέτηση του ΟΠΙ υπήρξε η δυνατότητα του ελέγχου αλλά όχι κυρωτική αρμοδιότητα.  Είχαμε πει να δώσουμε αρμοδιότητα στον ΟΠΙ να έχει δυνατότητα να έχει και κυρωτικό ρόλο.  Καλό είναι να το προβλέπει ο νέος νόμος.

Το πρώτο θέμα  ήταν να μάθουμε τι ακριβώς συμβαίνει στην ΑΕΠΙ. Αυτό το πόρισμα δίνει μια τεκμηρίωση. Είναι το απόλυτο χάος.

Το πιο εντυπωσιακό στοιχείο από αυτά που δίνει η έρευνα δεν είναι το ότι έπαιρναν απίστευτους μισθούς, εξασθενώντας ουσιαστικά την εταιρεία, αλλά το ότι δεν έδιναν στους δικαιούχους δημιουργούς τα χρήματα που εισέπρατταν για λογαριασμό τους από τα μαγαζιά και τα ΜΜΕ. Αυτό είναι βαρύ. Άνθρωποι που παίρνουν ψίχουλα, ποιος κρίνει ποιος παίρνει τι; Οι δημιουργοί έχουν έννομο συμφέρον να προσφύγουν. Είχαν φτάσει σε μας καταγγελίες ότι η εταιρεία καταβάλλει κανονικά τα δικαιώματα σε επιφανείς δημιουργούς και εξασφαλίζει έτσι κάποια ανοχή, διασκεδάζει τις φωνές των ριγμένων. Αν συνέβαινε αυτό θα πρέπει και οι καλοπληρωμένοι καλλιτέχνες να αντιληφθούν τώρα ότι κι εκείνοι ψίχουλα έπαιρναν».

Ο Νίκος Ξυδάκης θεωρεί πως διαχρονικά οι κυβερνήσεις δεν έχουν δώσει τη δέουσα προσοχή στα θέματα του πολιτισμού. «Θα αλλάξουν πολλά αν αντιληφθούμε ότι ο πολιτισμός είναι μεγάλη παραγωγική δύναμη. Το κράτος πρέπει να βάλει κανόνες να μπορεί ο καλλιτέχνης να ζήσει από τη δουλειά του. Να μην οδηγούν τον καλλιτέχνη στα μαύρα ούτε στην εξαθλίωση», καταλήγει.