Η ΝΔ έφερε την Δικαιοσύνη στο επίκεντρο του κομματικού παιχνιδιού, αγνοώντας τους νόμους και το Σύνταγμα, τη μακρά σειρά αξιολογήσεων των υποψηφίων από δικαστικά συμβούλια που τους έχουν κρίνει άξιους, πολιτικοποιεί την Δικαιοσύνη με ενστάσεις "πολιτικής δεοντολογίας" αντί να σεβαστεί την δικαστική δεοντολογία, τόνισε ο πρώην υπουργός Δικαιοσύνης Ν. Παρασκευόπουλος Στο Κόκκινο και τον Νίκο Σβέρκο.
«Το κυριότερο θέμα που προκύπτει είναι ότι η αξιωματική αντιπολίτευση ώθησε την Δικαιοσύνη στο επίκεντρο του κομματικού παιχνιδιού, με δική της πρωτοβουλία και μόνο δική της», τόνισε ο κ. Παρασκευόπουλος αναφορικά με το θέμα της επιλογής της νέας ηγεσίας της Δικαιοσύνης.
Όπως τόνισε, «η Δικαιοσύνη είναι ανεξάρτητη, ως μία από τρεις λειτουργίες του πολιτεύματος. Κατ’ αρχήν πρέπει μόνη της να ρυθμίζει τα θέματά της και κατ’ εξαίρεση το Σύνταγμα έχει κάποιες διαδικασίες "επαφής" της Δικαιοσύνης με τις άλλες εξουσίες, την νομοθετική και την εκτελεστική. Αυτή η "επαφή" υπηρετεί την Δημοκρατία, επειδή ο δικαστής δεν έχει σχέση αντιπροσώπευσης με τον κόσμο … Το γεγονός ότι σε μία ακραία περίπτωση και στο τέλος μίας διαδικασίας προβλέπεται αυτή η "επαφή" με την εκτελεστική εξουσία, δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να παραγκωνίζουμε την Δικαιοσύνη και τις αρχές της, στις οποίες περιλαμβάνεται η ανεξαρτησία, να εμφανίζουν τους δικαστές ως της “δικής μας” αρεσκείας ή “των άλλων”».
Ξεκαθάρισε επίσης ότι «τυπικά και νομικά, κατά το Σύνταγμα, ο χρόνος για να γίνει η επιλογή της ηγεσίας της Δικαιοσύνης, είναι στις 30 Ιουνίου, δηλαδή τώρα. Το Σύνταγμα και η νομιμότητα επιβάλλει να προχωρήσει η διαδικασία και να εκλεγεί η ηγεσία, οι κορυφαίοι της Δικαιοσύνης. Πολύ περισσότερο, που τα πρόσωπα που έχει καταδείξει σήμερα η επιλογή, έχουν προκύψει μετά από μακριά σειρά αξιολογήσεων, η ίδια η Βουλή έχει παρέμβει με την προβλεπόμενη από τον νόμο διαδικασία. Για να φτάσουν μέχρι εδώ οι δικαστές και να κριθούν άξιοι, έχουν περάσει σειρά κρίσεων από δικαστικά συμβούλια … έχουν κριθεί άξιοι από την Δικαιοσύνη και οι τρεις … Το γεγονός ότι το Σύνταγμα αναθέτει στην πολιτική εξουσία μία τελική επιλογή, δεν σημαίνει ότι τα χαρακτηριστικά της κρίσης είναι κυρίως πολιτικά. Είναι κυρίως δικαστικά».
«Όταν λοιπόν έρχεται ένα κόμμα και λέει “όχι τώρα εσείς, γιατί θα διαλέξετε τους δικαστές της αρεσκείας σας”, αλλά “μετά εμείς, για να διαλέξουμε της δικής μας αρεσκείας δικαστές”, πολιτικοποιεί την Δικαιοσύνη με έναν τρόπο που την βλάπτει. Έχουν δίκιο και οι δικαστικές ενώσεις που στέκονται απέναντι σε αυτή την διαδικασία πολιτικοποίησης. Πρέπει να γίνει ό,τι προβλέπει το Σύνταγμα», συνέχισε ο κ. Παρασκευόπουλος και θύμισε ότι η συναινετική διακομματική διαδικασία «υπήρξε μέχρι αυτό το στάδιο, καλό θα είναι να υπάρξει μέχρι το τέλος, να υπάρξουν δικαστές που στην συνείδηση όλου του λαού και των συναδέλφων τους θα είναι οι αξιότεροι όπως έχει αναγνωριστεί και πολιτικά με κάποια συναίνεση, όχι αρεστοί ενός κόμματος. Είναι τελείως αδικαιολόγητο να μην δέχεται διαβούλευση και προσπάθεια συμφωνίας η αξιωματική αντιπολίτευση ... Διενέξεις για την Δικαιοσύνη είχαμε και στο παρελθόν ... το θέμα είναι ότι σε αυτή την συγκυρία η νομιμότητα είναι σαφής, αναμφισβήτητη. Η διαδικασία είναι αυτή που τηρήθηκε, ο ορθός χρόνος για να προχωρήσουμε στην επιλογή των προσώπων είναι αυτός, δεν μπορεί να υπάρξει αμφισβήτηση της νομιμότητας και της συνταγματικότητας αυτής της πορείας».
Το γεγονός ότι τίθεται «ένσταση “πολιτικής νομιμοποίησης”, με την αξιωματική αντιπολίτευση να θεωρεί ότι επειδή η κυβέρνηση έχει χάσει το πολιτικό της έρεισμα πρέπει η επιλογή να γίνει από μία άλλη, με άλλο πολιτικό έρεισμα, είναι ολέθριο για την Δικαιοσύνη, εμφανίζεται η αξιωματική αντιπολίτευση να πιστεύει ότι η επιλογή είναι κυρίως πολιτική και -αρνούμενη την συναίνεση- ότι είναι και κομματική. Αυτό σημαίνει η άρνηση διαβούλευσης με τα άλλα κόμματα, ότι είναι θέμα κομματικό και θέλουμε τον υποψήφιο της αρεσκείας μας και όχι της αρεσκείας σας. Είναι πολύ κακό για την Δικαιοσύνη», όπως τόνισε, και «θα πρέπει να κυριαρχεί η δικαστική δεοντολογία, η δεοντολογία της απονομής της Δικαιοσύνης, όχι η πολιτική δεοντολογία … το θέμα της δεοντολογίας είναι δύσκολο να μπαίνει αντιμέτωπο προς την νομιμότητα. Όταν υπάρχει το πλαίσιο της νομιμότητας, μπορεί κάποιος να επιλέξει την ορθότερη άποψη με βάση κριτήρια δεοντολογίας. Από την στιγμή που η τυπική έστω νομιμότητα βαραίνει υπέρ της μίας άποψης, δεν τίθεται θέμα».
