«Η μανιακή διασπορά φόβου στην Ελληνική κοινωνία προκειμένου να κρατιέται εξατομικευμένη και μακριά από τα κοινά, όπως και η κατασυκοφάντηση της δικαιοσύνης, αποτελούν πλήγμα κατά της δημοκρατίας», είπε Στο Κόκκινο και στον Νίκο Ξυδάκη, ο ομότιμος καθηγητής στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και πρώην υπουργός Δικαιοσύνης, Νίκος Παρασκευόπουλος. Με αφορμή τα εξώδικα που απέστειλε πρόσθεσε: «Απέναντι σε αυτό το μηχανισμό ψεύδους και προπαγάνδας, δεν αρκούν τα επιχειρήματα και η τεκμηρίωση».
«Όποια λογική και επιχειρήματα βάλει κανείς στην ιστορία, δε ριζώνει ακόμα και για πράγματα που είναι πάρα πολύ απλά. Π.χ., λέμε ότι όσο περισσότερο χρόνο μένει κανείς στη φυλακή, τόσο πιθανότερο είναι να υποτροπιάσει γιατί αποκόπτεται από την οικογένεια και την αγορά εργασίας. Αυτό όταν το εξηγώ το καταλαβαίνει ο άλλος, αλλά το επόμενο λεπτό το έχει ξεχάσει γιατί ακούει διαρκώς από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης την προπαγάνδα. Αυτοί οι άνθρωποι δουλεύουν με βάση έρευνες που δείχνουν ότι ο κόσμος σχηματίζει γνώμη από το τι λένε δεξιά και αριστερά κι όχι από την πραγματικότητα. Ουσιαστικά αδιαφορούν για την πραγματικότητα ποντάροντας στο ότι αυτό που θα πουν θα αναπαραχθεί, με λαδάκι το κέρδος από τον μηχανισμό ψεύδους. Έχουν μετρήσει ότι έτσι επηρεάζουν την κοινή γνώμη κι από κει και πέρα δεν τους νοιάζει τίποτα».
Ο πρώην υπουργός Δικαιοσύνης, κάνοντας αυτοκριτική για τον τρόπο που αντιμετώπισε αυτό το μηχανισμό που πρωτίστως πλήττει την δημοκρατία, ανέφερε ότι έπρεπε η αντίδρασή του να ήταν πιο δυναμική και γρήγορη.
«Απ’ όταν ήμουν υπουργός, είχα την πεποίθηση ότι όφειλα να απαντώ με παρρησία και χωρίς προσφυγή στη δικαιοσύνη. Πιστεύω ότι αυτή την πολιτική έπρεπε εδώ και καιρό να είχα αλλάξει.
Πιστεύω ότι κι ο ΣΥΡΙΖΑ που πλήττεται από την ίδια προπαγάνδα, πρέπει κεντρικά να δει το θέμα ως αγώνα αντοχής και όχι ως αγώνα ταχύτητας, γιατί μία πολιτική που έχει βάθος χρόνου δεν μπορεί να αναχαιτισθεί μέσα σε μία μέρα ή σε ένα μήνα. Η αριστερά πάντα θα επιχειρηματολογεί, πάντα θα έχει το διάλογο και θα είναι ανοιχτή προς την αλήθεια και την πραγματικότητα. Απλώς βλέποντας ότι αυτό δεν αρκεί, θα πρέπει να χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα που θα φέρουν αποτέλεσμα υπέρ της δημοκρατίας.
Ακόμα και η αρχή της επιείκειας η οποία είναι αρχαίο μόρφωμα της αθηναϊκής δημοκρατίας, δυστυχώς ο μέσος Έλληνας με την παιδεία που έχει, δεν την γνωρίζει. Έχει καταντήσει να πιστεύει ότι επιείκεια σημαίνει χατίρι.
Ένα χειροπιαστό παράδειγμα ψεύδους που συνειδητά λέγεται, είναι ότι όλοι όσοι καταδικάζονται σε ισόβια αποφυλακίζονται, ενώ η αλήθεια είναι ότι πολλοί ισοβίτες πεθαίνουν μέσα στη φυλακή. Το ακούσατε αυτό ποτέ σε κάποιο μέσο ενημέρωσης; Το κρύβουν και παραπλανούν συνειδητά τον κόσμο».
