"Νομίζω ότι η Μάνα Κουράγιο είναι ένα σπουδαίο θεατρικό κείμενο που αφορά το ελληνικό κοινό καθώς αντανακλά τη σημερινή κατάσταση της χώρας. Έχω την εντύπωση ότι, δυστυχώς, η Ελλάδα του σήμερα είναι μια Μάνα Κουράγιο. Όπως, εξάλλου, και η Σερβία. Σε πρώτο πλάνο, όμως, δεν βρίσκεται τόσο η ματαιότητα του πολέμου, όσο της απληστίας. Εξάλλου, η απληστία είναι και ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά του κόσμου, στον οποίο ζούμε. Σχεδόν τα πάντα συμβαίνουν λόγω της απληστίας. Λόγω των μικρών, εγωιστικών, προσωπικών συμφερόντων μας, χάνουμε μεγάλα, ασύγκριτα πιο πολύτιμα πράγματα. Η Μάνα Κουράγιο χάνει τα παιδιά της".
Στο σημείωμά του για την εμβληματική "Μάνα κουράγιο" του Μπέρτολτ Μπρεχτ, που σκηνοθετεί για το ΚΘΒΕ (πρεμιέρα, αύριο, Πέμπτη 20 Οκτωβρίου, στο πλαίσιο των "Δημητρίων") ο Σέρβος πολυβραβευμένος σκηνοθέτης, Νικήτα Μιλιβόγιεβιτς είναι σαφής: "Θα μπορούσαμε να διακρίνουμε και ένα άλλο φαινόμενο: η μία γενιά (η γηραιότερη) πούλησε την άλλη (τη νεότερη). Με απασχολεί το γεγονός, ότι αυτή τη στιγμή εκατομμύρια άνθρωποι αναζητούν έναν πιο ήρεμο και αξιοπρεπή τόπο για να ζήσουν. Η “Μάνα Κουράγιο” είναι μία παράσταση, που αναφέρεται σε όλα αυτά τα θέματα".
Στη "Μάνα κουράγιο και τα παιδιά της" (έργο γραμμένο ενόσω ο Μπρεχτ βρισκόταν σε εξορία, την περίοδο 1938-39), η Άννα Φίρλινγκ, μάνα τριών παιδιών από διαφορετικούς πατέρες, είναι μια δαιμόνια εμπόρισσα, που κατά τη διάρκεια του τριακονταετούς ευρωπαϊκού πολέμου (1618-1648, μιας από τις ς πιο μακροχρόνιες και καταστροφικές συγκρούσεις στην ευρωπαϊκή ιστορία, που άρχισε σαν πόλεμος μεταξύ των καθολικών και διαμαρτυρομένων κρατών και σύντομα οι εμπλεκόμενες δυνάμεις κατέληξαν να αγωνίζονται για την πολιτική επικράτηση στην Ευρώπη), η Μάνα Κουράγιο ακολουθεί σταθερά τον στρατό με το κάρο της και ζει παρασιτικά από τον πόλεμο. Με έντονο αίσθημα αυτοσυντήρησης και εντυπωσιακή προσαρμοστικότητα, παμπόνηρη, σκληρή, αθυρόστομη, η Μάνα Κουράγιο, δρώντας με γνώμονα το κέρδος, καταλήγει, στο τέλος, να χάσει ό,τι πιο πολύτιμο έχει... Η Μάνα Κουράγιο απομένει μοναχή της με τον αραμπά της, γριά, ωστόσο αποφασισμένη να συνεχίσει το εμπόριό της. Μιλά για τον πόλεμο σαν να ήταν ευλογία και επιβιώνει σαν επιχειρηματίας, εκμεταλλευόμενη τον πόλεμο. Τριγυρνά από χώρα σε χώρα, ακολουθώντας στρατιωτικά τάγματα. Δεν είναι με το μέρος κανενός, παρά μόνο με το μέρος του εμπορικού κέρδους. Ο πόλεμος γι’ αυτήν είναι μία ευκαιρία να αγοράζει φθηνά και να πουλά ακριβά...
Το αντιπολεμικό θεατρικό έργο του Μπέρτολτ Μπρεχτ ανέβηκε για πρώτη φορά σε σκηνή της Ζυρίχης στις 19 Απριλίου 1941 και στη Γερμανία μετά το τέλος του τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, το 1949. Πρώτη πρωταγωνίστρια ήταν η Χελένε Βάιγκελ στο Deutsches Theater και ακολούθησαν δεκάδες παραστάσεις στο Berliner Ensemble. Έκτοτε, έχουν δοθεί περί τις 300 πρεμιέρες στον γερμανόφωνο χώρο, ενώ σύμφωνα με στοιχεία της Γερμανικής Ένωσης Θεατρικών Σκηνών, μετά τη γερμανική επανένωση, το έργο βρίσκεται στο πρόγραμμα τουλάχιστον τεσσάρων γερμανικών θεάτρων ανά σεζόν- πρακτική που συνεχίζεται μέχρι σήμερα σε όλα τα θέατρα της Ευρώπης.
Στο τραγικά διαχρονικό, ζοφερά "σύγχρονο" έργο του ο Μπρεχτ με "σκηνικό" τον 30ετή ευρωπαϊκό πόλεμο του 17ου αιώνα, "ανθρωπογεωγραφεί" τον παραλογισμό του πολέμου, ιστορικοποιώντας την ευθύνη όχι μόνο αυτών που τον προκαλούν αλλά και αυτών που τον υπηρετούν, τον συντηρούν, τον αποδέχονται ως μέσο εμπορίου και βιοπορισμού ενίοτε και πλουτισμού ...
Η παράσταση του ΚΘΒΕ σηματοδοτεί μια διπλή επιστροφή στις σκηνές του. Αυτή του σκηνοθέτη Νικήτα Μιλιβόγιεβιτς (επιστρέφει ύστερα από 13 χρόνια στο ΚΘΒΕ μετά τη "Φυγή" του Μπουλγκάκωφ, που σκηνοθέτησε το 2002 και τον "Πλατόνοφ" του Α. Τσέχωφ το 2003) κι αυτή της ηθοποιού Λυδίας Φωτοπούλου (από τις σημαντικότερες ηθοποιούς που υπήρξε "γέννημα και θρέμμα" του ΚΘΒΕ).
Για την παράσταση χρησιμοποιήθηκε νέα μετάφραση του Γιώργου Δεπάστα, ενώ τη μουσική (χρησιμοποιείται αυτή που έγραψε ο Paul Dessau για την παράσταση του 1949 στο Βερολίνο -στην εναρκτήρια λειτουργίας του ιστορικού θεάτρου του Μπρεχτ "BERLINER ENSEMBLE") ερμηνεύουν επί σκηνής οκτώ μουσικοί. Τα σκηνικά και τα κοστούμια είναι του Κέννυ Μακ Λέλαν και τους ρόλους ερμηνεύουν 15 ηθοποιοί του ΚΘΒΕ.
H "Μάνα Κουράγιο" θα παίζεται στη σκηνή του Θεάτρου της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, από Τετάρτη ως Κυριακή (παραστάσεις: Τετάρτη 18:00, Πέμπτη-Παρασκευή-Σάββατο 21:00, Κυριακή 19:00) ως τις 21 Ιανουαρίου του 2017.
