Ο Νάσος Ηλιόπουλος ερωτηθείς γιατί κατηγορεί τον Κώστα Μπακογιάννη, άλλοτε ευθέως, άλλοτε εμμέσως, ως μέλος «δυναστείας», απάντησε το εξής: «Φαντάζομαι επειδή είναι γόνος μιας ιστορικής οικογένειας που έχει μακρά εμπλοκή στην διαχείριση των πολιτικών πραγμάτων. Από εκεί και πέρα, ο τρόπος που αυτή η οικογένεια πολιτεύεται επιτρέπει συνειρμούς με δυναστεία. Σας θυμίζω τις οικογενειακές έριδες που εκφράστηκαν και στην πορεία της Νέας Δημοκρατίας μέσα στα χρόνια. Στο πνεύμα αυτό, μερικές φορές νιώθω ότι ο Κώστας Μπακογιάννης λειτουργεί βάσει ενός οικογενειακού προγραμματισμού που έχει αφετηρία το Καρπενήσι και επιθυμεί να στοχεύσει στην ηγεσία του κόμματος.
Σχετικά με ενδεχόμενη μεταφορά του Πολυτεχνείου ο Νάσος Ηλιόπουλος δήλωσε ότι είναι αντίθετος, διότι, όπως σημείωσε «θέλω η περιοχή γύρω από το Πολυτεχνείο να είναι μια ασφαλής περιοχή». «Αν φύγει το Πολυτεχνείο θα ενισχυθεί η τάση φυγής των κατοίκων -και ειδικά των φοιτητών- από τα Εξάρχεια. Η δική μας απάντηση είναι οτι πρώτη δουλειά του δήμου είναι να βοηθάει τους κατοίκους να μείνουν στις γειτονιές τους. Στην περιοχή πέριξ του Πολυτεχνείου αυτό συνεπάγεται όρια στη βραχυχρόνια μίσθωση, κοινωνική κατοικία στα άδεια κτίρια, ενίσχυση του εκπαιδευτικού έργου του Πολυτεχνείου και ταυτόχρονη εγκατάσταση φοιτητών και φοιτητριών στην περιοχή. Από εκεί και πέρα, επιτρέψτε μου να πω κάτι απλό: το Πολυτεχνείο είναι συνδεδεμένο με ένα κληροδότημα. Και ο νόμος ορίζει ότι κανείς δεν μπορεί αυθαίρετα να αλλάζει τους όρους χρήσης ενός κληροδοτήματος. Μου προξενεί έκπληξη τόσο η εμμονή του κυρίου Μπακογιάννη να εξοβελίσει ένα εκπαιδευτικό ίδρυμα από το κέντρο της πόλης, όσο και η άγνοιά του για το θεσμικό πλαίσιο που συνδέεται με αυτό», πρόσθεσε ακόμα.
Ολόκληρη η συνέντευξη του Ν. Ηλιόπουλου όπως δημοσιεύθηκε στο στο news247.gr:
Το μεγαλύτερο πρόβλημα της πρωτεύουσας, κατά τη γνώμη σας, ποιο είναι;
Το μεγαλύτερο πρόβλημα της Αθήνας είναι η βεβαιότητα των κατοίκων της ότι τα πράγματα δεν μπορούν να αλλάξουν προς το καλύτερο. Ο Δήμος έχει χάσει την καρδιά και το μυαλό όσων ζουν και εργάζονται στην πόλη μας και αυτό με τη σειρά του οδηγεί στην αίσθηση ότι η Αθήνα είναι μία χαμένη υπόθεση. Το θεωρώ αυτό το μεγαλύτερο πρόβλημα της πρωτεύουσας διότι συμπυκνώνει τη μεγάλη πρόκληση για τον 21ο αιώνα: να σκεφτούμε, να σχεδιάσουμε και να δημιουργήσουμε μία Αθήνα από την αρχή. Αυτή η “αρχή” εκτείνεται σε κάθε πτυχή της αθηναϊκής καθημερινότητας. Θα σας πω ένα παράδειγμα. Αν συμφωνείτε, όπως εγώ, ότι η Αθήνα είναι μια βρώμικη πόλη, τότε η μόνη πραγματική διέξοδος είναι η ανακύκλωση. Η ανακύκλωση όχι ως χόμπι κάποιων λίγων, αλλά ως προϋπόθεση σωτηρίας της πόλης μας. Μια τέτοια αλλαγή -σήμερα η Αθήνα θάβει το 92% των απορριμμάτων της- απαιτεί τοπικό σχέδιο διαχείρισης απορριμμάτων, πράσινα σημεία μέσα στην πόλη, διαλογή στην πηγή και κυρίως την εμπέδωση ενός κλίματος εμπιστοσύνης μεταξύ Δήμου και πολιτών γύρω από τη βεβαιότητα ότι η προσπάθειά τους έχει νόημα! Τότε θα έχουμε αντιστρέψει την αίσθηση ματαιότητας και εγκατάλειψης που επικρατεί σήμερα.
Μέχρι τώρα εμφανίζεσθε να μην δέχεστε, όπως π.χ. κάνει ο Κώστας Μπακογιάννης, ότι το πρόβλημα της Αθήνας είναι η ασφάλεια…
Θα τολμούσα να πω ότι όποιος ισχυρίζεται κάτι τέτοιο δεν έχει παρακολουθήσει επαρκώς τις δραστηριότητες της Ανοιχτής Πόλης. Πριν μερικές εβδομάδες διοργανώσαμε μία εκδήλωση για την ασφάλεια όπου η πρώτη μου φράση ήταν “η ασφάλεια δεν είναι πολυτέλεια, είναι δικαιώμα. Το αίσθημα ασφάλειας είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να το αφήνουμε στα χέρια των τρομολάγνων που παρουσιάζουν την Αθήνα ως εμπόλεμη ζώνη”. Θα έλεγα λοιπόν ότι αναγνωρίζω ότι η ασφάλεια είναι ένα από τα μεγάλα ζητήματα της πόλης -και ειδικότερα το αίσθημα ανασφάλειας-, αλλά σε αντίθεση με τον κύριο Μπακογιάννη δεν συκοφαντώ την Αθήνα παρουσιάζοντάς την ως μια έρημη πρωτεύουσα στην οποία επικρατεί η ανομία. Είμαι πολύ συγκεκριμένος. Η Αθήνα παραμένει ελκυστικός τουριστικός προορισμός διότι είναι μια ασφαλής πόλη. Αυτό δεν σημαίνει ότι κάθε γειτονιά είναι ασφαλής. Και εκεί είναι η δουλειά του δήμου: να ζωντανέψουμε τις γειτονιές, καθώς ασφαλείς γειτονιές είναι οι ζωντανές γειτονιές. Πώς; Ηλεκτροφωτισμός, κίνητρα για βιοτεχνικές και εμπορικές χρήσεις, επανάχρηση των παρατημένων κτιρίων του δήμου, κοινωνική κατοικία για νέους και νέες της πόλης μας, ενίσχυση της δημοτικής αστυνομίας.
Εξακολουθείτε να είστε αντίθετος στη μεταφορά του Πολυτεχνείου και γιατί; Και κυρίως, τι αντιπροτείνετε;
Είμαι αντίθετος, διότι θέλω η περιοχή γύρω από το Πολυτεχνείο να είναι μια ασφαλής περιοχή. Αν φύγει το Πολυτεχνείο θα ενισχυθεί η τάση φυγής των κατοίκων -και ειδικά των φοιτητών- από τα Εξάρχεια. Η δική μας απάντηση είναι οτι πρώτη δουλειά του δήμου είναι να βοηθάει τους κατοίκους να μείνουν στις γειτονιές τους. Στην περιοχή πέριξ του Πολυτεχνείου αυτό συνεπάγεται όρια στη βραχυχρόνια μίσθωση, κοινωνική κατοικία στα άδεια κτίρια, ενίσχυση του εκπαιδευτικού έργου του Πολυτεχνείου και ταυτόχρονη εγκατάσταση φοιτητών και φοιτητριών στην περιοχή. Από εκεί και πέρα, επιτρέψτε μου να πω κάτι απλό: το Πολυτεχνείο είναι συνδεδεμένο με ένα κληροδότημα. Και ο νόμος ορίζει ότι κανείς δεν μπορεί αυθαίρετα να αλλάζει τους όρους χρήσης ενός κληροδοτήματος. Μου προξενεί έκπληξη τόσο η εμμονή του κυρίου Μπακογιάννη να εξοβελίσει ένα εκπαιδευτικό ίδρυμα από το κέντρο της πόλης, όσο και η άγνοιά του για το θεσμικό πλαίσιο που συνδέεται με αυτό.
Αν σας ρωτήσω με ποιον από τους συνυποψηφίους σας είστε πιο κοντά;
Με αυτόν που ήμουνα πιο κοντά, είμαστε πλέον στην ίδια πλευρά. Εννοώ τον Γιάννη Τσιρώνη και το συνδυασμό ΟικοΑθήνα με τον οποίο, όπως ξέρετε, έχουμε προχωρήσει σε μια προγραμματική συνεργασία με προτεραιότητα την ενδυνάμωση των πολιτικών της ανακύκλωσης. Από εκεί και πέρα, όλοι και όλες που συμμετέχουν στις εκλογές -πλην των ακροδεξιών και των νεοναζί- έχουν κάτι, μικρό ή μεγάλο, να συνεισφέρουν στη συζήτηση.
Γερουλάνος ή Σοφιανός;
Εκτιμώ την ευγένεια και την προοδευτικότητα σε θέματα δικαιωμάτων του κυρίου Γερουλάνου, εκτιμώ την αγωνιστικότητα και την γνώση των προβλημάτων της πόλης που χαρακτηρίζει τον κύριο Σοφιανό. Την ίδια στιγμή θεωρώ ότι ο κύριος Γερουλάνος είναι δέσμιος της “Αθήνας από τα παλιά”, και κυρίως μιας Αθήνας που ταυτίζει την πόλη μονοσήμαντα με το ιστορικό κέντρο, Ο κύριος Σοφιανός από την άλλη με εκπλήσσει κάθε φορά με τον κοινωνικό συντηρητισμό που αποπνέουν οι απαντήσεις του. Εϊναι δυνατόν να λέει ότι ως δήμαρχος δεν θα συμμετείχε στο Gay Pride, επειδή θεωρεί ότι το ζήτημα του σεξουαλικού προσανατολισμού δεν είναι ζήτημα πολιτικό;
Το πρόβλημα με τα σκουπίδια; Ο ΧΥΤΑ Φυλής κλείνει το 2020. Και γιατί όχι συνεργασία με τους ιδιώτες;
Γιατί ξέρουμε ότι οι ιδιωτικές εργολαβίες κοστίζουν πολύ και συχνά είναι εξαιρετικά αναποτελεσματικές. Δείτε για παράδειγμα τις εργολαβίες στην καθαριότητα στα νοσοκομεία. Μια κατασπατάληση πόρων, με μέτρια αποτελέσματα, και κακές συνθήκες εργασίας για τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες στον κλάδο. Ο πυρήνας του προβλήματος είναι αλλού: ανακύκλωση. Η ανακύκλωση δεν είναι μια πολυτέλεια ή ενασχόληση για χομπίστες. Είναι ο αναγκαίος όρος για να μην πνιγεί η πόλη μας στα σκουπίδια όταν κλείσει ο ΧΥΤΑ Φυλής. Αλλά ακόμα και αν δεν έκλεινε, η ανάγκη να αλλάξουμε μοντέλο παραμένει. Η πρόταση της Ανοιχτής Πόλης είναι απλή. Οφείλουμε να δράσουμε γρήγορα και αποτελεσματικά, έχοντας στόχο τη ριζική αλλαγή του μοντέλου διαχείρισης που επικρατεί έως τώρα. Η Αθήνα δεν θα είναι μια καθαρή πόλη αν δεν κερδίσουμε το στοίχημα της ανακύκλωσης. Και για να γίνει αυτό, το πρώτο βήμα είναι η άμεση κατάρτιση ενός έκτακτου ολοκληρωμένου σύγχρονου τοπικού σχεδίου διαχείρισης με έμφαση στη μείωση παραγωγής απορριμμάτων, την ανακύκλωση, τη διαλογή στην πηγή, την κομποστοποίηση και την επανάχρηση.
Εκτιμάτε ότι ο Κώστας Μπακογιάννης έχει κρυφό πρόγραμμα;
Α, όχι! Εϊναι πολύ ξεκάθαρος όταν λέει ότι επιθυμεί τους ιδιώτες στην φύλαξη της πόλης ή στην αποκομιδή των απορριμάτων. Αυτό που δεν γνωρίζω είναι αν έχει ήδη συμφωνήσει για το ποιους ιδιώτες θα ήθελε στη διαχείριση της καθημερινότητας της Αθήνας! Ελπίζω να μην έχουμε την ευκαιρία να το μάθουμε ποτέ.
Μπορείτε, αλήθεια, να φανταστείτε τον Κασιδιάρη στον Β΄ Γύρο;
Ούτε το φαντάζομαι, ούτε θα είναι. Η πόλη μας είναι πιο ασφαλής δίχως τη Χρυσή Αυγή. Τελεία.
Γιατί κατηγορείτε τον Κώστα Μπακογιάννη, άλλοτε ευθέως, άλλοτε εμμέσως, ως μέλος «δυναστείας»;
Φαντάζομαι επειδή είναι γόνος μιας ιστορικής οικογένειας που έχει μακρά εμπλοκή στην διαχείριση των πολιτικών πραγμάτων. Από εκεί και πέρα, ο τρόπος που αυτή η οικογένεια πολιτεύεται επιτρέπει συνειρμούς με δυναστεία. Σας θυμίζω τις οικογενειακές έριδες που εκφράστηκαν και στην πορεία της Νέας Δημοκρατίας μέσα στα χρόνια. Στο πνεύμα αυτό, μερικές φορές νιώθω ότι ο Κώστας Μπακογιάννης λειτουργεί βάσει ενός οικογενειακού προγραμματισμού που έχει αφετηρία το Καρπενήσι και επιθυμεί να στοχεύσει στην ηγεσία του κόμματος.
Εσείς θα παραμείνετε στον Δήμο είτε εκλεγείτε, είτε όχι;
Ναι. Κατηγορηματικά. Άλλωστε μόνο μια φορά θυμάμαι εκλεγμένο δήμαρχο να εγκαταλείπει τη θητεία στη μέση. Δεν σκοπεύω να είμαι ο δεύτερος ύστερα από την κυρία Μπακογιάννη που παραιτήθηκε μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες.
