Oξύτατη κριτική για τα ελλιπέστατα οικονομικά μέτρα που πήρε η κυβέρνηση, την επίθεσή της κατά των εργατικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, με πρόσχημα την πανδημία, τα ψεύδη της για τη δήθεν απαγόρευση των απολύσεων, αλλά και την παθητική στάση που κρατά η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, προεξάρχοντος του προέδρου της, Γιάννη Παναγόπουλου, άσκησε ο Νίκος Φωτόπουλος, μέλος της Ε.Ε. της ΓΣΕΕ, πρώην πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ, μιλώντας στο «Πρωτοσέλιδο» και στον Ανδρέα Πετρόπουλο, στο ραδιοφωνικό σταθμό ΚΟΚΚΙΝΟ.
ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΑ ΜΕΤΡΑ: Τα μέτρα της κυβέρνησης είναι άδικα και καταστροφικά και για τον κόσμο της εργασίας και για τους μικροεπιχειρηματίες. Επιπροσθέτως, αυτά τα μέτρα έχουν ένα κακό ακόμα, θα επιτείνουν την ύφεση. Ιδιαίτερα για τον κόσμο της εργασίας τα συγκεκριμένα μέτρα συνιστούν ένα ολοκληρωτικό νεκροταφείο κοινωνικών και εργασιακών δικαιωμάτων. Θυμίζουν ότι τώρα που βρήκαν παπά θα θάψουν ζωντανούς τους εργαζόμενους. Τα μέτρα για την υποτιθέμενη στήριξη του κόσμου της εργασίας συνιστούν εμπαιγμό και προσβολή σε όλα τα επίπεδα.
Και στο επίπεδο της οικονομικής στήριξης και στο επίπεδο των απολύσεων και στο επίπεδο της προστασίας των δικαιωμάτων τους, ώστε να μην τους εκμεταλλεύεται η εργοδοσία. Ας ξεκινήσουμε από το επίπεδο της οικονομικής στήριξής τους και γιατί λέω ότι συνιστούν περιφρόνηση και εμπαιγμό –συνιστούν περιφρόνηση και εμπαιγμό, γιατί η κυβέρνηση έχει τη δυνατότητα -πέρα από τα 37 δισ. ευρώ που βρήκε από την προηγούμενη κυβέρνηση- να καλύψει πλήρως από τον κρατικό προϋπολογισμό τους μισθούς των εργαζομένων. Κι αυτό γιατί το Σύμφωνο Σταθερότητας δεν ισχύει, δεν υπάρχουν πλέον οι στόχοι των πρωτογενών πλεονασμάτων, δεν μετράνε οι δαπάνες για τον κορονοϊό τόκους. Έτσι θα μπορούσε, χωρίς καν να αγγίξει το μαξιλάρι των 37 δισ. ευρώ, να εξοικονομήσει κονδύλια από τον κρατικό προϋπολογισμό και να καλύψει πλήρως τους μισθούς των εργαζομένων. Δεν το κάνει όμως.
Και τι λέει; Το άλλοθι ότι δεν ξέρει πότε θα τελειώσουν τα μέτρα. Αντί λοιπόν να καλύψει πλήρως τους μισθούς, όπως γίνεται σε μια σειρά χώρες, στη Γαλλία, στη Σουηδία, τη Νορβηγία, την Ιταλία, το Ηνωμένο Βασίλειο, όπου για την αντιμετώπιση της κρίσης σε αυτές τις χώρες διαθέτουν το 10%, το 15% και το 20% του ΑΕΠ τους, αντί για το 2,6% που διαθέτουμε εμείς. Από την αρχή, λοιπόν, η κυβέρνηση αποφάσισε να δώσει ένα ταπεινωτικό επίδομα 530 ευρώ, σε 1.700.000 εργαζόμενους. Τι θα μπορούσε να κάνει; Θα μπορούσε να πει: Ξεκινώ με πλήρη κάλυψη και θα δούμε. Αν δούμε ότι κρατάει πάρα πολύ αυτή η κατάρα, το ξαναβλέπουμε. Όμως, δυστυχώς αυτή η κυβέρνηση δεν επέλεξε αυτή την οδό. Πέρα, λοιπόν, απ’ ό,τι τα μέτρα είναι αποσπασματικά, αυτό δείχνει πως η κυβέρνηση δεν έχει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο, γι’ αυτό και κάθε μέρα ανακοινώνει και κάτι.
Ο ΕΜΠΑΙΓΜΟΣ ΤΩΝ 530 ΕΥΡΩ: Το χειρότερο είναι πως πέρα απ’ ό,τι τα μέτρα αυτά είναι άδικα, θα επιτείνουν πιο πολύ την ύφεση, γιατί δεν είναι εμπροσθοβαρή μέτρα, μέτρα συγκράτησης της ύφεσης. Υπάρχει ένα λανθασμένο σκεπτικό από την κυβέρνηση όσον αφορά τη διαχείριση του μαξιλαριού των 37 δισ. που βρήκε από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και των κονδυλίων που μπορεί να εξοικονομήσει από τον προϋπολογισμό. Τι λέει τώρα η κυβέρνηση; Δίνω τώρα λίγα και τα περισσότερα θα τα εξοικονομήσω μετά το τέλος της πανδημίας. Μετά το τέλος της πανδημίας θα ενισχύσω την αγοραστική δύναμη και τις επιχειρήσεις. Μετά την κρίση, θα είναι αργά. Αν οι εργαζόμενοι και μια σειρά επιχειρήσεις πεθάνουν σήμερα, πεθάνουν τώρα, μετά την κρίση δεν ανασταίνονται.
Το φάρμακο ο ασθενής το χρειάζεται τώρα, αλλά δυστυχώς η κυβέρνηση κωφεύει. Θέλω να κάνω μια ερώτηση προς όλους αυτούς που κυβερνούν, γιατί ακούω μια σειρά από βαρύγδουπες δηλώσεις: «όλοι μαζί θα βγούμε από την κρίση» και ότι «δεν περισσεύει κανείς. Αυτοί που αποφάσισαν 1.700.000 εργαζόμενοι να πάρουν το ταπεινωτικό, πενιχρότατο επίδομα των 530 ευρώ το μήνα, άραγε οι ίδιοι θα μπορούσαν να ζήσουν με αυτό; Μπορούν να μας πουν αν είχαν αυτοί τα 530 ευρώ το μήνα, τι θα πρωτοπλήρωναν; Μπορούν να μας πουν πώς θα ζήσουν οι μακροχρόνια άνεργοι και μια σειρά άλλοι συνάνθρωποί μας, που χρόνια τώρα εξ αιτίας των μνημονιακών πολιτικών είναι πεταμένοι στο περιθώριο της ζωής; Προφανώς και δεν μπορούν να μας πουν, και προφανώς δεν τους νοιάζει, γιατί τον χορτάτο δεν τον νοιάζει ο πεινασμένος, απ’ ό,τι φαίνεται.
ΨΕΜΑ Η ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΛΥΣΕΩΝ: Τα μέτρα της κυβέρνησης συνιστούν εμπαιγμό και για τις απολύσεις. Συνιστούν εμπαιγμό και γιατί δεν ακυρώθηκαν οι απολύσεις που έγιναν από τις αρχές Φλεβάρη ή έστω από τις αρχές Μάρτη. Τέσσερις μέρες πριν εξαγγείλουν την υποτιθέμενη απαγόρευση απολύσεων, οι εργοδότες βρήκαν ευκαιρία και έκαναν δεκάδες χιλιάδες απολύσεις.
Πάμε να δούμε τώρα ένα άλλο ψέμα: ότι σήμερα που μιλάμε απαγορεύονται οι απολύσεις. Είναι έτσι; Όχι, δεν είναι έτσι. Υπάρχουν τρεις κατηγορίες επιχειρήσεων: αυτές που συνεχίζουν να λειτουργούν, που δεν έχουν κλείσει με υπουργική απόφαση, ή δεν υπάγονται στις πληττόμενες, ή αν υπάγονται δεν έχουν κάνει χρήση της αναστολής της εργασιακής σχέσης των εργαζομένων. Αυτές οι επιχειρήσεις είναι ελεύθερες να απολύουν τώρα, σήμερα που μιλάμε. Η μοναδική κύρωση αν απολύσουν, είναι ότι θα χάσουν κάποιες διευκολύνσεις.
Οι επιχειρήσεις που έκλεισαν με υπουργική απόφαση δεν μπορούν να απολύσουν μόνο για όσο διάστημα ισχύει η υπουργική απόφαση. Υπάρχει άλλη μία ενότητα επιχειρήσεων, οι επιχειρήσεις που έκλεισαν γιατί πλήττονται σημαντικά. Σε αυτές τις επιχειρήσεις απαγορεύονται οι απολύσεις μόνο για ισόχρονο διάστημα, για όσο οι συμβάσεις ήταν σε αναστολή εργασιακής σχέσης.
Αυτή είναι η αλήθεια για τις απολύσεις. Μη μας λένε, λοιπόν, ότι η κυβέρνηση απαγόρευσε τις απολύσεις. Δεν είναι καθόλου έτσι τα πράγματα.
Η ΓΣΕΕ – ΤΡΟΧΟΝΟΜΟΣ: Δυστυχώς για μια ακόμη φορά η ΓΣΕΕ δεν στέκει στο ύψος των περιστάσεων. Κάνει ό,τι έκανε εννέα χρόνια με τα μνημόνια. Απλά παρατηρεί τα γεγονότα και κάνει τον τροχονόμο της κυβέρνησης στα αντεργατικά νομοσχέδια.
Η ηγεσία της ΓΣΕΕ συμπεριφέρεται σαν σχολιαστής των δελτίων των 8, λες και είναι δημοσιογράφοι. Θα έπρεπε με τη στάση τους, το λόγο τους και με τη δύναμη του συνδικαλιστικού κινήματος να έχουν δημιουργήσει ένα τείχος προστασίας γύρω από το δοκιμαζόμενο κόσμο της εργασίας, για να προστατεύσουν τα συμφέροντά του, τα συμφέροντα των ανέργων και βεβαίως των συνταξιούχων. Θα έπρεπε να είχε αναδείξει πόσο κάλπικα, πόσο ψεύτικα είναι όλα αυτά που ακούμε, όπως ότι «δεν περισσεύει κανείς» και ότι «όλοι είμαστε ίσοι». Έπρεπε να είχαν αναδείξει, την ώρα που ζητούν από τα συνήθη υποζύγια να ξαναβάλουν πλάτη, ότι κάποιοι άλλοι δεν βάζουν σεντ. Ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ έδωσε το «πράσινο φως» για όσα γίνονται εις βάρος του κόσμου της εργασίας. Όταν βγαίνει από τις 10 Μάρτη, τρεις μέρες πριν βγει η πρώτη Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, και λέει πως «συμφωνήσαμε ότι το κόστος πρέπει να το επωμιστούμε όλοι», τι περιμένετε από κει και πέρα; Δεν είναι ν’ απορεί κανείς για το τι θα βλέπουμε στη συνέχεια… Μπορεί να μας πει κανείς γιατί συμφώνησε; Οι εργαζόμενοι εννέα χρόνια τώρα είναι τα συνήθη υποζύγια, που καλούνται να πληρώσουν το κόστος και τα σπασμένα των πολιτικών συγκεκριμένων κυρίων. Γιατί έπρεπε να συμφωνήσουν ότι οι εργαζόμενοι θα πληρώσουν κόστος; Μια σειρά άλλοι, που έχουν βγάλει δισεκατομμύρια, πληρώνουν; Μέσα στο 2019 το ελληνικό Χρηματιστήριο βρέθηκε στην 1η θέση των αποδόσεων παγκοσμίως και έγραψε κέρδη 49%. Οι τράπεζες το ίδιο, που τις έχουμε ανακεφαλαιοποιήσει 4 φορές. Οι εφοπλιστές δεκαπλασίασαν τα ναύλα τους, οι 500 μεγαλύτερες ελληνικές επιχειρήσεις αύξησαν τα κέρδη τους 48%, κατά 8,2 δισ. ευρώ. Δεν έπρεπε να μιλήσει γι’ αυτά η ΓΣΕΕ; Όταν δεν αναδεικνύει τις αδικίες που γίνονται σε βάρος των εργαζομένων, στην ταξική κοινωνία που ζούμε, φυσικό επόμενο είναι ότι αυτές οι πολιτικές θα περάσουν σε βάρος του κόσμου της εργασίας. Όταν δεν συγκρούεσαι φυσικό είναι ότι θα φτάσουμε σ’ αυτό το σημείο.
