to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

Ν. Δένδιας: Ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη

Ξάφνιασε ευχάριστα η αντίδραση του υπουργού εξωτερικών της Ελλάδας στη συνάντηση με τον Τούρκο ομόλογό του στην Άγκυρα. Ήταν μια ξεκάθαρη τοποθέτηση υπέρ των εθνικών μας συμφερόντων που προέκυψε με τη ρητή αναφορά σε κάποιες από τις ελληνικές θέσεις στα ελληνοτουρκικά.


«Έκπληξη διπλωματών και δημοσιογράφων από την τροπή της συνέντευξης» ήταν ο τίτλος της φιλοκυβερνητικής ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ την επόμενη ημέρα.

Η περιπέτεια της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής όμως δεν οφείλεται στα όσα είπε ο Νίκος Δένδιας στη συνάντησή του με τον Μεβλούτ Τσαβούσογλου, αλλά στο γεγονός ότι ο Έλληνας υπουργός των εξωτερικών ξάφνιασε με την αντίδρασή του αυτή.

Η έκπληξη με την οποία ο ελληνικός και διεθνής τύπος αντιμετώπισε τη συνέντευξη των δύο υπουργών εξωτερικών είναι αποκαλυπτική της παθογένειας της εξωτερικής μας πολιτικής. Το γεγονός δηλαδή ότι ουδείς ανέμενε την αντίδραση Δένδια δείχνει ότι η ελληνική εξωτερική πολιτική, όπως ξεδιπλώθηκε εδώ και 21 μήνες από τον πρωθυπουργό και από τον ίδιο τον υπουργό των εξωτερικών, βρίσκεται σε απόλυτη αναντιστοιχία με την ξεκάθαρη τοποθέτηση Δένδια στην Άγκυρα.

Ποτέ άλλοτε δηλαδή η ελληνική κυβέρνηση δεν απάντησε με τόση σαφήνεια και τόση καθαρότητα στις Τουρκικές προκλήσεις. Που δεν ήταν και λίγες. 400 παραβιάσεις πάνω από το ελληνικό έδαφος χρειάστηκαν, αφήνοντας στην άκρη τις παραβιάσεις στη θάλασσα, για να φτάσει η ελληνική εξωτερική πολιτική να αρθρώσει μια κουβέντα για την Τουρκική επιθετικότητα.

Που σημαίνει ότι έχει ξεκινήσει ήδη ο ελληνοτουρκικός διάλογος και η ελληνική πλευρά, ενώ δέχεται παραβιάσεις και μια απίστευτη επιθετικότητα από τους γείτονες, δεν έχει, δημοσίως τουλάχιστον, κάνει ακόμη γνωστές τις ελληνικές θέσεις.

Κάτι που έκαναν ευθαρσώς και με ξεκάθαρο τρόπο σε κάθε περίπτωση διεθνούς συνάντησης με Τούρκους, Αμερικανούς ή Ευρωπαίους αξιωματούχους, από τον ίδιο τον Ερντογάν μέχρι τον πρόεδρο των ΗΠΑ, τόσο ο Αλέξης Τσίπρας, όσο και ο Νίκος Κοτζιάς και ο Γιώργος Κατρούγκαλος επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.

Ήταν η εποχή που η διατύπωση των ελληνικών θέσεων και η οριοθέτηση των ελληνικών συμφερόντων δεν θεωρούνταν έκπληξη, αλλά συνήθης πρακτική. Γι’ αυτό και ήταν η εποχή που η Τουρκική προκλητικότητα βρίσκονταν σε παρατεταμένη ύφεση.
Από τη στιγμή όμως που ανέλαβε την διακυβέρνηση της χώρας η κυβέρνηση Μητσοτάκη και η πολυδιάστατη, δραστήρια και ενεργός υπεράσπιση των ελληνικών συμφερόντων αντικαταστάθηκε από μια παθητική, αδρανή και στηριγμένη στη μυστική διπλωματία εξωτερική πολιτική, η Τουρκική προκλητικότητα τόσο σε φραστικό, όσο και σε επιχειρησιακό επίπεδο χτύπησε κόκκινο.
Πότε άλλοτε έγιναν τόσες υπερπτήσεις πάνω από ελληνικό έδαφος και πότε άλλοτε Τουρκικά ερευνητικά σκάφη παραβίασαν τόσο συστηματικά και τόσο παρατεταμένα τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα, χωρίς να υπάρξει ίσης τουλάχιστον έντασης ελληνική απάντηση;

Η εγκατάλειψη της ενεργητικής εξωτερικής πολιτικής οδήγησε στην Τουρκική προκλητικότητα και η απομάκρυνση από την δραστήρια υπεράσπιση των εθνικών συμφερόντων έκανε το Νίκο Δένδια, ο οποίος έπραξε το αυτονόητο ως Έλληνας υπουργός των εξωτερικών, ήρωα μετά τη συνάντηση με τον Τσαβούσογλου στην Άγκυρα.

Και το γεγονός ότι ο Νίκος Δένδιας δρέπει δάφνες μετά την «ηρωική» του αντίδραση στην Άγκυρα, κερδίζοντας πόντους στον εσωκομματικό ανταγωνισμό της ΝΔ, είναι μια πολύ θετική εξέλιξη. Η χώρα χρειάζεται τέτοιους πολιτικούς που να την εκπροσωπούν επάξια διεθνώς και όχι ακροδεξιούς εθνικιστές που βλάπτουν τα εθνικά μας συμφέροντα.

Όμως το κενό στρατηγικής της εξωτερικής πολιτικής της κυβέρνησης Μητσοτάκη παραμένει να αποτελεί το μείζον ζήτημα της χώρας σήμερα, με τη στάση στα εθνικά ζητήματα να αιωρείται μεταξύ των άκαμπτων και ακραίων θέσεων Σαμαρά, των ρεαλιστικών θέσεων Καραμανλή και της επικοινωνιακών συμφερόντων μυστικής διπλωματίας Μητσοτάκη.

Ποιες, αλήθεια, είναι οι επόμενες κινήσεις και ποιο το follow up των δηλώσεων Δένδια, προκειμένου να κερδηθεί το χαμένο έδαφος στην υπεράσπιση των εθνικών μας συμφερόντων; Πως θα κεφαλαιοποιηθούν οι δηλώσεις Δένδια υπέρ των θέσεων της Ελλάδας; Τι αλλάζει στον ελληνοτουρκικό διάλογο;

Η απάντηση στα καίρια αυτά ερωτήματα είναι τίποτε. Θα επιστρέψουμε στη συνήθη καθημερινότητα όπου ο Ερντογάν θα συνεχίσει να αντιμετωπίζεται σαν δήθεν διεθνώς απομονωμένος και η Τουρκική προκλητικότητα περίπου σαν τις γραφικότητες που λέει και κάνει ο τρελός του χωριού. Με τον Ερντογάν όμως εντωμεταξύ να κερδίζει έδαφος και να κυριαρχεί στην Ανατολική Μεσόγειο, παίζοντας το επεκτατικό στρατηγικό παιχνίδι του χωρίς εμπόδια και χωρίς αντίπαλο δέος.

Προφανώς η χώρα θα συνεχίσει να κυβερνάται από τον αυτόματο πιλότο μιας πολιτικής που ενδιαφέρεται μόνο για την επικοινωνία, δηλαδή για τις πρόσκαιρες εντυπώσεις. Θα χαρούμε, θα πανηγυρίσουμε και θα προβληθούμε διεθνώς μετά τις ηρωικές δηλώσεις Δένδια μέσα στην Άγκυρα, όπως θα κάναμε αν είχαμε κερδίσει τους Τούρκους σε ποδοσφαιρικό αγώνα εκτός έδρας. Και μετά τους πανηγυρισμούς, θα επιστρέψουμε στην παθητική και υποχωρητική καθημερινότητα της ελληνικής διπλωματίας.

Διότι η υπεράσπιση των εθνικών συμφερόντων στις μέρες της διακυβέρνησης της χώρας από τον Κυριάκο Μητσοτάκη, πρέπει να περιμένει από εκπλήξεις για να δει άσπρη μέρα. Όμως χωρίς στρατηγική, ούτε ποδοσφαιρικό αγώνα εντός έδρας δεν κερδίζεις σήμερα…

tags: άρθρα

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)