Τους είδαμε πώς τα πήγαν με τη διαχείριση της Covid, οπότε δεν περιμέναμε κάτι παραπάνω και με την αντιμετώπιση των πυρκαγιών. Όπως με την πανδημία, έτσι και με τις πυρκαγιές είχαν χρόνο να προετοιμαστούν αλλά δεν έκαναν τίποτα. Όπως δεν ενίσχυσαν τα δημόσια νοσοκομεία για να αντιμετωπίσουν το επόμενο και το μεθεπόμενο κύμα που ήξεραν πως θα μας χτυπήσει, έτσι δεν έκαναν τίποτα και για να ενισχύσουν τις δυνάμεις πυρόσβεσης για τις φωτιές που ήξεραν πως θα μας ξαναχτυπήσουν. Από παθήματα άλλο τίποτα, αλλά από μαθήματα μηδέν. Μηδέν και από προσλήψεις. Μηδέν και από δημόσιες επενδύσεις εκεί που η χώρα πραγματικά υστερεί και υποφέρει. Γιατί αυτές τις προσλήψεις και αυτού του είδους τις επενδύσεις τις έχουν ιδεολογικά απορρίψει και δεν ντρέπονται να το πουν.

Αλίμονο όμως στους ψηφοφόρους τους που ντρέπονται να το παραδεχτούν. Γιατί κάποια στιγμή και οι ψηφοφόροι τους θα πρέπει να κοιταχτούν στον καθρέφτη και να αναλάβουν την ευθύνη της ψήφου τους. Να αναλάβουν την ευθύνη πως έδωσαν τα κλειδιά της χώρας σε μια κυβέρνηση που, όπως λέει, δεν μπορεί να πληρώνει γιατρούς και πυροσβέστες για να κάθονται όταν δεν έχει φωτιές και ιούς θανατηφόρους. Να αναλάβουν την ευθύνη αυτοί που τους ψήφισαν για να μας μοιράζουν μονάχα ατομικές ευθύνες για την πανδημία και γελοίες δικαιολογίες κάθε φορά που ο τόπος γίνεται κάρβουνο.

Γιατί δεν μπορεί τη μία να φταίνε τα μικροκλίματα που καιγόμαστε με μισό μποφόρ και την άλλη να φταίνε τα πουλιά και ο Υμηττός που είναι σαν μπακλαβάς και να μην φταίνε αυτοί που μετά τις περσινές πυρκαγιές απέλυαν και έδερναν δασοπυροσβέστες στην Κηφισίας όπως δέρνουν και τους υγειονομικούς κάθε φορά που ζητάνε υπερωρίες και προσλήψεις. Γιατί μόνο σε αυτό είναι καλοί. Στις δικαιολογίες και στο ξύλο.