Και για μεν τη μνημονιακή προσήλωση του κ. Σαμαρά δεν χρειάζονται αποδείξεις. Είναι ομολογημένη, και μάλιστα με έγγραφη υπεύθυνη δήλωσή του! Ενδιαφέρον έχει να εντοπίσει κανείς φιλολαϊκά μέτρα, τα οποία είναι ατάκτως ερριμμένα μέσα στο περιβάλλον του Μνημονίου. Η αναγνώριση π.χ. της ιδιότητας του ανέργου όχι μόνο στους μισθωτούς, αλλά και στους ελευθεροεπαγγελματίες και τους αυτοαπασχολούμενους που χάνουν τη δουλειά τους, είναι μέτρο που η Ν.Δ. ανακάλυψε μόλις προ ημερών, προφανώς μελετώντας και αντιγράφοντας το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Νά κι ένα καλό από την εντατικοποίηση των επιτελείων της σχετικά με τις... "συνιστώσες του μηδενισμού"!
Ο κ. Σαμαράς "ανακάλυψε" το πρόβλημα με την κατάργηση της μετενέργειας, το οποίο προέκυψε με τη δική του υπογραφή στο Μνημόνιο 2, όταν μάλιστα ο ίδιος πριν από λίγες μέρες αρνήθηκε την πρόταση του υπηρεσιακού υπουργού Εργασίας να παγώσει η σχετική μνημονιακή ρύθμιση. Τώρα το "αναγνωρίζει" και εν καιρώ θα το αποκαταστήσει! Όπως εν καιρώ θα επαναφέρει τους κατώτατους μισθούς που πετσόκοψε με τη δική του υπογραφή το Μνημόνιο 2. Εκεί, όμως, που η νεοφιλελεύθερη ορθοδοξία της Ν.Δ. καταφεύγει σε λαϊκιστικό τρικ, είναι σε σχέση με την αόριστη υπόσχεση για τη δημιουργία 150.000 νέων θέσεων εργασίας μέχρι το 2014 κι άλλων τόσων μετά, με τη χρηματοδότηση από το λιμνάζον ΕΣΠΑ.
Οι υποσχέσεις κοινωνικών μέτρων ακυρώνονται μέσα στο πλαίσιο του Μνημονίου. Συνεπώς η Ν.Δ., αιχμάλωτη της ταξικής λογικής της, δεσμεύεται μόνο για νέα προνόμια προς τους ευπόρους και τους πλουσίους (π.χ. μείωση φορολογικών συντελεστών, αλλά όχι επαναφορά του αφορολογήτου), ενώ μοιράζει απραγματοποίητες υποσχέσεις προς τους ασθενέστερους οικονομικά πολίτες για να μαζέψει ψήφους. Αυτή είναι η άλλη απεχθής όψη του παλαιοκομματικού κατεστημένου, που επιτίθεται για τη νομή της εξουσίας αδιαφορώντας για τα δεινά που έχει επισωρεύσει στην κοινωνία.
Αμέσως μετά την 6η Μαΐου, το φάντασμα του ΣΥΡΙΖΑ καταδιώκει το κατεστημένο, το οποίο αναγκάζεται να μπει στη συζήτηση όπως αυτή διαμορφώνεται με την εντολή για την ακύρωση του Μνημονίου, που έστειλαν με την ψήφο τους οι πολίτες. Οι εκλογές της 17ης Ιουνίου λειτουργούν ως δεύτερος γύρος. Γι' αυτό και το μνημονιακό μπλοκ των πολιτικών κομμάτων δεν μπορεί να πείσει την κοινωνία ότι πρέπει να "διορθώσει" την ψήφο της. Δεν ήταν παρένθεση το αποτέλεσμα του Μαΐου, είναι εντολή που ζητεί ολοκλήρωση και δικαίωση με διπλό στόχο: ακύρωση του Μνημονίου και δημοκρατική ανατροπή του πολιτικού συστήματος. Το πρώτο δεν μπορεί να γίνει χωρίς το δεύτερο, το δεύτερο δεν μπορεί να προχωρήσει χωρίς το πρώτο.
