Ενημερώνουμε ότι τα συγκεκριμένα στοιχεία παράγονται από τις υπηρεσίες του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους και είναι επίσημα στατιστικά "προϊόντα", πιστοποιημένα από την ΕΛΣΤΑΤ ως προς την ορθότητα της ακολουθούμενης στατιστικής μεθοδολογίας. Αυτό σημαίνει ότι αποκλείεται η οποιαδήποτε παρέμβαση της πολιτικής ηγεσίας στη διαμόρφωση του περιεχομένου τους.
Οι συγγραφείς (σύμβουλοι του κ. Μητσοτάκη) φαίνεται πως δεν αντιλαμβάνονται το μέγεθος της ανευθυνότητας που επιδεικνύουν όταν αμφισβητούν τα επίσημα στοιχεία του ελληνικού κράτους και επαναφέρουν συζητήσεις περί «Greek statistics», όταν μάλιστα κανένας στο εξωτερικό δεν μιλάει για κάτι τέτοιο. Δεν αντιλαμβάνονται ακόμα ότι με αυτά που γράφουν δεν αμφισβητούν την κυβέρνηση αλλά τα υπηρεσιακά στελέχη του ΓΛΚ που, εκτός από πρώην συνάδελφοί τους, είναι και από τα πιο καταρτισμένα και αξιόπιστα στην ελληνική δημόσια διοίκηση.
Επιπλέον, οι συγγραφείς επιδεικνύουν σοβαρή ημιμάθεια όταν ισχυρίζονται ότι «η υπέρβαση του στόχου είναι εικονική» λόγω των ληξιπρόθεσμων οφειλών και των ανεξόφλητων φορολογικών υποχρεώσεων των πολιτών: Οι ληξιπρόθεσμες οφειλές είναι έτσι κι αλλιώς ενσωματωμένες στο δημοσιονομικό αποτέλεσμα αφού το τελευταίο αποτυπώνεται σε δεδουλευμένη βάση-περιλαμβάνει, δηλαδή, τις μεταβολές των υποχρεώσεων έναντι τρίτων, όπως είναι οι ληξιπρόθεσμες οφειλές προς ιδιώτες. Όσον αφορά τις ανεξόφλητες φορολογικές οφειλές των ιδιωτών, αυτές δεν έχουν καμία απολύτως επίπτωση στο πλεόνασμα ή έλλειμμα του προϋπολογισμού.
Όμως, οι συντάκτες του πονήματος εντοπίζουν το «μνημείο αδιαφάνειας» στις αποκλίσεις μεταξύ των ταμειακών στόχων που εμφανίζονται στην εισηγητική έκθεση του προϋπολογισμού 2017 και στο μηνιαίο δελτίο του Νοεμβρίου 2016. Δυστυχώς θα τους απογοητεύσουμε καθώς δεν πρόκειται ούτε για «αδιαφάνεια» ούτε, προφανώς, για «μνημείο» αλλά για μια απλή αλλαγή ταξινόμησης σε τρία ουδέτερα μεγέθη για το αποτέλεσμα της γενικής κυβέρνησης:
Συγκεκριμένα, οι εγγραφές
- «Έσοδα τόκων από καταπτώσεις εγγυήσεων»,
- «Δαπάνες καταπτώσεων εγγυήσεων οι οποίες αντιστοιχίζονται από ισόποσα έσοδα» και
- «Δαπάνες αναλήψεως χρέους φορέων της γενικής κυβέρνησης»
μεταφέρονται πάνω από τη γραμμή (above the line) στην εισηγητική έκθεση του προϋπολογισμού, ενώ, μέχρι πρότινος, καταγράφονταν κάτω από τη γραμμή (below the line). Ωστόσο, στο μηνιαίο δελτίο Νοεμβρίου 2016, εξακολουθούν να παρουσιάζονται κάτω από τη γραμμή, και συγκεκριμένα στον πίνακα Β, ως στοιχεία (β), (γ) και (ε) αντίστοιχα, ώστε να επιτρέπεται η σύγκριση με τα δελτία των προηγούμενων μηνών. Έτσι, προσθέτοντας την πρώτη εγγραφή (126 εκατ.) και αφαιρώντας τις επόμενες δύο (1.243 εκατ. και 554 εκατ.) περνάμε από τον ταμειακό στόχο του δελτίου (-3.617 εκατ.) στον ταμειακό στόχο της εισηγητικής έκθεσης (-5.288 εκατ.).
Όλες, λοιπόν, οι αποκλίσεις που διαπιστώνει με καχυποψία το άρθρο οφείλονται στην αδυναμία των συντακτών του να αντιληφθούν αυτή την απλή μεθοδολογική αλλαγή. Θα το είχαν καταλάβει από μόνοι τους αν είχαν μπει στον κόπο να δουν προσεκτικά τους πίνακες του μηνιαίου δελτίου. Κι αν όχι, θα μπορούσαν απλά να ρωτήσουν όπως θα έκανε κάθε καλόπιστος αναγνώστης. Σε κάθε περίπτωση, η όποια ταξινόμηση δεν επηρεάζει το πρωτογενές αποτέλεσμα της Γενικής Κυβέρνησης που υπολογίζεται σύμφωνα με την μεθοδολογία της Σύμβασης Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης όπως έχει συμφωνηθεί με τους Θεσμούς. Αυτό αποτελεί τον στόχο βάσει του οποίου αξιολογείται η επιτυχία ή αποτυχία της δημοσιονομικής πολιτικής. Και αυτό τον στόχο τον ξεπερνάμε για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά.
Ας μην προσπαθεί, λοιπόν, η αντιπολίτευση μέσω δήθεν τεχνοκρατικών αναλύσεων να αμφισβητήσει ένα από τα ισχυρότερα διαπραγματευτικά χαρτιά που διαθέτει η χώρα. Με τον τρόπο αυτό δεν επιδεικνύει μόνο την πολιτική ανευθυνότητα της ηγεσίας της αλλά και την τεχνική ανεπάρκεια των στελεχών της.
*Ο κ. Φραγκίσκος Κουτεντάκης είναι Γενικός Γραμματέας Δημοσιονομικής Πολιτικής
(1) Άρθρο της Θ. Καρποδίνη και του Σ. Πέτσα: «Μνημείο αδιαφάνειας η εκτέλεση Κρατικού Προϋπολογισμού 2016»
