Στην ανακοίνωση των Τμημάτων Αναπηρικής Πολιτικής και Πολιτισμού ΣΥΡΙΖΑ, με την οποία απαντούν στην υπουργό Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη, αναφορικά με την έλλειψη πρόσβασης αναπήρων και εμποδιζόμενων επισκεπτών στην Ακρόπολη, τονίζεται:
Η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη, απαντώντας σε επίκαιρη ερώτηση του βουλευτή και τομεάρχη Πολιτισμού της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ Πάνου Σκουρολιάκου αναφορικά με την έλλειψη πρόσβασης αναπήρων και εμποδιζόμενων επισκεπτών στην Ακρόπολη, λόγω της βεβιασμένης αποξήλωσης του παλαιού αναβατορίου και τη μεγάλη καθυστέρηση για την εγκατάσταση και την έναρξη λειτουργίας του νέου, μεταξύ άλλων δήλωσε:
«Κανείς ανάπηρος δεν μεταφέρθηκε στα χέρια το φετινό καλοκαίρι. Διότι ήταν τέτοιο καλοκαίρι που οι άνθρωποι οι οποίοι είχαν προβλήματα δεν ήρθανε στην Ακρόπολη.»
Η μισαναπηρική αυτή δήλωση της υπουργού Πολιτισμού από το βήμα της Βουλής, χαρακτηριστική για την έπαρση και την αλαζονεία της, φανερώνει με ξεκάθαρο τρόπο τους λόγους για τους οποίους η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας αποφάσισε να ξηλώσει άρον-άρον τον παλαιό μηχανισμό που εξυπηρετούσε -με σοβαρά προβλήματα κατά διαστήματα- τους ανάπηρους και τους εμποδιζόμενους επισκέπτες του χώρου από το 2004, χωρίς προηγουμένως να έχουν ολοκληρωθεί οι απαιτούμενες μελέτες και χωρίς να υπάρχει σαφές χρονοδιάγραμμα για το νέο αναβατόριο.
Ενάμιση χρόνο σχεδόν από την ανάληψη των καθηκόντων της ως υπουργός και με δεδομένη τη δεκαετή θητεία της ως γενική γραμματέας του υπουργείου, αποποιείται των διαχρονικών ευθυνών της και με πρόσχημα την πανδημία επιχειρεί να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα καταφεύγοντας σε ιατρικοποιημένες αντιλήψεις για την πολυπληθή κοινωνική ομάδα των αναπήρων.
Ενισχύοντας στην κοινή γνώμη προκαταλήψεις περί ευαλωτότητας των αναπήρων, επιχειρεί να απαλλαγεί από την ευθύνη που της αναλογεί, στιγματίζοντας τα ανάπηρα και τα εμποδιζόμενα άτομα. Η ευαλωτότητα των αναπήρων δεν είναι ένα ζήτημα που καθορίζεται αποκλειστικά με όρους βιολογίας, αλλά είναι ένα κατεξοχήν βιοπολιτικό ζήτημα. Η ευθύνη για την μη συμμετοχή των αναπήρων στην κοινωνική ζωή δεν σχετίζεται αποκλειστικά με την πρόσφατη πανδημία της COVID-19, αλλά με την ανεπάρκεια της Πολιτείας να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της και στις ανάγκες των αναπήρων και εμποδιζόμενων πολιτών της.
Η καθολική προσβασιμότητα σε όλους τους αρχαιολογικούς χώρους και τα μνημεία της πολιτιστικής μας κληρονομιάς είναι υποχρέωση της Πολιτείας που ορίζεται από το ίδιο το Σύνταγμα και τις επικυρωμένες με νόμους του κράτους διεθνείς συμβάσεις. Μετά την αδράνεια των κυβερνήσεων προ του 2015, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ έκανε έρευνα σε ελληνικές και ευρωπαϊκές εταιρείες, προετοιμάζοντας την αντικατάσταση του παλαιού αναβατορίου της Ακρόπολης από ένα σύγχρονο ανελκυστήρα πλαγιάς. Το μόνο που είχε να κάνει η Νέα Δημοκρατία ήταν να εφαρμόσει εγκαίρως το δρομολογημένο σχέδιο που βρήκε έτοιμο. Όμως, η νέα κυβέρνηση παραχώρησε μια αυτονόητη και θεσμική υποχρέωση της Πολιτείας σε ιδιώτες, λες και οι υποχρεώσεις της Πολιτείας έναντι των αναπήρων δεν πρέπει να χρηματοδοτούνται από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Με άλλοθι την πανδημία και τις προκαταλήψεις που η κ. υπουργός έχει για την πολυπληθή ομάδα των αναπήρων φτάσαμε στη βεβιασμένη αποξήλωση του παλαιού αναβατορίου. Παράλληλα, εξαιτίας της αδικαιολόγητης προχειρότητας και της έλλειψης συντονισμού που επιδείχθηκε από την ηγεσία του υπουργείου Πολιτισμού έχουν υπάρξει μεγάλες καθυστερήσεις για την εγκατάσταση και την έναρξη λειτουργίας του νέου. Έτσι, το αποτέλεσμα είναι ότι για πρώτη φορά μετά το 2004 οι ανάπηροι και οι εμποδιζόμενοι επισκέπτες αποκλείονται από την Ακρόπολη, παγκόσμιο σύμβολο της Δημοκρατίας.
Μετά την αποτυχημένη καμπάνια “greek summer is a state of mind”, από την οποία απουσίαζε παντελώς ο Πολιτισμός, αποδεικνύεται ότι για το επιτελικό κράτος του Κ. Μητσοτάκη ούτε η προσβασιμότητα στον Πολιτισμό για τα ανάπηρα και τα εμποδιζόμενα άτομα συμπεριλαμβάνεται στο “state of mind” για την θερινή σεζόν που τελειώνει.
Τα εμπόδια και η έλλειψη πρόσβασης στην Ακρόπολη αποτελούν την κορυφή του παγόβουνου. Η καθολική προσβασιμότητα στους χώρους Πολιτισμού αποτελεί θεμελιώδες δικαίωμα και προϋπόθεση της Δημοκρατίας μας.
Η παρεμπόδιση των αναπήρων εντοπίζεται στις καθημερινές πράξεις είτε με την μορφή προκατάληψης, είτε ως εκδήλωση εχθρικών κοινωνικών συμπεριφορών, αλλά κυρίως εντοπίζεται στις θεσμοποιημένες πρακτικές της Πολιτείας όπως απεικονίζονται στις αδιανόητες αποφάσεις και τις μισαναπηρικές δηλώσεις της κ. Μενδώνη.
