Ήδη όμως από το 1995 ακολουθεί προσωπική διαδρομή, η οποία απαριθμεί -μείον ενός live- μέχρι στιγμής επτά δίσκους, με πλέον πρόσφατο το Καλοκαίρι Στην Αμοργό του '14. Έχει συμμετάσχει όμως είτε ως συνθέτης είτε ως ερμηνευτής και σε δίσκους αρκετών γνωστών ονομάτων, ενώ το συναυλιακό του δίδυμο με τον Χρήστο Θηβαίο είναι από τα πλέον επιτυχημένα τα τελευταία χρόνια. Η ακατέργαστη δύναμη της φωνής του, οι βιωματικοί, συχνά και με εντονότατες προσωπικές αναφορές στίχοι και η αμεσότητα, που αφενός καθορίζεται από την ορμητικότητα και το σφρίγος του rock αλλά αφετέρου μετέρχεται και πολλών στοιχείων της παράδοσης -και ιδιαίτερα προφανώς της κρητικής- της μουσικής των τραγουδιών του τον έχουν κάνει να κερδίσει πολλούς ακροατές, οι οποίοι ολοένα και αυξάνονται.
Η περυσινή χρονιά ήταν πολύ καλή για τον Μίλτο Πασχαλίδη, με αποκορύφωμα τις δύο sold out συναυλίες του στο Θέατρο Βράχων «Μελίνα Μερκούρη». Αυτές αποτυπώθηκαν στο διπλό CD Ό,τι αγαπάς δεν τελειώνει που κυκλοφόρησε λίγο πριν την εκπνοή του '15 με την συμμετοχή -όπως φυσικά και στις συναυλίες- των Θάνου Μικρούτσικου, Νότη Μαυρουδή, Βασίλη Παπακωνσταντίνου, Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, Χρήστου Θηβαίου, Γιάννης Χαρούλη, Μπάμπη Στόκα, Φίλιππου Πλιάτσικα, Παντελή Θαλασσινού, Γιώτας Νέγκα, Σταύρου Σιόλα, Μιρέλας Πάχου και Σπύρου Γραμμένου. Με αφορμή αυτές συνομιλήσαμε με τον τραγουδοποιό και ερμηνευτή, που το καλοκαίρι θα γίνει σαράντα επτά ετών, για την εικοσάχρονη πλέον διαδρομή του στο ελληνικό τραγούδι αλλά και τους τόπους, ακόμα και τις πιθανές ατραπούς, στους οποίους μπορεί να τον φέρει αυτή στο μέλλον.
Συνέντευξη στον Θάνο Μαντζάνα
* Η κυκλοφορία αυτού του διπλού CD έχει μόνον αναμνηστικό χαρακτήρα ή και κάποια άλλη σημασία για εσένα;
Δεν έχει ιδιαίτερα αναμνηστικό χαρακτήρα. Είναι απλώς η αποτύπωση δύο συναυλιών που τις ευχαριστήθηκα πολύ και ένιωσα ότι άξιζε τον κόπο να τις μοιραστώ και με όσους δεν ήταν εκεί.
* Ήταν διαφορετικές από άλλες οι συγκεκριμένες συναυλίες για εσένα, πέρα από τον πολύ περισσότερο κόσμο που συγκέντρωσαν;
Ήταν διαφορετικές στον βαθμό που είχα πολλούς φίλους συμμετέχοντες και άρα και λίγο περισσότερο άγχος ως προς το να είμαι επαρκής «οικοδεσπότης».
* Κατά κάποιο τρόπο οι συναυλίες και η κυκλοφορία του CD στη συνέχεια κλείνουν ένα κεφάλαιο της διαδρομής σου;
Είναι ένας ενδιάμεσος σταθμός με αφορμή τα είκοσι χρόνια μου στη δισκογραφία. Σα να πατάς για μια στιγμή φρένο για να ρίξεις μια ματιά στον χάρτη της διαδρομής που προηγήθηκε και στο τοπίο έξω από το τζάμι...
* Αν όντως είναι έτσι, ποιες είναι οι τρεις στιγμές που θα κρατούσες από τη μέχρι τώρα διαδρομή σου;
Οι συνεργασίες μου με συναδέλφους που θαυμάζω και αγαπώ. Αν πρέπει να διαλέξω τρεις, θα έλεγα με τον Χρήστο Θηβαίο, τον Θάνο Μικρούτσικο και βέβαια με τους Χαΐνηδες στο ξεκίνημά μου.
* Και αντίστοιχα, ποια τα πέντε δικά σου και άλλα τόσα από τα τραγούδια άλλων που ερμήνευσες θα ξεχώριζες;
Δικά μου είναι δύσκολο να διαλέξω. Ίσως μόνο το «Φωτιά μου»... Από εκείνα άλλων θα κρατούσα τα «Εσμεράλδα» (Νίκος Καββαδίας - Θάνος Μικρούτσικος), «Αμάρτημα προπατορικό» (Δημήτρης Λέντζος - Χρήστος Λεοντής), «Εσύ γελάς σαν πρώτα» (Γιώργος Σταυριανός), «Ωδή εις Σάμον» (Ανδρέας Κάλβος - Μίκης Θεοδωράκης) και «Πρωινό τσιγάρο» (Άλκης Αλκαίος - Νότης Μαυρουδής).
* Ποιες συνεργασίες σου σε καθόρισαν; Υπάρχει κάποια που κοιτώντας πίσω να είχε κομβική σημασία για εσένα;
Με τον Χρήστο Θηβαίο, με τον οποίο είμαστε φίλοι πάνω από είκοσι χρόνια, και με τον Θάνο Μικρούτσικο, γιατί μου άλλαξε τον τρόπο σκέψης πάνω στην εργασία μας.
* Τι κέρδισες ως άνθρωπος πλέον και όχι ως μουσικός μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια;
Κέρδισα φίλους... Και μια αίσθηση μη ενηλικίωσης, γιατί έρχομαι διαρκώς σε επαφή με πιτσιρικάδες!
* Υπήρξε κάτι που ήθελες να κάνεις μουσικά και δεν συνέβη, κάποια συνεργασία ίσως που δεν πραγματοποιήθηκε και ελπίζεις να συμβεί στο μέλλον, Μίλτο;
Μικρός ήθελα να ανοίξω μια συναυλία του Bruce Springsteen! Τώρα μου φαίνεται λιγάκι δύσκολο αλλά ποτέ δεν ξέρεις, ε; Έτσι και αλλιώς τα όνειρα είναι δωρεάν, άρα οφείλουν να είναι μεγάλα…
* Και η συνέχεια, το επόμενο κεφάλαιο; Πώς την ονειρεύεσαι ή την φαντάζεσαι μουσικά και πώς νομίζεις ότι θα είναι πρακτικά;
Δεν έχω ιδέα. Φιλοδοξώ απλώς να υπερβαίνω -όσο αντέχω- τις καταγεγραμμένες μου δυνατότητες...
* Στο πέρασμα του χρόνου γίνεται πιο εύκολο, πιο δύσκολο ή παραμένει το ίδιο το να γράφεις τραγούδια;
Πιο δύσκολο... Κυρίως γιατί δεν καταδέχομαι να αντιγράψω τον εαυτό μου!
* Και η πιο βραχυπρόθεσμη συνέχεια; Τι θα κάνεις στο υπόλοιπο της σεζόν μετά τις εμφανίσεις στο «Σταυρός του Νότου»;
Μια μικρή περιοδεία σε επαρχία και Κύπρο και μια σειρά εμφανίσεων με τον Γιώργο Νταλάρα και την Εστουδιαντίνα Βόλου στο «Passport Κεραμεικός». Και πιθανόν να επιστρέψω στο «Σταυρός Του Νότου» για το κλείσιμο της σεζόν...
Ο,τι και αν είναι, η αγάπη και η υποστήριξη του κόσμου έφεραν ήδη τον Μίλτο Πασχαλίδη εδώ, στην καθόλου ευκαταφρόνητη απόσταση την οποία έχει ήδη διανύσει, και σίγουρα θα τον οδηγήσουν ακόμα μακρύτερα...
