to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

19:49 | 19.07.2014

leftist

Διεθνή

#MH17 : Παραφροσύνη στην καρδιά της Ευρώπης

Είτε θύματα «λάθους» είτε προβοκάτσιας, οι διακόσιοι ενενήντα οχτώ επιβάτες έρχονται να προστεθούν στον μακρύ κατάλογο των αθώων θυμάτων μιας παντελώς παράλογης σύγκρουσης


Υποτίθεται ότι η πένα είναι πιο ισχυρή από το ξίφος. Όντως πολύ συχνά η δύναμη των λέξεων έχει αποδειχτεί ανώτερη από αυτήν πάνοπλων στρατών. Υπάρχουν όμως και οι περιπτώσεις που η πένα παραδίδεται, ανήμπορη να περικλείσει στο απέραντο σύμπαν των λέξεων, όσα συμβαίνουν. Τι ακριβώς μπορεί να γράψει κανείς όταν τα γεγονότα τοποθετούνται πέραν των ορίων της λογικής; Πώς να μιλήσεις για την παραφροσύνη;

Διακόσιοι ενενήντα οχτώ άνθρωποι σκοτώθηκαν από την κατάρριψη του Μπόινγκ που εκτελούσε την πτήση MH17 των Μαλαισιανών Αερογραμμών –οι οποίες μοιάζουν να έχουν προκαλέσει τη μήνη της Μοίρας... Με μιας χάθηκαν σχεδόν τόσες ζωές όσες στη Γάζα μετά από 10 μέρες ισραηλινής επίθεσης. Μια ανείπωτη πολεμική τραγωδία όχι στη Μέση Ανατολή, αλλά στην καρδιά της γερασμένης ηπείρου μας.

Κίεβο, αυτονομιστές και Μόσχα ανταλλάσσουν κατηγορίες για το ποιος έριξε τον πύραυλο που κατέρριψε το αεροπλάνο. Έτσι κι αλλιώς το έργο της ανεύρεσης των ενόχων θα ήταν εξαιρετικά δύσκολο, κάτω από το βάρος της στρατιωτικοπολιτικής αντιπαράθεσης. Καθίσταται όμως ακόμα δυσχερέστερο από το γεγονός ότι τα συντρίμμια βρίσκονται μέσα στην εμπόλεμη ζώνη της ανατολικής Ουκρανίας. Το πιο πιθανό είναι να μην μάθουμε ποτέ την αλήθεια. Ακόμα όμως και υπάρξει κάποιο πόρισμα, είναι βέβαιο ότι θα αμφισβητηθεί από την πλευρά που θα υποδειχτεί ως ένοχη.

Είτε θύματα «λάθους» είτε προβοκάτσιας, οι διακόσιοι ενενήντα οχτώ επιβάτες έρχονται να προστεθούν στον μακρύ κατάλογο των αθώων θυμάτων μιας παντελώς παράλογης σύγκρουσης. Από την πρώτη στιγμή της αναμέτρησης της νέας εξουσίας του Κιέβου με τους κατοίκους των ανατολικών περιοχών της Ουκρανίας, όλοι οι εχέφρονες παρατηρητές είχαν επισημάνει ότι δεν μπορεί να υπάρξει στρατιωτική επίλυση της κρίσης. Ούτε οι φιλορώσοι θα αποδέχονταν ποτέ την επιβολή μιας εξουσίας με απροκάλυπτο ακροδεξιό και εθνικιστικό χαρακτήρα, ούτε όμως θα ήταν εφικτή η αλλαγή των συνόρων –η ανατολική Ουκρανία δεν έχει την πληθυσμιακή ομοιογένεια της Κριμαίας.

Τι απέμεινε λοιπόν; Μια ειρηνική επίλυση μέσω διαπραγματεύσεων, που θα έδινε μεγαλύτερη αυτονομία στις ανατολικές επαρχίες, εντός όμως του ουκρανικού κράτους. Αντ' αυτού του απολύτως λογικού σχεδίου (αυτονόητου θα έλεγε κανείς…) επιλέχτηκε η πολεμική αναμέτρηση που έχει σπείρει το θάνατο και την καταστροφή, απειλώντας τη σταθερότητα όλης της Ευρώπης. Ο πόλεμος στην Ουκρανία συνιστά θρίαμβο του πολιτικού παραλογισμού και της εθνικιστικής ηλιθιότητας.

Για τις διακόσιες ενενήντα οχτώ οικογένειες, όπως και για αυτές όλων των άλλων θυμάτων, μικρή σημασία έχει τι θα γίνει από εδώ και πέρα. Η πολεμική παραφροσύνη κατέστρεψε τις ζωές τους. Για όλους τους υπόλοιπους όμως είναι επείγουσα ανάγκη να κλείσει ο παράλογος κύκλος του αίματος. Στον σύγχρονο κόσμο, από το Ιράκ έως την Ουκρανία, τα όπλα δεν μπορούν να επιβάλουν λύσεις. Απλά κάνουν δυσκολότερη την επίλυση των προβλημάτων.

tags: editorial

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)