Η δυνατότητα να απευθυνθεί κάποιος στους αναγνώστες του Epsilon 7, είναι σίγουρα τιμητική, αλλά παράλληλα δημιουργεί ευθύνες και δυσκολίες γιατί είναι ένα κοινό ειδικών επιστημόνων, με υψηλή εξειδίκευση-ενημέρωση και σε βάθος γνώση των δεδομένων της ‘’αγοράς’’. Με αυτό το δεδομένο θα προσπαθήσω να καταγράψω συνοπτικά την δική μου προσέγγιση στο θέμα, όσο πιο συνοπτικά γίνεται, χωρίς δογματισμούς, προπαγανδιστικά πυροτεχνήματα και κυρίως ειλικρινή διάθεση να ανοίξει ο αναγκαίος διάλογος για το πώς ΦΤΑΣΑΜΕ ΣΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ, ΑΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΑΜΕ ΟΡΘΑ ΤΗΝ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ, ΜΕΤΑ ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΤΙ;

Δεν υπάρχει καμία διάθεση αντιπαράθεσης με τις πολιτικές δυνάμεις και τους πολιτικούς που οδήγησαν την χώρα ουσιαστικά σε χρεοκοπία, τους πολίτες σε πρωτοφανείς καταστάσεις, τα παιδιά μας στο εξωτερικό, την μερική απασχόληση και την ανεργία και την οικονομία σε καταστροφικές καταστάσεις που θυμίζουν μεταπολεμικές περιόδους. Δεν υπάρχει διάθεση αντιπαράθεσης, από σεβασμό στην εκφρασμένη 3 φορές ψήφο του Έλληνα πολίτη, μέσα σε 3,5 χρόνια, από αδιαφορία να κουβεντιάσω το αυτονόητο. Οι ευθύνες τους είναι τεράστιες και δυστυχώς δεν θα τους επιβληθεί καμία ποινική ποινή ούτε καν το διοικητικό πρόστιμο μιας εκπρόθεσμης φορολογικής δήλωσης. Ορισμένοι δε από αυτούς τους πολιτικούς, θυμίζουν τον εμπρηστή που αφού έβαλε τη φωτιά στο δάσος, κάνει δηλώσεις σε ζωντανή μετάδοση για τις… ευθύνες των πυροσβεστών στην κατάσβεση της φωτιάς.

Η αναφορά μου σε αυτούς γίνεται για έναν μοναδικό λόγο. ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΜΑΣ ΟΔΗΓΗΣΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ, ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΦΟΡΕΙΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ, ΠΟΥ ΜΑΣ ΟΔΗΓΗΣΑΝ ΣΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ; Βεβαίως σε μία χώρα που αποτυχημένοι Υπουργοί Οικονομικών (από τα δεδομένα της περιόδου που είχαν την ευθύνη), επιστρέφουν στα πανεπιστημιακά έδρανα για να διδάξουν οικονομία στα παιδιά μας, όλα μπορείς να τα περιμένεις.

Η επόμενη μέρα είναι αναγκαίο να έχει:

• Άλλο μοντέλο ανάπτυξης.

• Ισχυρούς θεσμούς της Κυβέρνησης (… και όχι μόνο), ελέγχου πορείας των δημοσιονομικών, ΧΩΡΙΣ ΤΙΣ ΛΟΓΙΚΕΣ ΤΗΣ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗΣ ΒΑΡΒΑΡΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΙΑΣ .

• Διαφάνεια και θεσμική κατοχύρωση της λειτουργίας Δημοσίου και Ιδιωτικού τομές χωρίς διαφθορά-διαπλοκή και συναλλαγές κάθε είδους.

• Ισχυρή αναπτυξιακή προοπτική, που θα λαμβάνει υπ’όψη την υπάρχουσα κατάσταση, του Ευρωπαϊκού και Διεθνή ανταγωνισμό (ειδικά στον φορολογικό τομέα), τις δυνατότητες της χώρας και μετρήσιμους στόχους (π.χ μείωση ανεργίας, παραγωγική ανασυγκρότηση, έμφαση στα θέματα αγροτοδιατροφής, αειφορίας  κλπ.)

• Ελάχιστο πλαίσιο διαλόγου και συνεργασίας ευρύτερων κοινωνικών και πολιτικών φορέων.

Όποιοι θεωρούν ότι μπορούμε να βγούμε από την κρίση με ‘’αυτοδύναμες αλαζονείες’’, ‘’δογματικές καθαρότητες’’ και αναχωρητισμό από τα υπαρκτά προβλήματα, απλά δεν έχουν καταλάβει ούτε ιστορικά, ούτε επιστημονικά που βρισκόμαστε.

Με δεδομένο ότι το τέλος των Μνημονίων (τον Αύγουστο του 2018) δεν θα σημαίνει το τέλος της Οικονομικής Κρίσης, είναι αναγκαίο να υπάρξει εκείνος ο σχεδιασμός, η υλοποίηση και η εγρήγορση στην υλοποίηση για να αντιμετωπίσουμε. Αυτό ακριβώς κάνει η Κυβέρνηση και αυτή την στιγμή (12.6.18) είμαστε στο σημείο:

1. Ολοκληρώθηκαν με επιτυχία 15 περιφερειακά συνέδρια, σε όλη τη χώρα, όπου χιλιάδες φορείς έθεσαν (στην μισή κυβέρνηση σχεδόν ανά συνέδριο) τα θέματα της περιφέρειάς τους και έλαβαν απαντήσεις, δεσμεύσεις, χρονοδιαγράμματα κλπ. Η όλη διαδικασία δεν έσβησε σαν τα πυροτεχνήματα άλλων εποχών. Η Κυβέρνηση παρακολουθεί τα όσα έχουν εξαγγελθεί, τα ‘’δικά μας προαπαιτούμενα’’ και σε επόμενο στάδιο θα επιστρέψει στην περιφέρεια για να ενημερώσει για την πορεία υλοποίησης.

2. Δημοσιοποιήθηκε το ΟΛΙΣΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ένα σημαντικό τεχνοκρατικό-πολιτικό κείμενο που θέτει τους άξονες για τον οδικό χάρτη της επόμενης μέρας. Ένας ολιστικός σχεδιασμός ο οποίος βεβαίως πρέπει να εξειδικευθεί ανά τομές, Υπουργείο, Περιφέρεια και Νομό ώστε να μετατραπεί στο δικό μας σχέδιο ανάπτυξης. Ένα σχέδιο που ήδη έγινε αποδεκτό από τους Ευρωπαϊκούς θεσμούς και καθορίζει πλαίσια, αρχές στόχους και εργαλεία υλοποίησης.

Επειδή δε κάποιοι δήθεν ‘’ουδέτεροι τεχνοκράτες’’ θα σπεύσουν να κριτικάρουν και με ύφος καρδιναλίου να απορρίψουν, τους θυμίζω ότι η Ανάπτυξη που σχεδιάζουμε δεν είναι ‘’ουδέτερη’’. Έχει σαφή κοινωνικά-ταξικά-οικονομικά χαρακτηριστικά, θα είναι Δίκαιη-βιώσιμη και Αειφόρος. Οι εξυπνάδες από τα ‘’MONT BLANC του εκσυγχρονισμού’’ και της προπαγάνδας της ‘’ισχυρής Ελλάδας’’ και όλων των παθογενειών που μας οδήγησαν εδώ το καλύτερο που θα έχουν να κάνουν είναι, όχι να σιωπήσουν, αλλά να καταθέσουν την δική τους αντιπρόταση.

3. Κατατέθηκε στη Βουλή (8.6.18) και θα ψηφιστεί (14.6.18) το Μεσοπρόθεσμο Σχέδιο το οποίο με σαφήνεια, τεκμηρίωση, πίνακες και πολλές λεπτομέρειες (ελπίζω να το διαβάσουν οι επικριτές!) αναλύει το θεσμικό πλαίσιο ολοκλήρωσης της αξιολόγησης, η οποία ανοίγει τον δρόμο για την συζήτηση ελάφρυνσης του χρέους και ολοκλήρωσης της μνημονιακής βαρβαρότητας.

4. Να προετοιμάσουμε τη χώρα για την επόμενη περίοδο. Χωρίς αυταπάτες, καθυστερήσεις, δισταγμούς και υπαναχωρήσεις. Με αποφασιστικότητα και αισιοδοξία. Αισιοδοξία που τροφοδοτούν τα πολλά παραδείγματα από οικονομικά στοιχεία που δείχνουν την θετική μεταστροφή σε πολλούς τομείς. Αλίμονο όμως αν κλείσουμε τα μάτια στην πραγματικότητα που βασανίζει ακόμη μεγάλο τμήμα της κοινωνίας. Εκεί πρέπει να επικεντρώσουμε, γιατί η περιπέτεια που επιλέξαμε να εμπλακούμε και οι ευθύνες που αναλάβαμε τον Ιανουάριο του 2015, ήταν ακριβώς για να σταματήσουμε την καταστροφή και να προσπαθήσουμε να επαναφέρουμε την χώρα και τους πολίτες, στα αυτονόητα δικαιώματα, παροχές και ασφάλεια κάθε είδους που στερήθηκαν.

Η επόμενη μέρα μετά το Μνημόνιο, θα έρθει σύντομα. Μένει ακόμη αγώνας, θυσίες και προσπάθειες για να έρθει και η επόμενη μέρα από την κρίση. Έχουμε όμως πλέον την Γνώση, την Δύναμη, την Αποφασιστικότητα και το Όραμα, να οδηγήσουμε τη χώρα στο Μέλλον που της αξίζει.

* Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Epsilon Αυγούστου 2018