to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

20:54 | 08.06.2021

Πολιτική

Μειώνουν τους μισθούς, επιβάλλουν περισσότερη εργασία: Η παρέμβαση της Μαρ. Ξενογιαννακοπούλου στη Βουλή

Το νομοσχέδιο Χατζηδάκη είναι το βασικό όχημα της κυβέρνησης, όπως είχε αποκαλύψει και το σχέδιο Πισσαρίδη, προκειμένου να καταστήσει τη χώρα μια ειδική οικονομική ζώνη στην Ευρώπη, με ελαστική εργασία και απορρύθμιση, με φθηνά μεροκάματα, παρ'ότι έχει υψηλού επιπέδου και μορφωμένους εργαζόμενους, τόνισε μεταξύ άλλων στη ομιλία της στην Επιτροπή της Βουλής για το αντεργατικό νομοσχέδιο Χατζηδάκη η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, εισηγήτριας και Τομεάρχης Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων της Κ.Ο του ΣΥΡΙΖΑ - ΠΣ


Όπως τόνισε η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου:

Η ομιλία του εισηγητή της συμπολίτευσης αποκάλυψε πλήρως την ένδεια επιχειρημάτων γι’ αυτό το νομοθετικό έκτρωμα που έφερε ο κ. Χατζηδάκης, την αμηχανία που έχουν οι ίδιοι οι βουλευτές της συμπολίτευσης, καθώς εισπράττουν τη μεγάλη αντίδραση των εργαζομένων και της πλειονότητας του ελληνικού λαού και βέβαια κατά την προσφιλή τακτική τους, αποφεύγουν να μιλάνε για την ουσία, ενώ είναι δύο χρόνια στην κυβέρνηση, κάνουν αντιπολίτευση στην αντιπολίτευση.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει κηρύξει πόλεμο διαρκείας στους εργαζόμενους από την πρώτη μέρα μετά τις εκλογές του 2019. Με τα πρώτα νομοσχέδια που ήρθαν, το καλοκαίρι του 2019, επιχειρήθηκε να καταργηθούν όλες οι κρίσιμες διατάξεις που η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ είχε νομοθετήσει, ιδιαίτερα από τη στιγμή που βγήκαμε από τα μνημόνια, αποκαθιστώντας σε μεγάλο βαθμό τα πλήγματα που είχε δεχθεί ο κόσμος της εργασίας από το 2ο μνημόνιο. Στην ουσία είδαμε την κυβέρνηση της ΝΔ, η οποία αμέσως, από το καλοκαίρι του ‘19, απελευθέρωσε τις απολύσεις καταργώντας το βάσιμο λόγο απόλυσης, απαξίωσε το ΣΕΠΕ, κατήργησε κάθε προστατευτική διάταξη που υπήρχε για την προστασία των εργολαβικών εργαζομένων, ενώ εργολαβοποιεί συνεχώς την εργασία και στον ιδιωτικό και στον δημόσιο τομέα.

Και, φυσικά το μεγάλο χτύπημα στις κλαδικές συμβάσεις και τις συλλογικές διαπραγματεύσεις. Όταν πλέον ήρθε η κρίση της πανδημίας ήταν η χρυσή ευκαιρία για την κυβέρνηση της Ν.Δ. να την εκμεταλλευτεί για την πλήρη αποδιάρθρωση και την απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων και τη μείωση των εισοδημάτων.

Τώρα, αυτός ο πόλεμος απέναντι στον κόσμο της εργασίας κορυφώνεται. Με αυτό το αντεργατικό, αντιδημοκρατικό και αντισυνταγματικό ταυτόχρονα νομοσχέδιο έρχεται σήμερα ο Υπουργός Εργασίας να δώσει το τελειωτικό χτύπημα. Μάλιστα, επιδιώκει να επιβάλει να θεσμοθετηθούν ζητήματα εναντίον των εργαζομένων, του συνδικαλισμού, της απεργίας και όλων των μεγάλων δημοκρατικών και κοινωνικών κατακτήσεων, μετά από μεγάλες θυσίες και αγώνες, που ακόμα και οι πιο σκληρές, μνημονιακές κυβερνήσεις δεν τόλμησαν ή δεν μπόρεσαν να φέρουν. Και το κάνετε εσείς κ. Υπουργέ, σε μία φάση που είμαστε εκτός μνημονίων, που όλη η ΕΕ, ακόμα και ο συντηρητικός συσχετισμός της έχει στραφεί σε μια διαφορετική, πιο επεκτατική πολιτική -εξ ανάγκης- για να στηρίξουν την πραγματική οικονομία, τους εργαζόμενους, τους μισθούς και τη ζήτηση. Έρχεστε τώρα, αυτοβούλως, να εφαρμόσετε όλα αυτά που στην ουσία διαλύουν 100 όσα κατοχυρώθηκαν με αίμα, θυσία και ιδρώτα.

Το νομοσχέδιο αυτό πλήττει την κοινωνική πλειοψηφία. Πλήττει όλους τους εργαζόμενους και του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα. Δεν χωράει κοινωνικός αυτοματισμός, που επιχειρεί η κυβέρνηση της Ν.Δ.

Πλήττει κατεξοχήν τις γυναίκες, καθώς διαλύετε τα ωράρια εργασίας μέσα από την επιβολή του 10ώρου και της ατομικής σύμβασης, και μέσω της ελαστικοποίησης ακόμα και της μερικής εργασίας που ξέρουμε ότι κατεξοχήν απασχολούνται γυναίκες και νέοι.

Πλήττει τους ανέργους, γιατί μέσω της εντατικοποίησης της εργασίας, δηλαδή με την επιβολή του 10ώρου και με 2 ώρες που θα πληρώνονται, όπως ο κ. Υπουργός, σε μία κρίση ειλικρίνειας, είπε με ρεπό, άρα με σαφή μείωση εισοδημάτων και φυσικά με τον διπλασιασμό των φθηνών υπερωριών. Μέσα λοιπόν από αυτή την υπερεκμετάλλευση και εντατικοποίηση των εργαζομένων, υπολογίζεται αυτή τη στιγμή ότι θα υπάρξει απώλεια νέων προσλήψεων, σε μία περίοδο ανεργίας και κρίσης, και μάλιστα τώρα που τελειώνουν οι συμβάσεις αναστολών θα έχουμε και περαιτέρω έκρηξη της ανεργίας, η οποία κυμαίνεται από την πιο συντηρητική προσέγγιση 20.000 θέσεων, αλλά εμείς θα σας αποδείξουμε στην πορεία και στην κατ’ άρθρον συζήτηση ότι αυτή η απώλεια θα φτάσει τις 40.000 θέσεις προσλήψεων. Αυτές είναι οι συνέπειες του συγκεκριμένου νομοσχεδίου. Και ο ελληνικός λαός τις ξέρει, τις καταλαβαίνει παρά την όποια προπαγάνδα.

Πλήττει κατεξοχήν τους νέους. Έρχεται να υποθηκεύσει το μέλλον τους και να τους καταδικάσει σε συνεχή εργασιακή επισφάλεια με μειωμένους μισθούς, ελαστικά ωράρια, ελαστική εργασία και χαμηλές προσδοκίες.

Πλήττει την πραγματική οικονομία. Πλήττει τους μικρομεσαίους. Βγαίνει η ΓΣΕΒΕΕ, τα επιμελητήρια, ο εμπορικός κόσμος και διαμαρτύρεται. Γιατί με αυτό το νομοσχέδιο εσείς εξυπηρετείτε τα μεγάλα συμφέροντα, προωθείτε τον αθέμιτο ανταγωνισμό, όπως π.χ. με τη διεύρυνση της εργασίας την Κυριακή εις βάρος των μικρών επιχειρηματιών και επαγγελματιών. Πέραν αυτού, χτυπάτε το λαϊκό εισόδημα άρα και τη ζήτηση και τη λαϊκή κατανάλωση.

Άρα λοιπόν ποιος είναι ο σκοπός σας κ. Υπουργέ;

Ο σκοπός σας είναι τριπλός:

1.Πρόκειται για ένα νομοσχέδιο καθ’ υπαγόρευση του ΣΕΒ. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Ο ΣΕΒ ό,τι δεν μπόρεσε να περάσει την περίοδο των μνημονίων, γιατί σε μεγάλο βαθμό είχε υπαγορεύσει και το 2ο μνημόνιο, έρχεται τώρα, με τη δική σας σύμφωνη γνώμη, γιατί το πιστεύετε προφανώς, να επιβάλλει έναν ακραίο και αυταρχικό νεοφιλελευθερισμό. Στην ουσία μιλάμε για θατσερισμό.

2. Είναι σαφής και η αναθεωρητική εμμονή που έχετε σε σχέση με τη μεταπολίτευση.  Δεν θα ισχυριστώ ότι αφορά όλη την παράταξη της Ν.Δ., αλλά σίγουρα την ηγετική ομάδα της, όπως εκφράζεται από τον κ. Μητσοτάκη με τέτοιου τύπου νομοσχέδια. Το είδαμε με το νομοσχέδιο για τις πορείες και τις διαδηλώσεις, το είδαμε με το νομοσχέδιο που καταργεί την αυτοτέλεια των ΑΕΙ και βάζει την αστυνομία και την καταστολή στα πανεπιστήμια. Ακούσαμε μέχρι και για ενιαία λίστα υποψηφίων στις φοιτητικές εκλογές. Μέχρι εκεί φτάνει η χάρη σας! Και βέβαια έρχεστε εδώ, με την κορωνίδα της αντιδραστικής σας επιβολής να φέρετε ένα νομοσχέδιο το οποίο καταλύει το δημοκρατικό και κοινωνικό κεκτημένο της μεταπολίτευσης. Και αυτό είναι ένα κεκτημένο του ελληνικού λαού, ο οποίος έδωσε αγώνες επί πολλές δεκαετίες προκειμένου να το κατοχυρώσει.

3. Αυτό το νομοσχέδιο είναι το βασικό σας όχημα, όπως είχε αποκαλύψει και το σχέδιο Πισσαρίδη, προκειμένου να καταστήσετε τη χώρα μας το επόμενο διάστημα μια ειδική οικονομική ζώνη στην Ευρώπη, όπου θα έχει ελαστική εργασία και απορρύθμιση, φθηνά μεροκάματα, παρότι έχει υψηλού επιπέδου και μορφωμένους εργαζόμενους. Αυτή είναι η δική σας πρόταση για το μέλλον. Μία πρόταση φυσικά που ούτε την ανάκαμψη μπορεί να στηρίξει και πολύ περισσότερο είναι καταδικασμένη γιατί δεν μπορεί να υπάρξει βιώσιμη ανάπτυξη χωρίς δημοκρατία, κοινωνική δικαιοσύνη, κοινωνική συνοχή, χωρίς να εκλαμβάνει την ίδια την εργασία και το κοινωνικό κράτος ως παραγωγική και αναπτυξιακή δύναμη.

Αυτή είναι η πραγματικότητα. Για αυτό είναι μείζον αυτό το νομοσχέδιο. Γιατί έρχεται να πλήξει την κοινωνική πλειοψηφία, την πλειονότητα του ελληνικού λαού και να υποθηκεύσει το μέλλον της χώρας. Σε αυτήν την κατεύθυνση είναι και οι προτάσεις σας για το Ταμείο Ανάκαμψης, αναγορεύοντας αυτή, την αντιμεταρρύθμιση ως τη «μεγάλη μεταρρύθμιση».

Η κυβέρνηση της ΝΔ, συνολικά έχει μία τάση να διαστρεβλώνει τις έννοιες. Είναι και αυτό μια μορφή αντιδραστικής προπαγάνδας. Οι έννοιες έχουν χάσει το νόημά τους. Βγαίνει ο κ. Μητσοτάκης και ο κ. Χατζηδάκης και λένε ότι αυτό το νομοσχέδιο έρχεται να δώσει δύναμη στον εργαζόμενο. Ένα νομοσχέδιο που καταργεί το 8ωρο και επιβάλλει με ατομική σύμβαση, που αποτελεί την κερκόπορτα για την κατάλυση του εργασιακού δικαίου, καθώς ξέρουμε ότι δεν είναι ισοδύναμος ο εργαζόμενος με τον εργοδότη και το κεφάλαιο. Δεν υπάρχει ισοδύναμη σχέση και γι’ αυτόν το λόγο, 200 χρόνια τώρα, όλοι οι εργατικοί και συνδικαλιστικοί αγώνες και ευρύτερα το δημοκρατικό και προοδευτικό κίνημα είχε ένα στόχο: τη συλλογικότητα. Μέσα από τη συλλογικότητα  μπορούσε, όπως κατοχυρώθηκε και στο Σύνταγμά μας το ‘75, αλλά κυρίως και με τους νόμους που ακολούθησαν και τον εμβληματικό νόμο 1264/82 να εξισορροπηθεί η θέση του εργαζόμενου. Η συλλογικότητα αφορά τις συλλογικές διαπραγματεύσεις και συμβάσεις και φυσικά και τα συνδικαλιστικά δικαιώματα, το δικαίωμα στην απεργία και όλο αυτό το πλέγμα των συλλογικών δράσεων που εσείς τώρα έρχεστε να καταλύσετε. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Και εσείς ισχυρίζεστε ότι αυτό το νομοσχέδιο θα δώσει δύναμη στον εργαζόμενο, ενώ αποδυναμώνετε πλήρως όλους τους εργαζόμενους. Αποδυναμώνεται πλήρως η δυνατότητα να στηριχθεί η εργασία, οι μισθοί, τα ωράρια και πάνω απ’ όλα η αξιοπρεπής διαβίωση των εργαζομένων.

Συνεχώς αναφέρετε ότι όλα αυτά συμβαδίζουν με την Ευρώπη, κάνοντας μία επιλεκτική αναφορά στην Ευρώπη à  la carte. Την επικαλείστε, όπως και την περίοδο των μνημονίων, όταν θέλετε να την ταυτίσετε με την πολιτική της λιτότητας. Τώρα δεν αναφέρεστε στη στροφή της Ευρώπης, πολύ περισσότερο σε όσα λέει ο πρόεδρος Μπάϊντεν στην Αμερική.

Έρχεστε να μειώσετε τους μισθούς και να επιβάλλετε περισσότερη εργασία. Δύο ώρες απλήρωτης εργασίας, που θα πληρώνονται με ρεπό. Βέβαια, ρωτούν οι εργαζόμενοι: με τα ρεπό θα πληρώνουν στο σούπερ μάρκετ ή τα φροντιστήρια των παιδιών; δεν περιμένουν απάντηση, καταλαβαίνουν. Δεν μπορείτε να τους κοροϊδέψετε!

Με τις υπερωρίες τί κάνετε; Το πρότυπό σας είναι οι οικονομίες και το εργατικό δίκαιο της ανατολικής Ευρώπης και των Βαλκανίων. Δεν θα ξεχάσουμε ότι στο 2ο μνημόνιο η εισηγητική έκθεση έλεγε ότι πρέπει οι μισθοί και οι εργασιακές σχέσεις να είναι ανάλογες των βαλκανικών χωρών. Δηλαδή οι χώρες εκείνες που υπέστησαν το δόγμα του σοκ μετά το ‘89. Αποφεύγετε να μιλήσετε για τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, γιατί εκεί ξέρετε ότι υπάρχουν ισχυρά συνδικάτα, ισχυρές συλλογικές διαπραγματεύσεις και ρυθμίσεις.

Για του λόγου το αληθές, για να μιλήσουμε με στοιχεία, οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα, παρά τα όσα μας λένε διάφοροι αντιδραστικοί εσωτερικοί και εξωτερικοί κύκλοι, είναι από τους πιο σκληρά εργαζόμενους στην Ευρώπη και τους πιο χαμηλά αμειβόμενους.

Τα στοιχεία λοιπόν: σήμερα, με το ισχύον δίκαιο, που είναι ήδη βαρύ για τους εργαζόμενους, το πλαφόν των ωρών υπερεργασίας και υπερωριών, πέραν του 40ωρου, είναι 346 ώρες στη βιομηχανία και 370 ώρες στις υπηρεσίες με την πιο χαμηλή προσαύξηση στην Ευρώπη: 20% στην υπερεργασία, 40% στην υπερωρία. Στην ΕΕ το ετήσιο πλαφόν υπερωριακής απασχόλησης είναι 80 με 250 ώρες και η προσαύξηση αντίστοιχα 50 και 100%. Δεν αναφέρετε όμως αυτήν την Ευρώπη, δεν σας αφορά. Σας αφορά το θατσερικό μοντέλο που θέλετε να βγάλετε από τη ναφθαλίνη.

Καταλύετε πλήρως το δίκαιο της καταγγελίας, που ισχύει 100 χρόνια στη χώρα. Με βελτιώσεις, με δύσκολες περιόδους υπήρχε ένα δίκαιο που αφορά τα ζητήματα των απολύσεων. Δεν φτάνει που τις απελευθερώσατε το ‘19 με την κατάργηση του βάσιμου λόγου απόλυσης, τώρα έρχεστε να αφαιρέσετε το τελευταίο αποκούμπι του εργαζόμενου, που είναι η δικαιοσύνη, εφόσον δικαιωθεί να επαναπροσληφθεί και να πάρει τους μισθούς υπερημερίας. Και αυτό το διαλύετε, όποιες αλλαγές κάνατε, είναι μικρής σημασίας.

Στην ουσία καταργείτε το ΣΕΠΕ μέσω της αναβάθμισης. Τίθενται σοβαρά συνταγματικά θέματα. Γιατί σύμφωνα με το άρθρο 22 του Συντάγματος το κράτος μεριμνά για την προστασία των εργαζομένων. Το ΣΕΠΕ είναι αναπόσπαστο κομμάτι του Υπουργείου Εργασίας, όπως προβλέπει και η σχετική διεθνής σύμβαση για τα θέματα της επιθεώρησης εργασίας. Είστε ο πρώτος Υπουργός Εργασίας απαξιώνετε το χώρο ευθύνης σας, ξεκινώντας από τον ΕΦΚΑ και τώρα το ΣΕΠΕ.

Η ψηφιακή κάρτα εργασίας δεν είναι κάτι αρνητικό, αλλά δεν είναι και πανάκεια. Για να λειτουργήσει η ψηφιακή κάρτα εργασίας πρέπει πρώτα απ’ όλα να υπάρχουν κανόνες εργασίας, τους οποίους εσείς καταλύετε, και το αποκρύπτετε. Επίσης, χρειάζεται επιθεώρηση και έλεγχος. Να μπορεί να ελέγχουν οι επιθεωρητές αν τηρούνται τα ωράρια με την ψηφιακή κάρτα. Γιατί υπάρχει ο κίνδυνος, όπως γινόταν η παραποίηση με το βιβλιάριο υπερωριών, έτσι και τώρα, κάτω από τον εκβιασμό της απόλυσης, ο εργαζόμενος να δηλώνει με την ψηφιακή κάρτα, να παίρνει και την ευθύνη πάνω του αυτή τη φορά και όχι ο εργοδότης, και στην ουσία να δουλεύει περισσότερες ώρες.

Μιλάτε για την ανάγκη εκσυγχρονισμού του συνδικαλιστικού νόμου. Στην πραγματικότητα, καταργώντας τον 1264/82, που ήταν ένα εμβληματικός νόμος του Ανδρέα Παπανδρέου και του ΠΑΣΟΚ και εξέφρασε δεκαετίες αγώνων του εργατικού κινήματος μετά τον εμφύλιο και ιδιαίτερα μετά τη δικτατορία, τί κάνετε;

Στην πραγματικότητα δεν κοιτάτε στο μέλλον. Αναβιώνετε το νόμο 330 του ‘76, του αλήστου μνήμης Λάσκαρη. Προφανώς, έχετε ζηλέψει τη δόξα του! Αυτή είναι η δική σας στροφή! Η στροφή σε μια μελανή, αυταρχική περίοδο της δικής σας παράταξης! Διάβαζα αυτές τις μέρες τα αποκόμματα σχετικά με τη νομοθέτηση τότε, τον Μάιο του ‘76, πριν από 45 χρόνια, είχε βγει ο ΣΕΒ τότε και είχε μιλήσει για την «ασυδοσίαν των συνδικαλιστών». Ο Λάσκαρης τότε στη Βουλή  «κατήργησε την πάλη των τάξεων και την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπον».

Αυτό είναι το βλέμμα στο μέλλον του κ. Υπουργού, του κ. Μητσοτάκη και δυστυχώς της κυβέρνησης της Ν.Δ. Δεν είναι βλέμμα μπροστά! Καταλύετε την αυτονομία των εργατικών σωματείων, καταλύετε την ανάγκη της συλλογικής διαβούλευσης και απόφασης με φυσική παρουσία. Γιατί ο συνδικαλισμός είναι κομμάτι της Δημοκρατίας, όπως είναι και η Βουλή. Δεν μπορούμε να φανταστούμε μην διαβουλεύεται και να αποφασίζει με φυσική παρουσία, ιδιαίτερα για θέματα που αφορούν την απεργία.

Καταλύετε το ίδιο το δικαίωμα της απεργίας. Και θα επανέλθουμε για θέματα συνταγματικότητας. Αδιαφορείτε για τα άρθρα 22 και 23, τα καταπατάτε! Μάλιστα με τις διορθώσεις που κάνατε έγινε χειρότερο το νομοσχέδιο. Στην ουσία, αφού έχετε βάλει όλες τις δυνατές περιπτώσεις για να κριθεί μία απεργία παράνομη, λέτε ότι εάν κριθεί παράνομη η απεργία ενός πρωτοβάθμιου σωματείου, που ούτως ή άλλως οι περισσότερες κρίνονται παράνομες και καταχρηστικές, δεν μπορούν πλέον δευτεροβάθμια ή τριτοβάθμια όργανα να κηρύξουν απεργία. Φτάνετε δε στο άκρον άωτο της τρομοκράτησης και του εκφοβισμού για να αποτρέψετε τη συλλογικότητα στην εργασία. Απελευθερώνετε τις απολύσεις των συνδικαλιστών, μειώνετε την προστασία των αιρετών των διοικητικών συμβουλίων των σωματείων και με έναν ακραίο νεοφιλελεύθερο λαϊκισμό λέτε ότι άλλο η παρανομία και άλλο η απεργία, και θεσπίζετε την αστική ευθύνη. Δηλαδή να εξοντώσετε όποιον εργαζόμενο θέλει να συμμετάσχει σε μία απεργία, να συνδικαλιστεί, να διεκδικήσει τα δικαιώματά του.

Όλα αυτά μας πάνε πολύ πίσω. Είναι σαφές ότι αυτό το νομοσχέδιο δεν επιδέχεται καμίας βελτίωσης. Είναι απαράδεκτο, είναι ένα νομοσχέδιο που οφείλετε να αποσύρετε. Εμείς σαφώς το καταψηφίζουμε, αλλά πάνω απ’ όλα το καταψηφίζει η πλειονότητα του ελληνικού λαού και το σύνολο των εργαζομένων. Αυτό το νομοσχέδιο δεν έχει καμία πολιτική και κοινωνική νομιμοποίηση. Το μήνυμα θα το πάρετε την Πέμπτη, στη μεγάλη γενική απεργία, θα το πάρετε και στη Βουλή και κυρίως από τον ίδιο τον ελληνικό λαό, που ζητάει και να μην περάσει και φυσικά να καταργηθεί. Αυτή είναι η δική μας δέσμευση!

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)