Λίγες ημέρες πριν από τις ευρωεκλογές το Δίκτυο επισημαίνει ότι ενώ πρόσωπα από φυλετικές, εθνοτικές ή θρησκευτικές μειονότητες απαρτίζουν σχεδόν το 10% του πληθυσμού της ΕΕ, ποσοστό μικρότερο του 3% (περίπου 184 υποψήφιοι) βρίσκονται σε ψηφοδέλτια κομμάτων που μετέχουν στις ευρωεκλογές.
Μόνο το 9% αυτών των υποψηφίων είναι επικεφαλής ψηφοδελτίου και το 38% από αυτούς βρίσκονται στην πρώτη πεντάδα των ψηφοδελτίων. Επίσης, μόλις 21 υποψήφιοι έχουν πιθανότητα εκλογής (εξαιρώντας τους βρετανούς υποψήφιους). Ο αριθμός αυτός είναι οριακά μεγαλύτερος από τον αριθμό των βουλευτών που προέρχονται από φυλετικές, εθνοτικές ή θρησκευτικές μειονότητες στο σημερινό ευρωκοινοβούλιο.
Από τους προβλεπόμενους νικητές, εννέα είναι γυναίκες και 13 άνδρες. Τρεις είναι μαύρες -- αύξηση κατά δύο αφού το απερχόμενο ευρωκοινοβούλιο είχε μόνο μια μαύρη ευρωβουλευτή.
Το Ηνωμένο Βασίλειο με 35 "POC"--δηλαδή people of colour, έγχρωμους υποψήφιους, όπως τους χαρακτηρίζει το Δίκτυο, η Σουηδία, η Γαλλία, η Ολλανδία και το Βέλγιο είναι οι χώρες με την μεγαλύτερη ποικιλομορφία υποψηφίων στα ευρωψηφοδέλτια των κομμάτων.
Ωστόσο, οι Σουηδία, Γαλλία και Γερμανία πιθανόν να εκλέξουν από 4 POC ευρωβουλευτές η καθεμία.
Οι Ιρλανδία, Ελλάδα, Σλοβακία, Σλοβενία και Αυστρία δεν έχουν κανέναν POC υποψήφιο.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Άλις Μπα Κούνκε, μια πρώην υπουργός η οποία φιλοδοξεί να γίνει η πρώτη μαύρη ευρωβουλευτής της Σουηδίας. Η 47χρονη Κούνκε, η οποία έκανε καριέρα στην τηλεόραση προτού ασχοληθεί με την πολιτική, περιγράφει ότι όλη της τη ζωή βρισκόταν σε χώρους μαζί με λευκούς άνδρες όταν επρόκειτο για λήψη αποφάσεων. Έχει κάνει αποστολή της από την θέση της υποψήφιας με τους Πράσινους της Σουηδίας "να πηγαίνει όπου πάνε οι ακροδεξιοί εξτρεμιστές και να τους αντιμετωπίζει".
Τα κόμματα της αριστεράς έχουν τους περισσότερους POC υποψήφιους ευρωβουλευτές (59%) στα ψηφοδέλτιά τους σε σύγκριση με τα δεξιά (16%). Η πολιτική ομάδα με την μεγαλύτερη ποικιλομορφία υποψήφιων ευρωβουλευτών είναι οι σοσιαλδημοκράτες και με την μικρότερη η Ευρώπη της Ελευθερίας και της Άμεσης Δημοκρατίας (EFDD) και ακολουθεί η Συμμαχία Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών στην Ευρώπη (ECR).
Πηγές: The Guardian, European Network Against Racism (ENAR) - ΑΠΕ/ΜΠΕ
