Ωστόσο, ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ αντιτίθεται στις προσπάθειες για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και εχθρεύεται οτιδήποτε σχετίζεται με την προστασία του περιβάλλοντος.
Σε αντίθεση με την άποψη της διεθνούς επιστημονικής κοινότητας, ο Τραμπ έχει χαρακτηρίσει την αλλαγή του κλίματος «μύθο».
Το 2012 ο ίδιος έγραψε ότι «η έννοια της υπερθέρμανσης του πλανήτη δημιουργήθηκε από και για τους Κινέζους ώστε να καταστήσουν την παραγωγή των ΗΠΑ μη ανταγωνιστική».
Και κατά τη διάρκεια της χιονοθύελλας του 2014, ανέφερε το κρύο του χειμώνα ως απόδειξη ότι η υπερθέρμανση του πλανήτη δεν είναι πραγματική.
«Το σύνολο της χώρας παγώνει, χρειαζόμαστε απεγνωσμένα μια βαριά δόση της υπερθέρμανσης του πλανήτη και γρήγορα! Το μέγεθος των πάγων φτάνει το υψηλό όλων των εποχών», επισήμανε.
Υπό αυτές τις συνθήκες ο Τραμπ ενδέχεται να βάλει «βόμβα» στα θεμέλια της Συμφωνίας του Παρισιού για το κλίμα, στην οποία οι Ηνωμένες Πολιτείες δεσμεύτηκαν να συμβάλουν στη διατήρηση της αύξησης της παγκόσμιας θερμοκρασίας στο μέγιστο των 2 βαθμών Κελσίου για να αποφευχθούν οι χειρότερες επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, αποτρέποντας τις εκπομπές 22 δισεκατομμυρίων τόνων ισοδύναμου διοξειδίου του άνθρακα μεταξύ 2016 και 2030.
Το πρόβλημα με τη Συμφωνία του Παρισιού είναι ότι πρόκειται για μια μη δεσμευτική συνθήκη και ότι δεν υπάρχει καμία κύρωση για τα έθνη που δεν θα πληρούν τον στόχο μείωσης του άνθρακα.
Τον Μάιο, όταν ο Τραμπ περιέγραφε την ενεργειακή του πολιτική στο Μπίσμαρκ στη Βόρεια Ντακότα, στηλίτευσε τους «δρακόντειους» κανόνες για το κλίμα, υποσχόμενος να «ακυρώσει» τη Συμφωνία του Παρισιού και να αποσύρει τη χρηματοδότηση για τα προγράμματα των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με το κλίμα.
Εξάλλου, η νίκη του Τραμπ είναι πιθανό να δυσκολέψει την παροχή της αυξανόμενης χρηματοδότησης προς τις αναπτυσσόμενες χώρες προκειμένου να περιορίσουν τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου και να κάνουν τις οικονομίες τους πιο ανθεκτικές σε κύματα καύσωνα, πλημμύρες, καταιγίδες και άνοδο της στάθμης των θαλασσών, κάτι που απειλεί έναν από τους πυλώνες της Συμφωνίας του Παρισιού για την επιβράδυνση της υπερθέρμανσης του πλανήτη.
Μεταξύ των πρώτων θυμάτων θα μπορούσε να είναι το Πράσινο Ταμείο για το Κλίμα, που αποσκοπεί στο να βοηθήσει τις αναπτυσσόμενες χώρες να δράσουν.
Τι θα συμβεί αν, τελικά, ο Τραμπ αποσύρει την Αμερική από τη Συμφωνία, κάτι που θα μπορούσε τεχνικά να επιτευχθεί με διάφορους τρόπους; Το πιθανότερο είναι ότι ο υπόλοιπος κόσμος δεν θα αναλάμβανε να υλοποιήσει τις απαιτούμενες δράσεις για το μερίδιο που του αναλογεί.
Καταπολεμώντας «ανοησίες»
Μεταξύ αυτών που βρίσκονται στο στόχαστρο του Τραμπ είναι και η αμερικανική Υπηρεσία Περιβαλλοντικής Προστασίας (EPA), για την οποία έχει δηλώσει ότι «θα απαλλαγούμε από αυτήν».
Πρόκειται για τον οργανισμό που δημιουργήθηκε το 1970 από τον πρόεδρο Ρίτσαρντ Νίξον και έχει καταστεί ο κεντρικός ομοσπονδιακός μοχλός των ΗΠΑ για τον μετριασμό των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής.
«Αυτό που κάνει η Υπηρεσία Προστασίας του Περιβάλλοντος είναι ντροπή», είχε δηλώσει στο Fox News τον Οκτώβριο του περασμένου έτους. Κι όταν ρωτήθηκε ποιος θα προστατεύει το περιβάλλον, ο Τραμπ απάντησε:
«Θα είναι μια χαρά το περιβάλλον... Μπορούμε να αφήσουμε ένα μικρό κομμάτι, αλλά δεν μπορούμε να καταστρέψουμε τις επιχειρήσεις». Και στις 3 Μαρτίου επανήλθε αναφέροντας ότι θα ξεφορτωθεί την ΕΡΑ.
Αλλά από τότε υπαναχώρησε, λέγοντας τον Σεπτέμβριο ότι «η ΕΡΑ θα επικεντρωθεί στην κύρια αποστολή της, τη διασφάλιση καθαρού αέρα και καθαρού, ασφαλούς πόσιμου νερού για όλους τους Αμερικανούς.
Εντούτοις, το πρόσωπο που βρίσκεται στο επιτελείο του Τραμπ και αναμένεται να είναι ο κορυφαίος υποψήφιος για να γίνει ο επόμενος διαχειριστής του οργανισμού είναι ο Μίρον Εμπελ, ο διευθυντής ενεργειακής και περιβαλλοντικής πολιτικής στο Ανταγωνιστικό Ινστιτούτο Επιχειρήσεων, μια συντηρητική δεξαμενή σκέψης που η εφημερίδα Financial Times αποκαλεί «έναν από τους μεγαλύτερους σκεπτικιστές της Αμερικής όσον αφορά την κλιματική αλλαγή.
Ο Εμπελ, του οποίου το έργο έχει χρηματοδοτηθεί από μερικούς από τους χειρότερους ρυπαντές των ΗΠΑ, όπως η Murray Energy, η μεγαλύτερη εταιρεία εξόρυξης άνθρακα της χώρας, δήλωσε:
«Θα ήθελα να έχουμε περισσότερη χρηματοδότηση (από τη βιομηχανία του άνθρακα), έτσι ώστε να μπορώ να καταπολεμήσω τις ανοησίες που τίθενται από το περιβαλλοντικό κίνημα».
Μεταξύ άλλων, ο Τραμπ ετοιμάζεται να δώσει νέα ώθηση στη βιομηχανία άνθρακα (παρ' όλο που κατά την καύση του ο άνθρακας παράγει περισσότερη ρύπανση από οποιοδήποτε άλλο ορυκτό καύσιμο), η οποία είχε δεχτεί ένα ισχυρό πλήγμα τον περασμένο Ιανουάριο όταν η υπουργός Εσωτερικών Σάλι Τζούελ εξέδωσε μια ομοσπονδιακή εντολή αναστολής της έκδοσης νέων μισθώσεων εξόρυξης άνθρακα σε δημόσια γη σε όλη την επικράτεια των ΗΠΑ.
Είναι ενδεικτικό ότι ένας από τους κορυφαίους υποψηφίους του Τραμπ που ενδέχεται να αντικαταστήσει την Τζούελ είναι ο Φόρεστ Λούκας, διευθυντικό στέλεχος της βιομηχανίας πετρελαίου, συνιδρυτής της εταιρείας Lucas Oil.
Θα μπορούσε ο Τραμπ να κάνει την έκπληξη και να εμφανιστεί φιλικότερος στις πολιτικές που σχετίζονται με το περιβάλλον; Αν μάθαμε κάτι από αυτές τις αμερικανικές εκλογές, είναι ότι δεν μπορούμε να εκπλησσόμαστε με τίποτα απ’ όσα λέει ο Τραμπ.
Κατά την προεκλογική του εκστρατεία, έδειξε ότι μπορεί να αλλάξει εύκολα τις απόψεις του, προς το καλύτερο ή το χειρότερο ή τουλάχιστον να τις διατηρεί «ρευστές», όταν αυτό εξυπηρετεί τον σκοπό του.
Τον Μάιο, για παράδειγμα, το Politico ανέφερε ότι η αίτηση του δισεκατομμυριούχου Τραμπ για να λάβει άδεια να προστατεύσει τις ακτές στο παραθαλάσσιο θέρετρο του γκολφ Trump International Golf Links & Hotel Ireland, στην κομητεία Κλέιρ, αναφερόταν ρητά στις συνέπειες της υπερθέρμανσης του πλανήτη ως κύρια δικαιολογία για την κατασκευή του κυματοθραύστη.
