Βίντεο - φωτογραφίες: Άγγελος Καλοδούκας, επιμέλεια: Τάσος Γιαννόπουλος
«Είναι θέμα αγάπης, όχι φύλου», ήταν ο τίτλος της συζήτησης που διοργάνωσε η Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ το βράδυ της Παρασκευής 1/6, στον Πολυχώρο Σπούτνικ, στο Μεταξουργείο.
Ο λόγος για το κεντρικό αίτημα της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας για μεταρρύθμιση του Αστικού Κώδικα, ώστε να δίνεται η δυνατότητα πολιτικού γάμου και τεκνοθεσίας στα ΛΟΑΤΚΙ+ ζευγάρια, αίτημα το οποίο, όπως συμφώνησαν όλοι/ες οι ομιλητές/τριες, είναι το μεγάλο στοίχημα της επόμενης περιόδου και πρέπει να απασχολήσει με σοβαρό τρόπο τον δημόσιο διάλογο.
Αυτόν τον διάλογο άνοιξε η Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ, με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, Δημ. Τζανακόπουλο να παίρνει σαφή θέση ως προς την αναγκαιότητα νομοθετικής κατοχύρωσης των δικαιωμάτων αυτών, ώστε να γίνει ακόμα ένα βήμα στον δρόμο της διεύρυνσης των δημοκρατικών και ατομικών ελευθεριών.
«Πέρα από θέμα αγάπης (γιατί αυτή η ρημάδα η αγάπη πολλές φορές έχει κακοποιηθεί και στο όνομά της έχουν γίνει τα πιο αποτρόπαια εγκλήματα), είναι κυρίως θέμα κράτους δικαίου: πραγματικής ισότητας, ίσης μεταχείρισης και ισονομίας», συμπλήρωσε εύστοχα η Μαρίνα Γαλανού, Πρόεδρος του Σωματείου Υποστήριξης Διεμφυλικών (ΣΥΔ), που ήταν επίσης στο πάνελ της εκδήλωσης.
«Είμαστε ακόμη στα μισά του δρόμου αυτού», σημείωσε από την πλευρά του ο Κωστής Λιερός, από τον Τομέα Δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ, υπογραμμίζοντας ότι υπάρχουν ακόμα και φαινόμενα παρατυπιών από κρατικούς λειτουργούς, αναφορικά με τους ήδη ψηφισμένους νόμους για τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ+ ανθρώπων.
Ένα τέτοιο παράδειγμα έφερε η κ. Γαλανού:
«Σήμερα το πρωί σε μένα την ίδια, επισκέφτηκα το Ειρηνοδικείο Αθηνών μαζί με τον δικηγόρο μου Βασίλη Σωτηρόπουλο και τη διευθύντρια γραφείου του ΣΥΔ, Άννα Απέργη, για να καταθέσω αίτημα για μεταβολή των εγγράφων μου βάσει της νομοθεσίας για τη νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου.
Η συμπεριφορά της Ειρηνοδίκη Υπηρεσίας τόσο προς τον δικηγόρο όσο και προς εμένα απόλυτα προσβλητική, για την ακρίβεια ακραία επιθετική. Ήταν προφανές ότι ήταν αδύνατο να παραμείνουμε άλλο αφού προσέβαλε την τιμή και την υπόληψή μας, ενώ είχε άγνοια του νόμου και στη συνέχεια ζητήσαμε ακρόαση από τον Πρόεδρο Διοίκησης του Δικαστηρίου και του εκθέσαμε την απαράδεκτα προσβλητική συμπεριφορά της Ειρηνοδίκη καθώς και όλα τα προβλήματα παραβίασης της μυστικότητας και της διάταξης ότι πρέπει να γίνεται σε ιδιαίτερο γραφείο. Είναι προφανές ότι αυτό δεν θα μείνει έτσι. Εκτός από επίσημη καταγγελία προς το Υπ. Δικαιοσύνης θα γίνουν και όλες οι απαραίτητες ενέργειες.
Και επιτέλους, να σταματήσει αυτή η απαράδεκτη εξευτελιστική, κοστοβόρα και χρονοβόρα δικαστική διαδικασία και να γίνει η διαδικασία εξωδικαστική. Πλέον, άλλωστε, υπάρχει και μητρώο πολιτών που μπορεί να εξορθολογήσει όλη αυτήν την κατάσταση».
Τα μέχρι τώρα βήματα «ορατότητας»
Παρά τις δυσλειτουργίες, τις αβελτηρίες και τις υπαρκτές αδυναμίες, τις οποίες παραδέχτηκε και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, οι κινήσεις της σημερινής κυβέρνησης για την άρση αδικιών είναι πολύ σημαντικές καθώς ανέβασαν και τον πήχη των διεκδικήσεων του ΛΟΑΤΚΙ+ κινήματος:
Η κατάργηση του άρθρου 347 του Ποινικού Κώδικα, το οποίο τιμωρούσε την «ασέλγεια παρά φύση» (μεταξύ αρρένων), η επέκταση του συμφώνου συμβίωσης και του δικαιώματος αναδοχής στα ομόφυλα ζευγάρια και η νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου αποτελούν κομμάτια της βεντάλιας των δικαιωμάτων, η οποία, ωστόσο, μένει ακόμα ανολοκλήρωτη.
«Οι νόμοι εκπαιδεύουν την κοινωνία, δίνουν ανάσα και κάνουν τους ανθρώπους πιο διεκδικητικούς. Το σύμφωνο συμβίωσης, για παράδειγμα, "έβγαλε από τη ντουλάπα" όλον αυτόν τον κόσμ», υπογραμμίζει η Στέλλα Μπελιά, Πρόεδρος του Συλλόγου «Οικογένειες Ουράνιο Τόξο», θέτοντας ωστόσο, μετ’ επιτάσεως το ζήτημα της θεσμοθέτησης του πολιτικού γάμου και της παιδοθεσίας.
Γονεϊκότητα και στερεότυπα
Πράγματι, μέχρι να έρθει η στιγμή της νομοθέτησης, η οποία, όπως τόνισε ο Δημ. Τζανακόπουλος εξαρτάται (και) από τους πολιτικούς συσχετισμούς και θα αποτελέσει ένα μεγάλο στοίχημα για την Αριστερά και όλο τον κόσμο των Δικαιωμάτων, παραμένει το πρόβλημα για έναν μεγάλο αριθμό προσώπων στην Ελλάδα ο οποίος δεν μπορεί, λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού, να ασκήσει το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα στην ιδιωτική και οικογενειακή ζωή.
Τα παιδιά των «Οικογενειών Ουράνιο Τόξο» θεωρούνται παιδιά μονογονεϊκής οικογένειας. «Όλοι αυτοί που δήθεν ενδιαφέρονται για τα παιδιά, δεν αναφέρονται στο γεγονός ότι τα παιδιά μας δεν μπορούν να έχουν έννομη σχέση και με τους 2 γονείς τους, είναι παιδιά δεύτερης κατηγορίας σε σχέση με αυτά των ετερόφυλων ζευγαριών», εξηγεί η κ. Μπελιά θυμίζοντας ότι και ο νόμος για την υποβοηθούμενη αναπαραγωγή ισχύει μόνο για ζευγάρια άνδρα - γυναίκας.
Αξίζει να θυμίσουμε ότι, θεωρητικά, το δικαίωμα στη γονεϊκότητα για τους ΛΟΑΤΚΙ+ ανθρώπους είχε αμφισβητηθεί μόνο στη χιτλερική Γερμανία.
«Τα επιχειρήματα όσων αντιτίθενται στο δικαίωμα ενός μη ετεροκανονικού ατόμου να μεγαλώσει το παιδί του με ισοτιμία, υποκρύπτουν ακριβώς τη λογική της ευγονικής, όσο κι αν φορούν τον μανδύα του ενδιαφέροντος για την “υγιή” ανατροφή του παιδιού», σχολίασε ο Δημ. Τζανακόπουλος.
Ο Αντώνης Θεοφυλακτίδης, από την Colour Youth, περιγράφει, μέσα από την εμπειρία του, το βίωμα των ανθρώπων που βρίσκονται στο στόχαστρο των στερεοτυπικών αντιλήψεων:
«Με τη συνειδητοποίηση του εαυτού μας έρχεται και ένας τεράστιος αγώνας για αποδοχή ήδη από τα πρώτα βήματα της ενηλικίωσης μας. Η ενέργεια και η δύναμη που χρειάζεται όλο αυτό μας απομακρύνει από την ιδέα της γονεϊκότητας η οποία στα νέα άτομα μοιάζει ως και πολυτέλεια, σε αντίθεση με πολλά άλλα άτομα της ηλικίας μας
Αυτό που δεν είναι καθόλου μακριά όμως είναι η αίσθηση της απαγόρευσης. Η αίσθηση ότι με το που καταλάβεις για εσένα πράγματα, όπως η σεξουαλικότητα ή το φύλο σου, αρχίζεις να συνειδητοποιείς ότι για να κάνεις οικογένεια θα πρέπει να παλέψεις δέκα φορές περισσότερο από όλους τους υπόλοιπους ανθρώπους αν τελικά τα καταφέρεις. Οι γονείς και οι συγγενείς, συνήθως δεν βοηθούν καθόλου αναπαράγοντας αυτά που τους έχει μάθει η κοινωνία. Χρειάζεται πολλή εσωτερική δουλειά και θέληση για να το ξεπεράσεις αυτό. Ευτυχώς, οι Οικογένειες Ουράνιο Τόξο είναι απόδειξη ότι κάτι τέτοιο είναι δυνατό και αυτό μας δίνει ελπίδα. Όμως για πολλά από εμάς φαντάζει ακόμη ένα άπιαστο όνειρο.
Και φυσικά τα προβλήματα δε σταματάνε σε θεσμικό επίπεδο. Τα ποσοστά ανεργίας της νεολαίας, οι κοινωνικές διακρίσεις που δέχεται καθημερινά ένα ΛΟΑΤΚΙ άτομο, τα τηλεοπτικά πάνελ γεμάτα πανελίστες που ξεχνούν ότι είσαι άνθρωπος, η Εκκλησία, στην οποία δίνεται διαρκώς, τόσο σε κοινωνικό, αλλά κυρίως σε θεσμικό επίπεδο, η δυνατότητα να ακουστεί η φωνή της δυνατότερα από κάθε άλλη και τόσα άλλα παραδείγματα, αποτελούν απόδειξη για το ότι ο νέος ΛΟΑΤΚΙ+ άνθρωπος πρέπει να περάσει πολλά εμπόδια μέχρι να φτάσει στο σημείο του να μπορεί να κάνει όνειρα για τη ζωή του, πόσο μάλλον σχέδια για τη δημιουργία οικογένειας».
Κοινός τόπος όλων όσων τοποθετήθηκαν: η Πολιτεία οφείλει να προχωρήσει αποφασιστικά στην πλήρη άρση των διακρίσεων με βάση τη σεξουαλικότητα και το φύλο όσον αφορά την τεκνοθεσία και την υποβοηθούμενη γονεϊκότητα.
Είναι άλλωστε δεδομένο, ότι αποτελεί, όπως υπενθύμισαν τόσο η κ. Γαλανού, όσο και η κ. Μπελιά, διακηρυγμένη θέση του ΣΥΡΙΖΑ η επέκταση του πολιτικού γάμου και του δικαιώματος στη παιδοθεσία και για τους ΛΟΑΤΚΙ + ανθρώπους (και άρα κανείς, ούτε εξ’ αριστερών, δεν μπορεί, σύμφωνα με τον Δημ. Τζανακόπουλο, να κατηγορήσει την κυβέρνηση για «Pinkwashing», ότι, δηλαδή, ανακάλυψε τώρα τα ζητήματα των δικαιωμάτων, τα οποία είναι, υποτίθεται, ήσσονος σημασίας, για να «ξεπλύνει» τους συμβιβασμούς της στα θέματα της οικονομίας ή της «κεντρικής» πολιτικής).
Η Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ, τα ξαναέβαλε εμφατικά στην ατζέντα. Ελπίζουμε, όπως το έθεσαν όλοι/ες, «και αυτό το δίκαιο αίτημα να γίνει σύντομα πράξη», απέναντι σε (και παρά τις) ρατσιστικές κραυγές και μισαλλόδοξα κηρύγματα, σαν αυτά που παρακολουθήσαμε κατά την συζήτηση του νόμου για την αναδοχή και την υιοθεσία...
Το φωτογραφικό άμπουμ του Left.gr από την εκδήλωση:
