to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

9:50 | 01.03.2021

πηγή: Αυγή

Πολιτική

Με την πολιτική στο τιμόνι, για τον ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία των νέων καιρών

Ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ ξέρει με ποιους πρέπει να πάει: με τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία


Η πανδημία έχει αναδείξει και μεγεθύνει όλες τις παθογένειες που υπήρχαν στην ελληνική κοινωνία. Κυριότερη από όλες, η αδυναμία των ανθρώπων να σχεδιάσουν με ασφάλεια το μέλλον τους, ειδικά των νέων. Με την μεγάλη ανεργία, τις χαμηλές αμοιβές και την επισφάλεια των εργαζόμενων, όλο και μεγαλύτερος αριθμός ανθρώπων δεν μπορούν να ζήσουν αυτόνομα. Ταυτόχρονα, έχουν ενταθεί η εγκατάλειψη του κοινωνικού κράτους, η αστυνομοκρατία, η υποχώρηση του ορθού λόγου, η άνοδος της συνωμοσιολογίας, η μισαλλοδοξία, η δημιουργία μιας ζοφερής δυστοπίας.

Έχουμε μια κοινωνία η οποία έχει ζήσει πολλαπλές κρίσεις που έχουν μειώσει τις αντοχές της και απειλούν να μειώσουν τις ηθικές αντιστάσεις της. Αυτή η κοινωνία αντιμετωπίζει ήδη μία νέα επίθεση που αν περάσει θα μετατρέψει τη χώρα σε έναν πολιτικό, κοινωνικό και ψυχολογικό λασπότοπο. Η ΝΔ και το αστικό μπλοκ εξουσίας εργάζονται με κεντρικό στόχο να μην επαναληφθεί το «ατύχημα» του 2015, να αποτρέψουν κάθε πιθανότητα κυβερνητικής αλλαγής. Ελέγχουν συντριπτικά τα ΜΜΕ και κάθε ελεγκτικό θεσμό, ουσιαστικά και την ίδια τη Δικαιοσύνη, αλλά και τον πυρήνα της οικονομίας, μέσω των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων. Προχωρούν σε βαθιές θεσμικές τομές στο κράτος σε βάρος της δημοκρατίας και των ελεγκτικών μηχανισμών. Αλλάζουν τον τρόπο διορισμού στο Δημόσιο για να το ελέγξουν πλήρως και να στήσουν νέα πελατειακά δίκτυα. Δίνουν ανεξέλεγκτες απευθείας αναθέσεις και τραπεζικά δάνεια σε οικείες επιχειρήσεις, μικρές και μεγάλες, οι οποίες μετά θα χρηματοδοτούν τη ΝΔ και θα προσλαμβάνουν ψηφοφόρους της και πολίτες που θα βρίσκονται σε διαρκή εκλογική ομηρία. Δηλαδή, έχουμε μία ανεπίσημη αλλά ουσιαστική επιστροφή στην εποχή του Πιστοποιητικού Κοινωνικών Φρονημάτων, όπου αν δεν είσαι ενταγμένος ή υποταγμένος στον κύκλο της ΝΔ δεν θα μπορείς να ανασάνεις. Η ΝΔ χρησιμοποιεί την πανδημία σαν ευκαιρία για να επιταχύνει το νεοφιλελεύθερο σχέδιό της: συντριβή της εργασίας, διάλυση της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας, αυταρχισμός και περιστολή των δημοκρατικών ελευθεριών, συρρίκνωση, αυταρχικοποίηση, κατακερματισμός και τελικά ιδιωτικοποίηση της δημόσιας εκπαίδευσης. Στα εργασιακά δικαιώματα, κάθε βελτίωση που είχε υπάρξει τα τελευταία χρόνια εκμηδενίστηκε μέσα σε λίγους μήνες. Η νέα εργασιακή νομοθεσία φτάνει να επιβάλει πρόστιμα σε απεργούς αν κηρυχθεί παράνομη η απεργία τους από τα δικαστήρια και να εξαναγκάζει τους εργαζόμενους σε απλήρωτες υπερωρίες, με ρεπό αντί αμοιβής. Την ίδια στιγμή εξοικειωνόμαστε με οπισθοδρομικές αλλαγές, με προληπτικές απαγορεύσεις συναθροίσεων, με το να είναι το πανεπιστήμιο μια απλή αυταρχική προέκταση του σχολείου, χωρίς ελεύθερη επιστημονική και κοινωνική σκέψη και με προληπτική αστυνόμευση. Οι εισακτέοι στα πανεπιστήμια μειώνονται, οι οδοί πρόσβασης στη γνώση κλείνουν, κολλέγια και ιδιωτικά σχολεία ευνοούνται σκανδαλωδώς και για τους πολλούς η γνώση και ο πολιτισμός θα γίνονται όλο και πιο εργαλειακά και ευτελή, ενώ στην ανώτερη μορφή τους θα γίνονται κτήμα όλο και λιγότερων. Έτσι, αναιρείται μια βασική δημοκρατική λειτουργία της εκπαίδευσης, η κοινωνική κινητικότητα. Κι αν η δική μας γενιά επέζησε μέσα στην κρίση και δεν λουμπενοποιήθηκε -επειδή πρόλαβε να σπουδάσει και να έχει κάποιες παραστάσεις από πολιτιστικά γεγονότα και συλλογικές δράσεις- οι επόμενες γενιές νέων ανθρώπων κινδυνεύουν να ζουν κατά βάση μέσα από ατομικές στρατηγικές και ευτελείς πολιτιστικές επιλογές. Να ζούνε μπροστά στις οθόνες τους, με βαθύ συντηρητισμό, καταστροφικές προσωπικές επιλογές, περιθωριοποίηση και τις  παθογένειες που αυτή φέρνει, όπως ο αλκοολισμός, η βία και η κοινωνική αποξένωση. Στερημένοι από τα αγαθά του φυσικού περιβάλλοντος που κακοποιούνται και εμπορευματοποιούνται όλο και περισσότερο.

Η πανδημία ήρθε μετά από μία περίοδο αδράνειας των συλλογικών διαδικασιών μας και έχει προκαλέσει μεγάλη δυσπραγία στον ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ. Η δυσκολία να δημιουργηθούν κινηματικά γεγονότα λόγω του lock down, σε συνδυασμό με τον αποκλεισμό του από τα ΜΜΕ, δεν του έχει επιτρέψει να οργανώσει την άμυνα της κοινωνίας απέναντι στις συνέπειες της πανδημίας και τον τρόπο που η ΝΔ τις εκμεταλλεύεται. Και αυτό είναι το πρώτιστο ζήτημα. Η συμβολή του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ στην άμυνα της κοινωνίας και όχι, γενικώς, η δημόσια παρουσία του. Όσο σωστές κι αν είναι οι προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ με τα προγράμματα «Μένουμε Όρθιοι», όσο κι αν έχει αναδείξει τα λάθη, την ανοργανωσιά και κυρίως τις ευθύνες της ΝΔ που έχει αφήσει ανοχύρωτο το ΕΣΥ για να το προσφέρει μετά στους κλινικάρχες, αυτά φαίνονται ανεπαρκή για να ταράξουν τα πολιτικά νερά της χώρας. Ασφαλώς, σε συνθήκες μονοθεματικού φόβου και εγκλεισμού της κοινωνίας και πολιτικού ελέγχου των ΜΜΕ, δεν θα μπορούσε να συμβεί εύκολα κάτι διαφορετικό. Αλλά αυτό είναι το γήπεδο στο οποίο πρέπει να παίξουμε. Ένα γήπεδο στο οποίο ο αντίπαλος παίζει με περισσότερους παίκτες, φτιάχνει τους κανόνες μόνος του και τους παραβιάζει όποτε θέλει. Όμως, στις κερκίδες μας παρακολουθεί κόσμος. Η κοινωνία. Που πρέπει να την βάλουμε μέσα στο παιχνίδι για να αλλάξουμε τους συσχετισμούς δύναμης.

Όσοι και όσες πιστεύουν πως ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ μπορεί να περιμένει την ΝΔ να φθαρεί για να έρθει αναπόφευκτα ο ίδιος στην κυβέρνηση, όπως γινόταν με τις κλασικές δικομματικές εναλλαγές, δεν αντιλαμβάνονται την κοινωνική κίνηση και τη νέα περίοδο στην οποία έχει εισέλθει το πολιτικό σύστημα. Πρώτον, γιατί δεν έχουν καταλάβει τις βαθιές κοινωνικές αλλαγές που έχουν φέρει η κρίση και η πανδημία. Οι προτεραιότητες και τα κριτήρια των ανθρώπων έχουν αλλάξει και οι συμπεριφορές τους δεν είναι πια «κλασικές». Η απελπισία μεγαλώνει και οι στρατηγικές επιβίωσης γίνονται όλο και πιο ατομικές, ευκαιριακές, αντιφατικές και απρόβλεπτες. Δεύτερον, γιατί η κλασική δικομματική εναλλαγή λειτουργούσε όταν και τα δύο μεγάλα κόμματα αποτελούσαν εναλλακτικές επιλογές για το σύστημα. Αντιθέτως, ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ δεν αποτελεί εναλλακτική για το σύστημα, γιατί ως κυβέρνηση προσπάθησε να ακυρώσει θεμελιώδη στοιχεία του και συγκρούστηκε ανοιχτά με μεγάλα συμφέροντα. Έτσι, αν αντιλαμβάνονται όλα τα παραπάνω αλλά επιμένουν να προσβλέπουν σε μια κλασική κυβερνητική εναλλαγή, τότε απλώς σχεδιάζουν να γίνει πραγματικά ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ μια συστημική δύναμη που θα ενσωματωθεί στην «κλασική πολιτική» και στα συμφέροντα.

Το πρόβλημα με τις ιδέες για την ανάγκη «στρογγυλλέματος» του λόγου και των θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ δεν είναι μόνο πως καταλήγουν σε ένα δεξιό πολιτικό σχέδιο, αλλά και πως αυτό το σχέδιο θα οδηγήσει σίγουρα σε νέα ήττα. Ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ χρειάζεται ριζοσπαστικές θέσεις και πράξεις για να δείξει στον κόσμο ότι αν τον στηρίξει θα μπορέσει να αλλάξει τη ζωή του άμεσα. Αυτό έκανε ο Μητσοτάκης με έναν δεξιό ριζοσπαστισμό, ζητώντας την ψήφο του κόσμου για να του προσφέρει λιγότερους φόρους – περισσότερους αστυνομικούς, κάτι απλό και άμεσα υλοποιήσιμο. Ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ στις εκλογές του 2019 δεν είχε ένα τόσο απλό και ισχυρό «για να». Αυτό είναι που πρέπει να βρει και να κάνει αιχμή του προγράμματός του, χωρίς να φοβηθεί τις κατηγορίες για παροχολογία και επιστροφή στο 2015. Δηλαδή, να πούμε στον κόσμο να οργανωθεί και να στηρίξει τον ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ για να δουλεύει πια 4 μέρες την εβδομάδα και όχι πέντε, για να έχει περισσότερο ελεύθερο χρόνο και καλύτερες απολαβές. Για να καταργηθεί η ενοικιαζόμενη εργασία, για να λειτουργήσει η τηλεεργασία υπέρ του και να μην γίνει η ζωή του λάστιχο. Για να στεγαστούν άμεσα 100.000 νέοι άνθρωποι και νέα ζευγάρια. Για να μειωθεί η στρατιωτική θητεία. Για να σβηστούν-ρυθμιστούν αναλογικά τα χρέη των πολιτών και των επιχειρήσεων στην εφορία, ειδικά αυτά που δημιουργήθηκαν μέσα στην πανδημία, για να κάνουν οριστικά μια νέα αρχή. Για να πάρει το κράτος στον έλεγχο του μια μεγάλη τράπεζα και να στηρίζει με αυτήν την οικονομία. Τέτοιες προοδευτικές ριζοσπαστικές τομές που θα αλλάξουν άμεσα τη ζωή του κόσμου πρέπει να βγάλουμε μπροστά. Τομές που θα σβήνουν τις συνέπειες των μνημονίων και της πανδημίας.

Μαζί με αυτά χρειαζόμαστε μια ριζοσπαστική προοδευτική ατζέντα που θα ταυτίσει τον προοδευτικό κόσμο μαζί μας και θα κινητοποιήσει τους νέους, ειδικά αυτούς της αποχής. Να τους καλέσουμε να μας στηρίξουν για να θεσπίσουμε τον πολιτικό γάμο ατόμων ίδιου φύλου, για να βάλουμε την σεξουαλική διαπαιδαγώγηση στα σχολεία, για να αλλάξουμε τον τρόπο που διδάσκονται όλα τα μαθήματα ώστε να συμβαδίζουν με τις αντιληπτικές ανάγκες των παιδιών που γεννιούνται μέσα στην ψηφιακή εποχή. Για να γεμίσουμε την Ελλάδα κομπόστ και να μειώσουμε πολύ τον όγκο των σκουπιδιών που θα φτάνουν στις χωματερές και τις εκπομπές ρύπων, ώστε να ανατρέψουμε την κλιματική κρίση. Για να αλλάξουμε ριζικά τον τρόπο εκπαίδευσης της αστυνομίας. Γιατί εμείς δεν αντιμετωπίζουμε τους καλλιτέχνες σαν ενοχλητικούς χαραμοφάηδες και θα τους δώσουμε κάθε χώρο και χρηματοδότηση για να παρουσιάσουν τη δουλειά τους και να καταφέρουν να ζήσουν από αυτήν. Για να αυξήσουμε τους εισακτέους στα πανεπιστήμια και να τα αναβαθμίσουμε, να κάνουμε επιτέλους καθηγητές τους εκατοντάδες νέους διδάκτορές μας που τόσα χρόνια ζουν ως ακαδημαϊκοί περιπλανώμενοι, για να φέρουμε ξανά τα διετή προγράμματα των ΕΠΑΛ. Για να χτίσουμε παντού φοιτητικές εστίες, γιατί πολλές φορές τα παιδιά που πηγαίνουν στα κολλέγια δεν το κάνουν επειδή έχουν λεφτά, αλλά επειδή δεν έχουν λεφτά για να σπουδάσουν σε μία πόλη μακριά από τον τόπο διαμονής τους. Για να ασχοληθούμε ειδικά με τους νέους της περιφέρειας που νιώθουν πως για να ανασάνουν πρέπει να ζήσουν σε μια μεγάλη πόλη. Με δυο λόγια, να μιλήσουμε όχι απλώς τη γλώσσα των νέων, αλλά τη γλώσσα των αναγκών των νέων. Για αυτό και το Πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ επιβάλλεται να αντιμετωπίσει το ζήτημα των νέων εξειδικευμένα και να φτιάξει για αυτούς ένα ξεχωριστό κεφάλαιο, μια Αυτόνομη Στρατηγική για την Νέα Γενιά, μια Χάρτα των Δικαιωμάτων τους που θα τα εγγυηθεί. Για να βάλουμε στη θέση του κράτους του αποκλεισμού, την κοινωνία της συμπερίληψης, του ελεύθερου χώρου, του ελεύθερου χρόνου, της ελεύθερης αυτοπραγμάτωσης.

Κρίσιμο στοίχημα είναι να μιλήσουμε για την παραγωγή και το οικονομικό μοντέλο της χώρας. Αν επιλέγουμε ένα νέο μοντέλο, πχ με επικέντρωση στον πρωτογενή τομέα και στις νέες τεχνολογίες της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης και βασισμένο στην αντιστροφή της κλιματικής κρίσης, πρέπει να το αναδείξουμε καθαρά. Να έχουμε έτοιμους τους τομείς που θέλουμε να ενισχύσουμε, τις κοινωνικές και επιχειρηματικές συμμαχίες. Ο Μητσοτάκης θα υποσχεθεί να πάει τους φόρους ακόμη χαμηλότερα, γιατί έτσι κι αλλιώς δεν θα θέλει να διασφαλίσει τα κοινωνικά αγαθά. Εμείς που έχουμε άλλη λογική, για να χρηματοδοτήσουμε αυτό το νέο παραγωγικό και κοινωνικό μοντέλο της χώρας θα πρέπει να αυξήσουμε τη φορολογία των πλούσιων και των επιχειρήσεων με τζίρο εκατομμυρίων.

Η Αριστερά, σε τελευταία ανάλυση, ξεχωρίζει από τις άλλες πολιτικές δυνάμεις για δύο λόγους. Επειδή προσπαθεί να εξαλείψει συνολικά τις ανισότητες και επειδή δεν φοβάται, αλλά επιδιώκει την κοινωνικοποίηση της εξουσίας. Επειδή ξέρει ότι οι αλλαγές ριζώνουν σε μια κοινωνία μόνο όταν ο κόσμος τις πάρει πάνω του με τις πρακτικές του. Άρα, στοιχείο αυτού του νέου «για να» που θα πούμε στον κόσμο πρέπει να είναι και πράγματα όπως η λαϊκή νομοθέτηση και τα δημοψηφίσματα για τοπικά ή ευρύτερα ζητήματα, πράγματα που έχουμε ήδη παρουσιάσει στην πρόταση για την συνταγματική αναθεώρηση. Και για αυτό πρέπει το Πρόγραμμά μας να το συζητήσουμε ανοιχτά με κοινωνικές συλλογικότητες, κλασικές και αντισυμβατικές. Να μην φτιάξουμε απλώς ένα Σχέδιο αντιΠισσαρίδη, ως Σχέδιο μιας αριστερής ελίτ, αλλά να το μετρήσουμε με τις ιδέες και τις ανάγκες των ανθρώπων.

Ο κυβερνητισμός έχει πολλά πρόσωπα. Η διαφθορά είναι ένα από αυτά, όχι όμως το βασικό. Το κύριο πρόσωπό του είναι ο κομφορμισμός, η λογική του «έτσι γίνονται αυτά», του «να αφήσουμε τις μεγάλες ιδέες», μια λογική που οδηγεί σε αποϊδεολογικοποίηση και δεξιά πολιτική. Για την Αριστερά η κυβέρνηση είναι ένα κομμάτι του σοσιαλιστικού μετασχηματισμού, ένα κομμάτι του αντικαπιταλισμού. Και χωρίς τον αντικαπιταλισμό ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ δεν θα έχει πυξίδα που να συγκροτεί την πρακτική του. Για παράδειγμα, οι αλλαγές που κάναμε ως κυβέρνηση στα εργασιακά δεν έφεραν τον σοσιαλισμό, αλλά δεν θα τις είχαμε κάνει αν δεν κοιτούσαμε προς τα εκεί, αν δεν ήμασταν αντικαπιταλιστές. Επομένως, η αντικαπιταλιστική κριτική και η σοσιαλιστική προοπτική πρέπει να παραμείνουν ρητώς στα κείμενα και το καταστατικό του Κόμματος και να περνούν σταθερά στην πρακτική μας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ ξέρει με ποιους πρέπει να πάει: με τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία, τον κόσμο της εργασίας, τους αυτοαπαχολούμενους, τους μικρομεσαίους επαγγελματίες και τη νέα γενιά που καθημερινά παλεύουν για την επιβίωση αλλά ονειρεύονται την επόμενη μέρα. Τα εκλογικά αποτελέσματα σε περιοχές όπως η Β΄ Πειραιά, η Δυτική Αθήνα και η Δυτική Θεσσαλονίκη δείχνουν εμφατικά σε ποιους ακουμπάει. Με αυτούς τους άξονες πρέπει να προσεγγίσει και τη διεύρυνσή του. Όχι με όρους παλιάς πολιτικής γεωγραφίας και κάποιου φανταστικού «κέντρου» που έχουν φτάσει στα όριά τους και δεν εκφράζουν πια τον κόσμο κάτω των 50, αλλά με την κοινωνική γεωγραφία.

Το Κόμμα που θα τα παλέψει όλα αυτά δεν μπορεί να είναι μόνο ο σημερινός ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ. Δεν θα οχυρωθούμε πίσω από τις λέξεις. Κάθε «διεύρυνση», φέρνει και έναν «μετασχηματισμό». Δεν καλούμε τον κόσμο να έρθει στο Κόμμα για να χειροκροτήσει εμάς τους παλιούς. Τον καλούμε να «πάρει τον ΣΥΡΙΖΑ στα χέρια του». Όμως, δεν αρκούν οι προσκλήσεις. Δεν θα μπορέσουμε ποτέ να κάνουμε ένα Κόμμα με μαζική παρουσία εργαζομένων, αν οι εργαζόμενοι αυτοί δεν έχουν πειστεί πως η συλλογική πάλη είναι εφικτή. Οι εργαζόμενοι, ειδικά οι νέοι, ζουν την εκμετάλλευση, δεν μας χρειάζονται για να τους την περιγράψουμε. Μας χρειάζονται για να τους δείξουμε το πως θα έχουν προστασία για να προχωρήσουν σε μία διεκδίκηση απέναντι στους εργοδότες τους, χωρίς να απολυθούν την επόμενη στιγμή. Και σίγουρα ένα τέτοιο Κόμμα, εργαλείο οργάνωσης αγώνων, δεν μπορεί να στηθεί με φθαρμένους και διεφθαρμένους μεγάλους και μικρούς παράγοντες που θέλουν να στήσουν δίκτυα εξουσίας στις πλάτες των αγώνων μας, στις πλάτες της ιστορίας της Αριστεράς, στις πλάτες της ηγεσίας του Κόμματος και του Αλέξη Τσίπρα.

Τέλος, ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ πρέπει να εξηγήσει ξανά τι έγινε με την διαπραγμάτευση του 2015 και να θυμίζει το κυβερνητικό του έργο, που δεν το ξέρουν ακόμα και ψηφοφόροι μας. Και ασφαλώς, όπου χρειάζεται να κάνουμε αυτοκριτική ή και να αλλάξουμε θέσεις, εξηγώντας γιατί το κάνουμε, πχ στο θέμα των εξορύξεων.

Με το κείμενο αυτό, δεν συγκροτούμε ούτε τάση, ούτε ρεύμα ιδεών, ούτε οποιουδήποτε είδους εσωκομματική ομαδοποίηση. Φιλοδοξούμε μόνο να συμβάλλουμε στην αναζωογόνηση του προγραμματικού λόγου και της πρακτικής του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, να συμβάλλουμε σε πολιτικά και κοινωνικά γεγονότα που θα οξύνουν συνεχώς την κοινωνική κίνηση και θα οδηγούν σε προοδευτικά αποτελέσματα για την ελληνική κοινωνία και ειδικά τα πιο πληττόμενα κομμάτια της.

Ο ανοιχτός εσωτερικός διάλογος με το βλέμμα στραμμένα στην κοινωνία και τις ανάγκες της είναι απαραίτητο εργαλείο για να φτιάξουμε ένα νικηφόρο πολιτικό σχέδιο.   Σεβόμενοι/ες την εσωκομματική δημοκρατία και τις διαδικασίες παραθέτουμε εδώ μερικές σκέψεις μας.

Εμείς, πρώην στελέχη και μέλη της Νεολαίας ΣΥΝ και της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ, κομμάτι της πολιτικής γενιάς του άρθρου 16, της γενιάς του Δεκέμβρη, της γενιάς των 600 ευρώ, της γενιάς των Πλατειών και του Δημοψηφίσματος, της γενιάς που κρύβει τα πτυχία της για να βρει δουλειά, της γενιάς της μετανάστευσης, αριστεροί και αριστερές των νέων αγώνων και των νέων αναγκών, γνωρίζουμε ότι η πολιτική για την Αριστερά είναι συνώνυμη με τη δημοκρατία και τη λαϊκή συμμετοχή, είναι συνώνυμη της πράξης και του αποτελέσματος.

Εμείς που ξέρουμε πως ένα γραμμάριο δράσης αξίζει όσο ένας τόνος θεωρίας, είμαστε εδώ και παλεύουμε για να σταθεί ξανά στα πόδια του ο λαός μας, για να είναι μαχητικός και αποτελεσματικός ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ. Μπαίνουμε στη συζήτηση για το Κόμμα μας θυμίζοντας πως ως αριστεροί και αριστερές θέλουμε να αλλάξουμε τον κόσμο.

Πως το Κόμμα μας μπορεί να είναι πραγματικά προοδευτικό μόνο αν κρατάει αυτόν τον στόχο. Πως το να θέλουμε μια άλλη κοινωνία, σημαίνει να αλλάξουμε το κράτος και τους μηχανισμούς του. Γιατί οι μηχανισμοί αυτοί δεν είναι ουδέτεροι. Γιατί η Αριστερά στοχεύει σε μια νέα μορφή κοινωνικής οργάνωσης, για τους πολλούς. Σε βαθιές τομές και ρήξεις.

Ένα τέτοιο Κόμμα θέλουμε εμείς, λοιπόν. Που θα δείχνει στον κόσμο της αποχής, στον κόσμο της «μη χείρον βέλτιστον» ψήφου στον ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, στους νέους ότι αυτά που έχουν ανάγκη βρίσκονται εδώ. Ότι όλα όσα αγαπάνε, όλα όσα θέλουν να χαρούν και να προστατεύσουν βρίσκονται εδώ. Ότι ο ίδιος ο εαυτός τους είναι εδώ.

Πώς μαζί θα αλλάξουμε την ελληνική κοινωνία. Όχι, απλώς, ότι θα ξαναγίνουμε κυβέρνηση. Αλλά πως θα είμαστε ένα Κόμμα που στο τιμόνι του θα έχει ξανά την πολιτική των ριζοσπαστικών τομών. Όχι τη διαχείριση. Πιστεύουμε πως από την Ελλάδα και τον ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ μπορεί να ξεκινήσει το όραμα της Αριστεράς του 21ου αιώνα. Ας δώσει αυτό σε όλους και όλες μας ελπίδα και άγχος.

  • Θεόφραστος Βαμβουρέλης, πολιτικος μηχανικος, μισθωτός, μέλος Αντιπροσωπείας ΤΕΕ, Μέλος ΚΕ & ΚΕΑ ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, ΟΜ Μηχανικών Αττικής
  • Αγγελίνα Γιαννοπούλου, πολιτική επιστήμονας, κοινοτική σύμβουλος 2ης κοινότητας Δήμου Αθηναίων, ΟΜ Παγκρατίου
  • Γεωργία Γκιούλου, εκπαιδευτικός ειδικής αγωγής, ΟΜ Χανίων
  • Γιώργος Διάκος, δημοσιογράφος, πρώην μέλος ΚΣ Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ, ΟΜ Παγκρατίου
  • Βασίλης Δελής, δημόσιος υπάλληλος, μέλος ΔΣ Ένωσης Αποφοίτων Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης, ΟΜ Άνω Πετραλώνων - Θησείου
  • Δήμητρα Θωμά, φιλόλογος, περιφερειακή σύμβουλος Κεντρικής Μακεδονιας, μέλος ΔΣ περιφερειακού ταμείου ανάπτυξης, ΟΜ Φαληρου Θεσσαλονίκης
  • Κώστας Μερκουράκης, μαθηματικός,  επιχειρηματίας, ΟΜ Χανίων
  • Σταύρος Παναγιωτίδης, κοινωνιολόγος, πρώην προϊστάμενος Γραφείου Κοινωνικής Πολιτικής Πρωθυπουργού, ΟΜ Νέου Κόσμου
  • Όλγα Στέφου, δημοσιογράφος, ΟΜ Νεάπολης Εξαρχείων
  • Χαρις Τριανταφυλλίδου, πολιτική επιστήμονας, πρώην στέλεχος της ΓΓ Καταπολέμησης Διαφθοράς, μέλος ΟΜ Άνω Πετραλώνων Θησείου
  • Σοφία Ψαρρά, φιλόλογος, εργαζόμενη σε ΑΜΚΕ, μέλος ΝΕ ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ Κιλκίς, ΟΜ Παιονίας
  • Κώστα Φωθιαδάκης, Msc κοινωνικής πολιτικής, Μέλος ΚΕ & ΚΕΑ ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, ΟΜ 4ου Διαμερίσματος Αθήνας

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)