Να διώξουμε τις πολιτικές λιτότητας και τους διεφθαρμένους  και αδίστακτους  εμπνευστές και εκτελεστές των οδηγιών της τρόικας ,με το σκουπόξυλο. Η 5η Δημοκρατία έκανε τον κύκλο της ,εμπρός για την 6ηδημοκρατία ,να μπει ένα τέλος στον συγκεντρωτισμό των  προεδρικών εξουσιών στην  διαφθορά και στα προνομία των διαφόρων μικρών μοναρχών.

Ναι ,καλά ακούσατε ,με τις σκούπες και με τα σκουπόξυλα επ’ ώμου  διαδήλωσαν πολλοί από τους 180.000 χιλιάδες κόσμου που βρέθηκαν αυτήν την Κυριακή 5η Μάη  στο Παρίσι δίνοντας το πάρων στο ενωτικό κάλεσμα της γαλλικής αριστεράς και πρωτίστως του μετώπου της Αριστεράς μέρος του ποιου είναι το Κομμουνιστικό Κόμμα Γαλλίας και το Κόμμα της Αριστεράς του Ζαν Λυκ Μελανσόν.

Αξιοσημείωτη η παρουσία διαφόρων ηγετικών στελεχών  των Οικολόγων Πρασίνων -που συμμετέχουν στην κυβέρνηση Ολαντ – μεταξύ των όποιων και η υποψήφια στις προεδρικές εκλογές του 2012 Έβα Ζολί, ευχάριστη έκπληξη η παρουσία του  ΝΠΑ και του Ολιβιέ Μπεσανσνό.

Για πρώτη φόρα σε πολιτική διαδήλωση είδαμε την  παρουσία πολυάριθμων συνδικαλιστών, εργαζομένων  στις επιχειρήσεις που αγωνίζονται εναντία στις  απολύσεις , στις  επιχειρήσεις που απειλούνται με κλείσιμο και που μάχονται για να μην περάσουν οι νέες συλλογικές συμβάσεις εργασίας  που θα αποτελέσουν ταφόπλακα για τα εργασιακά δικαιώματα   τις  νέες συλλογικές συμβάσεις εργασίας  που ψήφισαν κάποια από τα μειοψηφούντα συνδικάτα με τις ευλογιές της κυβέρνησης και του Μεντέφ[i].

180.000 άνθρωποι στην επέτειο της 5ης Μάη 1789 ,επέτειο της πρώτης εθνοσυνέλευσης και της ανακήρυξης του πρώτου κοινοβουλίου του κυριάρχου Λαού ,και ουσιαστικά το άνοιγμα μιας προεπαναστατικής περιόδου προδρομος της επανάστασης της 14 Ιουλίου.

5η Μάη 2013 ο κυρίαρχος λαός ξαναπαίρνει την Βαστίλη

Εικόνες που σου έδιναν την εντύπωση μιας παλλαϊκής  ειρηνικής ,εξέγερσης . Ακριβώς περί αυτού επρόκειτο και η ανακοίνωση της Αστυνομίας του Παρισιού περί  παρουσίας 30.000 ατόμων στην πορεία την στιγμή που μονό η πλατειά της Βαστίλης χωρά 75.000 άτομα και χωρίς να υπολογίσουν και τους γύρω δρόμους όπου κυριολεχτικά γινόταν το αδιαχώρητο ,μονό ειρωνικά σχόλια για το κομματικό κράτος που έχει εγκαταστήσει ο Ολαντ μπορούσε να αποφέρει. Πόσο μάλλον όταν παραδοσιακά η αστυνομία αρνείται να δώσει νούμερα για τις κομματικές συγκεντρώσεις.Τι άλλαξε άραγε και τι φοβούνται οι σύγχρονοι ολιγάρχες των διαπλεγμένων συμφερόντων και οι πολιτικοί που τους προσκύνησαν και έχουν γίνει υπηρέτες μιας οικονομικής ολιγαρχίας;

Ο κυρίαρχος Λαός αποφάσισε να πάρει την κατάσταση στα χεριά του . Όταν η αδικία γίνεται νόμος ,Χρέος του κάθε πολίτη η Αντίσταση .Ο γαλλικός λαός την 6 Μάη 2012 έκανε την επιλογή του και καταδίκασε ξεκάθαρα τις πολιτικές που επί πέντε καταστροφικά χρονιά εφήρμοσε  ο Νικόλας Σαρκοζι   .Ψηφίζοντας Ολαντ ζήτησε την αλλαγή αυτής της πολίτικης ,Οι ψηφοφόροι της Αριστεράς , οι οικολόγοι πράσινοι ,οι βάση των σοσιαλιστών ,όλος αυτός ο κόσμος ψήφισε για την δημιουργία ενός ισχυρού αριστερού πόλου μιας πλειοψηφίας από τα αριστερά για να αλλάξει η πολιτική της λιτότητας  των Σαρκομερκελιστων.

Αντί αυτού εδώ και ένα χρόνο βιώνει την συνέχιση ακριβώς της ίδιας πολίτικης που επέβαλε με την Ευρωσυνθηκη για την δημοσιονομική σταθερότητα ο Σαρκοζύ και η Μερκελ, συνθήκη που επικύρωσε και προήγαγε σε Ευαγγέλιο ο Φρανσουά Έλαντ. Στην κεντρική προλογική του ομιλία ,Ένα χρόνο πριν διακήρυττε :Ο εχθρός μου δεν έχει ούτε πρόσωπο ούτε διεύθυνση ,ο εχθρός μου είναι το οικονομικό σύστημα των κερδοσκόπων και των φορολογικών παραδείσων ,…καμιά γαλλική τράπεζα δεν θα πρέπει να έχει παρουσία σε φορολογικούς παραδείσους  τα στόκ όψιονς θα πρέπει να απαγορευτούν.

Πρόσφατο παράδειγμα της συνέπειας των κολλητών του πρόεδρου στην μάχη κατά της διαφθοράς είναι η περίπτωση Κάουζακ , Υπουργού Προϋπολογισμού και η παραίτηση του έπειτα από τις κατηγορίες που απήγγειλε ο εισαγγελέας για φοροδιαφυγή και  ξέπλυμα μαύρου χρήματος από δραστηριότητες σε φορολογικούς παραδείσους.

Από την άλλη οι τραπεζίτες συνεχίζουν  αδιάλειπτα το φαγοπότι χορηγώντας στους εαυτούς τους πλούσιες μισθολογικές αυξήσεις ,ακόμα κι όταν τα κέρδη των τραπεζών τους καταρρέουν. Γιορτάσουν μάλλον τις επιδόσεις σε άλλους τομείς ( off-shore), όπως το άνοιγμα παραρτημάτων στους φορολογικούς παραδείσους .Χαρακτηριστικό το παράδειγμα της τράπεζας Bnp Paribas όπου το αφεντικό της έδωσε στον εαυτό του 2,87 εκ Ευρώ μισθό ποσό που αντιστοιχεί σε μια αύξηση  42% ενώ τα κέρδη της τράπεζας είχαν αύξηση μόλις 8%! H τράπεζα αυτή όμως άνοιξε πέρυσι 217 υποκαταστήματα σε φορολογικούς παραδείσους ανά τον κόσμο.

Οι ψηφοφόροι στις Προεδρικές εκλογές δεν ψήφισαν τον Ολαντ για να κυβερνήσει με την δεξιά πλευρά των «σοσιαλιστών». Δεν ψήφισαν για ακόμη περισσότερες φορολογικές ελαφρύνσεις στους πλούσιους ούτε για 10 εκατομμύρια ευρώ δώρο στις επιχειρήσεις χωρίς κανένα χειροπιαστό αντάλλαγμα . όλα αυτά ενώ οι τηλεόραση και τα παπαγαλάκια της ,οι Μιντιακράτες προσπαθούν με μια συντονισμένη επιχείρηση να μας πείσουν ότι είναι το κόστος εργασίας κόστος  του ανθρωπινού δυναμικού που είναι υπεύθυνο για  την μείωση της παραγωγής και τις μείωση των θέσεων εργασίας και όχι το κόστος του κεφαλαίου ,τα μερίσματα που καρπώνονται  οι μέτοχοι αντιπροσωπεύουν τώρα το 9% του πλούτου αντί για το 3% το 1992 .

Ο κόσμος της αριστεράς που ψήφισε -μην έχοντας άλλη επιλογή- τον Ολάντ στον δεύτερο γύρο των προεδρικών ζητούσε κοινωνική δικαιοσύνη. Ζητούσε την αμνήστευση των συνδικαλιστών που είχαν καταδικαστεί σε εξοντωτικά πρόστιμα και ποινές φυλάκισης . «Αγωνιστές και όχι κακοποιοί» το σύνθημα .Οι κοινωνικοί αγώνες δεν   ποινικοποιούνται. Με εξαίρεση τον Σαρκοζί όλοι μέχρι τώρα πρόεδροι της γαλλικής δημοκρατίας χορήγησαν αμνηστία στους διωκόμενους συνδικαλιστές. Ένας από αυτούς καταδικάστηκε σε  2000 χιλιάδες ευρώ πρόστιμο και 2 μήνες φυλάκιση με αναστολή γιατί πετώντας ένα αυγό κατάφερε να   τραυματίσει 9 αστυνομικούς. Κι ενώ ο Ολαντ είχε υποσχεθεί στην αρχή αμνηστία υπέκυψε στις πιέσεις των βιομηχάνων ως συνήθως δικαιώνοντας το παρατσούκλι Ολανδρέου.

Με δεδομένη την επιτάχυνση της οικονομικής πολιτικής και κοινωνικής κρίσης το  Μέτωπο της Αριστεράs ανέλαβε την ευθύνη να διοχετεύσει σε μια δημιουργική αριστερή και προοδευτική  διέξοδο τον δικαιολογημένο θυμό του κόσμου .

Η μεγάλη επιτυχία της συγκέντρωσης της 5ης Μάη  φυσικά και δεν μπορεί να χρεωθεί μονό στο το Μέτωπο της Αριστεράs και τον Μελανσόν ,πιστώνεται  όμως και αυτός ένα μεγάλο μερίδιο .Κι ενώ τα διελεγχόμενα μίντια είχαν ήδη -σαν τα όρνεα πάνω από τις σάρκες της σοσιαλδημοκρατίας-αρχίσει να υφαίνουν σενάρια συγκατοίκησης Σοσιαλιστών και δεξιάς με ολίγε από Λεπέν σε μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας –ρούχο πολυφορεμένο τελευταία στην Ευρώπη –η παρέμβαση του Μελασών ήταν καθοριστικής σημασίας. Βλέποντας το αδιέξοδο της πολίτικης του Ολάντ και του Πρωθυπουργού του Ζαν Μάρκ Ερό δηλώνει ότι ,  « αν δεν μπορείτε εσείς ,ναι μπορούμε εμείς » ,η χωρά έχει ήδη εκλεγμένη προοδευτική πλειοψηφία στο κοινοβούλιο και κανένας από τους σοσιαλιστές ,πράσινους και αριστερούς δεν έχει εκλέγει χωρίς την ψήφο του άλλου. Ο ίδιος λοιπόν δηλώνει πάρων και πρόθυμος να αναλάβει ως Πρωθυπουργός  σχηματίζοντας μια κυβέρνηση αριστερής ενότητας να βγάλει την χωρά από την κρίση με μια στροφή πολίτικης 180° προς τα αριστερά. Αν δεν μπορείτε εσείς ,μπορούμε εμείς και δεν έχουμε την πολυτέλεια να περιμένουμε μια τετραετία για τις Επόμενες προεδρικές εκλογές».Το μπαλάκι τον Ολάντ που μέρα με την μέρα κατρακυλά στις δημοσκοπήσεις  να αποφασίσει αν διορίζοντας τον Ζαν Λυκ Μελανσον πρωθυπουργό θα πάει προς μια αριστερή διέξοδο από την κρίση σε ένα λαϊκό Μέτωπο ή θα βυθιστεί και ο ίδιος μασά σε μια συγκυβέρνηση εθνικής ενότητας με ακροδεξιά ατζέντα Λεπέν. Η απόφαση στον Ολαντ άλλα και στους χιλιάδες αριστερούς ψηφοφόρους του που κατεβαίνουν στους δρόμους για να του πουν …αρκετά δεν σε ψηφίσαμε γι αυτό.

Η απάντηση ήλθε από τον πρωθυπουργό του Ολαντ, Ζαν Μάρκ Ορό, λίγες ώρες μετά την διαδήλωση Κυριακή βραδύ ο οποίος ούτε λίγο ούτε πολύ με μια προβοκατόρικη ανακοίνωση υποστήριξε ότι δεν υπάρχει λιτότητα, είναι κατασκεύασμα και προπαγάνδα των κομμουνιστών και του Μελανσόν. Ανακοίνωσε επίσης νέα μέτρα για την στήριξη της ανταγωνιστικότητας μεταξύ των όποιων την μείωση του ποσοστού των μετοχών που έχει το  κράτος σε μεγάλες επιχειρήσεις στρατηγικής σημασίας ,κοινώς ιδιωτικοποιήσεις και ξεπούλημα του δημόσιου. Τελικά την τελευταία λέξη θα την πει ο λαός . Όλοι στους δρόμους , η κινητοποίηση της 5ης Μάη ήταν χωρίς προηγούμενο ,άλλα όχι χωρίς συνέχεια.

Το Μέτωπο της Αριστεράς έχει πρόταση εξουσίας και πρόκειται για ένα πέρασμα στην 6η Γαλλική δημοκρατία μέσα από μια βαθιά  τομή ,εναντία στους θεσμούς  και στον συγκεντρωτισμό της 5ης δημοκρατίας που εγκαθίδρυσε ο  Στρατηγός Ντε Γκώλ το 1958 πριν από τον πόλεμο της Αλγερίας και που δίνει απεριόριστη  εξουσία σε έναν άνθρωπο απολυτή ασυλία κατά την διάρκεια της θητείας του  και απαλλάσσει των εύθηνων  τους πολλούς  επίσης συνεργάτες του που συμπεριφέρονται σαν μικροί μονάρχες. Ένα πέρασμα προς την 6η δημοκρατία με την δημιουργία ενός ξεχωριστού κοινοβουλίου του όποιου οι  εκλεγμένοι δεν θα έχουν  πότε εκλέγει σε οποιαδήποτε άλλη θέση με αποκλειστική αρμοδιότητα να νομοθετούν σε συνεργασία με τις λαϊκές συνελεύσεις με τον λαό να νομοθετεί , να εγκάλει να ακυρώνει οποιαδήποτε στιγμή  την θητεία των επιόρκων πολιτικών μέσα από δημοψήφισμα. Το σκάνδαλο Κάουζακ  και η αναστολή της κοινοβουλευτικής συζήτησης του σχεδίου νόμου που προσέβλεπε να θέσει όρια στην ασυδοσία των τραπεζών με δραστηριότητες σε φορολογικούς παραδείσους μας δείχνει ότι δεν ήταν μια προσωπική υπόθεση διαφθοράς άλλα πρόκειται περί  συνολικής αποτυχίας του συστήματος .

Για μια 6η δημοκρατία με νέα πρότυπα, με την προώθηση του  εθελοντισμού δημιουργώντας ενεργούς πολίτες μέσα από την ενασχόληση τους με τις συλλογικότητες   ,κατοχυρώνοντας το  δικαίωμα στην απασχόληση και την εργασία, στην υγεία, στην κατοικία, στην εκπαίδευση, την κοινωνική προστασία. Θεσπίζοντας ένα πράσινο κανόνα τις οικολογίας αντί του χρυσού κανόνα τις οικονομίας που η Γερμανική μπουρζουαζία θέλει να επιβάλει  στην Ευρώπη .Εναντία στις πολιτικές της  λιτότητας για να γίνει  η αρχή και το πρώτο βήμα για μια εξέγερση  των πολιτών  για μια 6ηΔημοκρατία που θα επιδιώξει να διευρύνει τη βάση των δικαιωμάτων για την επέκταση λαϊκής κυριαρχίας  και την προώθηση της κοινωνικής δημοκρατίας.  Με μια αριστερά που θα κινητοποιεί την κοινωνία βάζοντας μπροστά τον Άνθρωπο. Και  για να θυμηθούμε μια ρήση του Μακιαβέλι « Το καλύτερο φρούριο των τυράννων είναι η αδρανοποίηση του Λαού»

Για να ρίξουμε την δικτατορία των αγορών θα πρέπει οι λαϊκές μάζες να μπουν σε κίνηση. Το πρώτο βήμα έγινε με την συμμετοχή  180000 πολιτών την 5η Μάη στο πάρσιμο της Βαστίλης.

Οι φίλοι και τα μελή του Σύριζα Παρισιού άλλα και η Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ Βασιλική Κατριβάνου βρεθήκαμε  εκεί μαζί με την Ευρωπαϊκή Αριστερά συμμετέχοντας σ’ αυτήν την προσπάθεια και ζήσαμε από κοντά ιστορικές στιγμές.Η Τ.Ο ΣΥΡΙΖΑ Παρισιού θα συνεχίσει να παίρνει πρωτοβουλίες που συμβάλουν στην ενδυνάμωση των κοινών αγώνων για την ανατροπή των μνημονίων και των πολιτικών λιτότητας σε ολόκληρη την Ευρώπηκαι για να διώξουμε την κυβέρνηση των υποτακτικών τις τρόικας στην Ελλάδα, η συνεχεία και το επόμενο ραντεβού την 1η Ιουνίου ήμερα πανευρωπαϊκών κινητοποιήσεων κατά τις λιτότητας. Κρατάμε λοιπόν τις σκούπες παρά-πόδα.