Κατά την παρουσίαση των ομάδων, κάποια από τα ball girls της αναμέτρησης κρατούσαν από το χέρι οχτώ προσφυγόπουλα τα οποία φιλοξενούνται στο κέντρο υποδοχής στη Σούδα της Χίου. Με μπλουζάκια που έγραφαν το μήνυμα που κρατήθηκε λίγο αργότερο σε πανό «Το βόλεϊ δεν έχει σύνορα» οι μικροί φίλοι από τη Συρία συγκίνησαν τις παίκτριες, το κοινό που τους καταχειροκρότησαν με την τηλεοπτική εικόνα να στέλνει από άκρη σε άκρη ότι μπορεί στο βόλεϊ το φιλέ να στέκεται ανάμεσα στις «αντίπαλες» ομάδες αλλά ανάμεσα στους ανθρώπους και κυρίως στα παιδιά αυτό που πρέπει να κυριαρχεί είναι η αγάπη και η αλληλεγγύη.

Η συγκίνηση των Κωνσταντινίδου-Λαμπρινίδου, τα δακρυσμένα μάτια σε αντιπαραβολή με το καθαρό βλέμα και χαρούμενο βλέμα της πρωτόγνωρης εμπειρίας των 8 προσφύγων από τη Συρία αναμφίβολα ήταν από τις κορυφαίες στιγμές του τελικού ενώ η κίνηση της Λαμπρινίδου να επιλέξει να δώσει τη μπάλα -κατά τη διάρκεια της παρουσίασης- στο νεαρό Μοχάμεντ… ήταν ένας τίτλος από μόνη της για την Ελληνίδα μπλοκέρ!