«Τα στελέχη δεν δικαιούμαστε να είμαστε αγράμματοι, να είμαστε μάλιστα στην Κ.Ε. και να είμαστε αγράμματοι. Εντάξει, πιο συγκαταβατικά μπορεί να το δει κανείς και να μη φαίνεται η αγραμματοσύνη μας στις σχετικά εύκολες στιγμές, αλλά, όταν επέρχεται ο φόβος της σύγκρουσης, η προσωπική υποχώρηση, τότε τι γίνεται με την αγραμματοσύνη; Άμα έχεις δυσκολίες και είσαι και αγράμματος, βράστα κι άστα».
Ταύτα εδήλωσε η γ.γ. του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα αναφερόμενη στα στελέχη που διαφωνούν με την επίσημη γραμμή του Κόμματος ενόψει συνεδρίου. Τι εννοεί όμως η κ. Παπαρήγα όταν λέει ότι οι διαφωνούντες είναι αγράμματοι; Εννοεί ότι δεν γνωρίζουν γραμματική και συντακτικό, ότι δεν έχουν διαβάσει τον Τριανταφυλλίδη και τον Τζάρτζανο; Μήπως τους εγκαλεί επειδή δεν έχουν σκύψει στον Ησίοδο, τον Όμηρο, τον Ηράκλειτο, τον Πρωταγόρα, τον Αριστοτέλη, τον Θουκυδίδη; Επειδή δεν έχουν φωταγωγηθεί από τον Αθανάσιο, τον Ωριγένη, τον Βασιλείδη, τον Ευάγριο Ποντικό;
Όταν η κ. Παπαρήγα ομιλεί περί αγραμματοσύνης, δεν εννοεί την άγνοια ή έστω την ατελή γνώση των προαναφερθέντων συγγραφέων, διότι αλλιώς δεν θα παρακινούσε τα μέλη του Κόμματος «να είναι αυστηροί απέναντι σε μας τα στελέχη, γιατί η αγραμματοσύνη δεν βοηθά». Δεν θα ζητούσε από τις κατά τόπους οργανώσεις να τιμωρήσουν, με ποιον τρόπο άραγε, τους διαφωνούντες, επειδή δεν διάβασαν τον Βασιλείδη, αν και εδώ που τα λέμε οι αγνοούντες τον Βασιλείδη τη θέλουνε τη φάπα τους.
Όταν η κ. Παπαρήγα και η ηγεσία του ΚΚΕ ομιλούν για αγραμματοσύνη, εννοούν τα γράμματα του Κόμματος. Όχι τα γράμματα του εν γένει Κομμουνισμού, αλλά εκείνα που φέρουν την εγκριτική σφραγίδα της ηγεσίας, την εισήγηση του Στάλιν στο 13ο Συνέδριο του Κ.Κ. Μογγολίας, ας πούμε, ή τις μελέτες του Μαΐλη για τους τρόπους ύπαρξης του Οπορτουνισμού. Αν ήμασταν στις Βερσαλλίες, θα μιλούσαμε για βιβλία ad usum delphini, καλό όμως είναι να μην αναφερόμαστε σε δελφίνους, ειδικά ενόψει συνεδρίου.
Εγγράμματος είναι όποιος έχει διαβάσει τα Ιερά Βιβλία του Κόμματος. Λάθος! Δεν αρκεί να έχεις διαβάσει τα Ιερά Βιβλία του Κόμματος για να είσαι εγγράμματος, πρέπει να συμφωνείς και με την ερμηνεία που κάνει η ηγεσία επί των συγκεκριμένων βιβλίων. Κι όταν λέμε να συμφωνείς, εννοούμε να συμφωνείς επακριβώς, να μην αλλάζεις ούτε ένα γιώτα. Βέβαια υπάρχει και η άλλη οδός, η συντομοτέρα: Ασπάζεσαι τις απόψεις της κ. Παπαρήγα και τα Ιερά Βιβλία εισχωρούν στον εγκέφαλό σου ως διά μαγείας.
Παρεμπιπτόντως, εκτός από τα Ιερά Βιβλία, η ηγεσία του ΚΚΕ γνωρίζει κατά γράμμα και το Μνημόνιο, γι' αυτό και το εφάρμοσε στις απολύσεις των εργαζομένων στον 902 και στον "Ριζοσπάστη", χωρίς να αλλάξει ούτε ένα γιώτα.
Πηγή: Αυγή
