Παραλειπόμενο από τη συγκέντρωση στο Σύνταγμα για τo Μακεδονικό.
Μπροστά από την πύλη του Αδριανού ένας γέροντας βάζει δημοτικά τραγούδια. Δεν θέλει και πολύ και κάποιοι περαστικοί κοντοστέκονται, κάποιοι ψιλοχορεύουν. Κάποια στιγμή, μαζεύονται τρεις-τέσσερις και αρχίζει ο διάλογος.
- Μα είναι λαός αυτός; Μερικές στάλες βροχής και τα έβαλαν στα πόδια! Διαλύεται η συγκέντρωση…
- Ναι, έπρεπε να μείνουμε όλοι μαζί, ενωμένη για τη Μακεδονία μας! Παρά τη βροχή!
- Ναι, αλλά υπάρχει και το άλλο, εδώ που τα λέμε.
- Ποιο άλλο;
- Δεν το βλέπεις; Τόσες μέρες καλός καιρός, αλλά σήμερα βρέχει.
- Ε, και;
- Τι «ε, και»; Είναι φανερό. Δημιούργησαν τεχνική βροχή για να φύγει ο κόσμος!
- Έλα τώρα! Γίνονται αυτά;
- Πού ζεις; Το έχουν ομολογήσει οι ίδιοι! Άσε που μας ψεκάζουν επίσης!
- Πού το έχουν ομολογήσει;
- Παντού!