«Η Αννα ήταν ένα εξαιρετικά ζωντανό κορίτσι που βρισκόταν μέσα σε όλα» λέει η Μόνικα Σμιθ για τη νεαρή δεύτερη ξαδέλφη της. Τα μακριά, λεπτά της δάκτυλα ήταν συχνά μουτζουρωμένα με μελάνια. «Ηταν μία συγγραφέας» εξηγεί η Σμιθ, η οποία θυμάται και τη γενναιοδωρία της. «Κάποτε μου έφερνε φιστίκια».

Οι αναμνήσεις αυτές αφορούν ένα κορίτσι, που το ημερολόγιό του και ο θάνατός του από τύφο στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Μπέργκεν Μπέλσεν στα δεκαπέντε του χρόνια την έκανε σύμβολο της αθωότητας που κατακρεουργήθηκε στο Ολοκαύτωμα. Ο κόσμος λατρεύει να μαθαίνει τα πάντα γι’ αυτή τη γλυκιά προσωπικότητα. Κι όταν έρχονται οι ημερομηνίες-σταθμοί του Ολοκαυτώματος, οι συγγενείς και οι φίλοι της Αννας που ζουν σήμερα μαζεύονται και μοιράζονται τις αναμνήσεις τους.

Η Μόνικα Σμιθ γεννήθηκε στη Στουτγκάρδη, ως Δωροθέα Βουρτζμπέργκερ, έξι χρόνια πριν από την Αννα. Γνώρισε την Αννα όταν ήταν τριών ετών κατά τη διάρκεια επίσκεψης στους παππούδες στο Ααχεν. Η γιαγιά της Σμιθ και ο παππούς της Αννας ήταν αδέλφια και οι μητέρες τους ήταν πρώτες ξαδέλφες. Μετά τη «νύχτα των Κρυστάλλων», οι γονείς της την έβαλαν στο «kindertransport» στην Ολλανδία, στο τρένο των παιδιών, χάρη στο οποίο διασώθηκαν δύο χιλιάδες Γερμανοεβραίοι. Η Σμιθ, δεκαπέντε ετών τότε, έμεινε εβδομάδες σε καραντίνα και αργότερα μεταφέρθηκε σε ορφανοτροφείο.

Η Αννα και ο πατέρας της την επισκέπτονταν συχνά και έφερναν γλυκά. Η Σμιθ έβλεπε και τη μεγαλύτερη αδελφή της Αννας, τη Μαργκό, η οποία ήταν σιωπηλή και σεμνή. Η ίδια θυμάται τη μοντέρνα πολυκατοικία των Φρανκ στην πλατεία Μέρβεντεπλεϊν αλλά και τις επισκέψεις στο γραφείο του Οτο Φρανκ στο Πρίνσενχραχτ όπου δημιουργήθηκε και το κρησφύγετο της οικογένειας. Κυρίως, όμως, θυμάται πόσο συνδεδεμένη ήταν η Αννα με τον πατέρα της.

Η Εύα Σλος, 85 ετών σήμερα, φωτογράφος, ιδιοκτήτρια ενός παλαιοπωλείου, είναι συγγραφέας του βιβλίου «Η Ιστορία της Εύας. Η ιστορία ενός Επιζήσαντος από την εξ αγχιστείας αδελφή της Αννας Φρανκ». Η Εύα (το πατρικό της ήταν Γκέιρινγκερ) γεννήθηκε στη Βιέννη στις 11 Μαΐου 1929, ένα μήνα πριν από την Αννα. Η οικογένεια κατέληξε στο Αμστερνταμ κοντά στο διαμέρισμα των Φρανκ. Τα κορίτσια έπαιζαν στην πλατεία μαζί. Η Αννα είχε ηγετική προσωπικότητα, τα ήξερε όλα και ενίοτε επικυριαρχούσε στα άλλα παιδιά. Οταν τον Ιούλιο του 1942 οι ναζί άρχισαν να καλούν νεαρούς Εβραίους για τα τάγματα εργασίας στη Γερμανία, οι Φρανκ και η οικογένεια Γκέιρινγκερ κρύφτηκαν. Και η οικογένεια της Σλος προδόθηκε και κατέληξε στο Αουσβιτς. Μόνο η Εύα και η μητέρα της επιβίωσαν. Οταν απελευθερώθηκαν και επέστρεψαν στο Αμστερνταμ, η μητέρα της Σλος και ο Οτο Φρανκ γνωρίστηκαν και τελικά έγιναν εραστές. «Ο Οτο έμοιαζε με φάντασμα. Μία ημέρα ήρθε κρατώντας ένα πακέτο, το ημερολόγιο. Του πήρε τρεις εβδομάδες να το διαβάσει και έλεγε “στην πραγματικότητα δεν γνώριζα το παιδί μου”».