to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

Μαραθώνια πορεία ειρήνης και πυρηνικού αφοπλισμού

Το αντιπυρηνικό και φιλειρηνικό κίνημα φούντωσε μετά τη δολοφονία Λαμπράκη


Η φετινή Μαραθώνια πορεία ειρήνης (Κυριακή 22 Μαΐου) ήρθε σε μια πολύ δύσκολη ιστορικά στιγμή, αφού ο συνεχιζόμενος πόλεμος στην Ουκρανία ανέδειξε τον εφιαλτικό κίνδυνο των πυρηνικών όπλων και εργοστασίων. Παρ’ ότι από τον Ιανουάριο του 2021 ετέθη σε ισχύ η TPNW (Treaty on the Prohibition of Nuclear Weapons), Συμφωνία Πλήρους Απαγόρευσης των Πυρηνικών Όπλων, η συστράτευση των πολιτών για να γίνει πράξη αυτός ο διεθνής νόμος είναι αναγκαία.

Παρ’ ότι οι απειλές χρήσης πυρηνικών όπλων (από τη Ρωσία κυρίως) είναι ισχυρές, στην Ελλάδα δημοσιεύματα αποδεικνύουν ότι αποφασίστηκε η εκ νέου αποθήκευση ΝΑΤΟϊκών πυρηνικών στον Άραξο. Υπενθυμίζουμε ότι στην Ελλάδα περί το 1957 άρχισαν να εγκαθίστανται αμερικανικά πυρηνικά όπλα, κυρίως στη βάση της Νέας Μάκρης και τον Άραξο, απ’ όπου αποσύρθηκαν τα τελευταία το 2001, μετά την υπογραφή της Συνθήκης NPT, και έκτοτε καμαρώναμε ότι η Ελλάδα ανήκε στις χώρες που ήταν ελεύθερες από πυρηνικά.

Το αντιπυρηνικό και φιλειρηνικό κίνημα φούντωσε μετά τη δολοφονία Λαμπράκη. Είχε προηγηθεί, το 1951, η θυσία του Νίκου Νικηφορίδη, που εκτελέστηκε επειδή διακινούσε το κείμενο της «Έκκλησης της Στοκχόλμης» για την απαγόρευση των πυρηνικών όπλων. Όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις αρνούνταν την ύπαρξη πυρηνικών όπλων στην Ελλάδα και σκέπτομαι ότι ο Λαμπράκης, που μόλις είχε επιστρέψει από την πορεία στο Ολντενμάστον (τόπο κατασκευής πυρηνικών όπλων), ίσως επέλεξε τον Μαραθώνα όχι μόνο για τη συμβολική του σύνδεση με την ιστορική μάχη, αλλά και για να φανερώσει (αφού σαν βουλευτής γνώριζε) τη γειτνίαση με την αμερικανική βάση στην οποία υπήρχαν πυρηνικά όπλα.

Την ίδια στιγμή που στην Ευρώπη ξεπουλιόντουσαν οι ταμπλέτες Ιωδίου λόγω του κινδύνου πυρηνικού ατυχήματος στις περιοχές των πυρηνικών εργοστασίων της Ουκρανίας, όπου οι μάχες μαίνονταν, η ελληνική κυβέρνηση διάλεξε να ανακοινώσει τη συμφωνία της με τη Βουλγαρία για την κατασκευή νέου πυρηνικού αντιδραστήρα ελληνικών συμφερόντων στο γνωστό μας για την επικινδυνότητά του Κοζλοντούι.

Οι κυβερνήσεις μπορεί να επικαλούνται «συμβατικές υποχρεώσεις» προς το ΝΑΤΟ ή ενεργειακές ανάγκες για ένα επικίνδυνο πισωγύρισμα στα πυρηνικά, οι ενεργοί πολίτες όμως πρέπει να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να σταματήσουμε αυτή την αδιέξοδη πορεία.

Ο κίνδυνος είναι μεγάλος και το όνειρο του Λαμπράκη «να ζουν οι άνθρωποι χωρίς πολέμους και φόβο από τα πυρηνικά» παραμένει και δικό μας όνειρο.

*Η Μαρία Αρβανίτη Σωτηροπούλου είναι πρόεδρος του ελληνικού κλάδου της IPPNW, αντιπρόσωπος της ICAN στην Ελλάδα.

tags: άρθρα

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)