to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

Μανώλης Γλέζος: Συμπαρασταθείτε στη Δημοκρατία που δοκιμάζεται και κινδυνεύει στην Ελλάδα

Ο Γλέζος έγραψε στις 23 Φεβρουαρίου 1960 την επιστολή «Προς τους ελεύθερους ανθρώπους όλης της Γης». Είναι μια επιστολή - ντοκουμέντο για τις συνθήκες που επικρατούσαν στην Ελλάδα της εποχής εκείνης και τα αιτήματα της δημοκρατίας, της εθνικής ανεξαρτησίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης


Ο Γλέζος προς τους ελεύθερους ανθρώπους όλης της Γης - * Το σιδερένιο νομικό καθεστώς, που σαν βραχνάς πιέζει την Ελλάδα, εγκαθιδρύθηκε για να εμποδίζει τον λαό μας ν' αγωνισθεί για την κατοχύρωση της εθνικής του ανεξαρτησίας, για την ειρήνη και τη δημοκρατική αναγέννηση του τόπου μας * Αυτοί που σ' όλες τις χώρες τιμήθηκαν και τιμούνται σαν εθνικοί αγωνιστές, εδώ, στην ηρωική πατρίδα μας με τις πλούσιες εθνικοαπελευθερωτικές και δημοκρατικές παραδόσεις, διώκονται. Και μάλιστα απάνθρωπα, γιατί ποτέ στον τόπο μας κανείς κατάδικος δεν έμεινε φυλακή πάνω από 10 χρόνια

Τον Δεκέμβριο του 1958 η κυβέρνηση Καραμανλή επιχείρησε να κατηγορήσει την ΕΔΑ, που πριν δύο μήνες είχε αναδειχτεί σε αξιωματική αντιπολίτευση, ότι διοχέτευε στο παράνομο ΚΚΕ απόρρητα στοιχεία για την ασφάλεια της χώρας. Στο πλαίσιο της σκευωρίας αυτής συνελήφθη ο Μανώλης Γλέζος, που ήταν διευθυντής της "Αυγής" και οργανωτικός γραμματέας του κόμματος.

Ο Γλέζος, που είχε ήδη οκτώ χρόνια φυλακή και δύο θανατικές καταδίκες στην πλάτη του, οδηγήθηκε στο στρατοδικείο μαζί με τα ηγετικά στελέχη του παράνομου ΚΚΕ Λευτέρη Βουτσά και Γιώργο Τρικαλινό, τους νεότερους Αντώνη Καρακαγιάννη και Αντώνη Συγγελάκη και άλλους αριστερούς πολίτες κατηγορούμενους για μικρότερα αδικήματα. Με γελοίες κατηγορίες και ανύπαρκτα στοιχεία, ο Λ. Βουτσάς και ο Γ. Τρικαλινός καταδικάστηκαν σε ισόβια, ο Α. Καρκαγιάννης και ο Α. Συγγελάκης σε δεκαπενταετή και εντεκαετή κάθειρξη αντίστοιχα και ο Γλέζος σε πενταετή φυλάκιση, οκταετή στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων και τετραετή εκτόπιση στον Άγιο Ευστράτιο.

Η υπόθεση Γλέζου πυροδότησε ένα πρωτοφανές κίνημα διαμαρτυρίας σε ολόκληρη την Ευρώπη για την κατάσταση της δημοκρατίας και των πολιτικών ελευθεριών στην Ελλάδα. Προσωπικότητες του πολιτικού και νομικού κόσμου και της διανόησης, δημοσιογραφικές οργανώσεις και ενώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα, οργανώσεις αντιστασιακών και δεκάδες χιλιάδες πολίτες με συγκεντρώσεις και ψηφίσματα υπερασπίστηκαν στο πρόσωπο του Γλέζου, την ανάγκη να αποκατασταθεί η πραγματική δημοκρατία στην Ελλάδα, να παρθούν μέτρα λήθης και συμφιλίωσης και να αποκατασταθεί ιστορικά η Εθνική Αντίσταση.

Χαιρετίζοντας όλο αυτό το κίνημα, ο Γλέζος έγραψε στις 23 Φεβρουαρίου 1960 την επιστολή «Προς τους ελεύθερους ανθρώπους όλης της Γης». Είναι μια επιστολή - ντοκουμέντο για τις συνθήκες που επικρατούσαν στην Ελλάδα της εποχής εκείνης και τα αιτήματα της δημοκρατίας, της εθνικής ανεξαρτησίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης.

Για τη δημοσίευση της επιστολής αυτής, ο νέος διευθυντής της "Αυγής" Λεωνίδας Κύρκος και ο Μανώλης Γλέζος καταδικάστηκαν σε φυλάκιση πέντε και επτά μηνών αντίστοιχα και η εφημερίδα σε στέρηση ατέλειας δημοσιογραφικού χαρτιού για έναν μήνα. Η εξαγορά των ποινών προς 200 μεταλλικές δραχμές την ημέρα και η στέρηση της ατέλειας ήταν εξοντωτική για την εφημερίδα, το Εφετείο όμως μείωσε αργότερα αυτές τις ποινές.

Η "Αυγή" αναδημοσιεύει σήμερα το γράμμα προς τους ελεύθερους πολίτες όλης της Γης προς τιμήν του παλιού της διευθυντή Μανώλη Γλέζου και ολόκληρης της ηρωϊκής γενιάς της Εθνικής Αντίστασης.

ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΣΕΚΕΡΗΣ

Ελεύθεροι άνθρωποι όπου Γης,

Σε λίγες ημέρες, στις 12 Μαρτίου, εκδικάζεται αίτησις αναιρέσεως της υποθέσεώς μας ενώπιον του Αρείου Πάγου. Είναι σχετική με το νομικό μέρος της γνωστής δίκης και καταδίκης μας από το Στρατοδικείο Αθηνών κατά τον Ιούλιο του 1959. Αυτής της δίκης και καταδίκης, που βαθιά συνεκίνησε όχι μόνο την ελληνική, αλλά κι ολόκληρη τη διεθνή κοινή γνώμη.

Αισθάνομαι ότι είναι περιττό να διακηρύξω για μια ακόμη φορά πόσο η δίωξίς μας υπήρξε προϊόν τυφλής πολιτικής σκοπιμότητος και πόσο η καταδίκη μας άδικη. Η όλη διαδικασία, που μέσω του ελληνικού και ξένου Τύπου παρακολούθησαν εκατομμύρια άνθρωποι σ' όλο τον κόσμο, έχυσε άπλετο φως στις προθέσεις και τις μεθόδους των οργανωτών της διώξεώς μας κι απέδειξε προς ποια μεριά βρίσκεται η αλήθεια. Πιστεύω ειλικρινά ότι κανείς πια φανατισμός δεν μπορεί να σκοτίσει το μυαλό οιουδήποτε για να τον κάνει να πιστέψει πως οι συγκατηγορούμενοί μου κι εγώ είμαστε "κατάσκοποι". Ή έστω ότι προσφερθήκαμε... να βοηθήσουμε "προσφορά για κατασκοπεία"! Η εκδίκασις της αναιρέσεώς μας ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου της χώρας μας πρόκειται να δώσει την ευκαιρία να επανεξετασθούν όλα αυτά που γέννησαν σε κάθε τίμια συνείδηση σοβαρά νομικά και ουσιαστικά προβλήματα σχετικά με τη δίωξή μας και τη στέρηση της ελευθερίας μας.

Αυτό όμως δεν είναι το βασικό για το οποίο θα αισθανόταν κανείς την ανάγκη ν' απευθυνθεί στην κοινή γνώμη του εσωτερικού και του εξωτερικού, να μιλήσει ανοιχτά μαζί της, να της ζητήσει τη θερμή συμπαράσταση. Γιατί στο κάτω - κάτω και η άδικη φυλάκισις και στέρησις της ελευθερίας μας είναι πάντα μια υπόθεσις που φαίνεται ν' αφορά πρόσωπα. Είναι μια υπόθεσις που μπορούσε να συμβεί κι αλλού, από πλάνη, χωρίς να τίθεται γενικότερο πρόβλημα. Βέβαια, η αποκατάστασις μιας αδικίας, όπως αυτής, θα ήταν μια νίκη της Δικαιοσύνης. Όμως σ' εμάς εδώ η δική μας περίπτωσις τοποθετείται σε πολύ ευρύτερα πλαίσια. Είναι σύμπτωμα μιας γενικότερης τραγικής καταστάσεως που συνθέτει το δράμα της Δημοκρατίας στην Ελλάδα. Και αυτή, κατά κύριο λόγο, πρέπει να συγκεντρώσει την προσοχή των δημοκρατών όλου του κόσμου.

Ακριβοί φίλοι,

Σκέπτεστε, αλήθεια, πώς ξαφνικά βρέθηκαν στο εδώλιο μπροστά σε στρατοδικείο τόσοι έντιμοι Έλληνες πατριώτες; Μπορείτε να φανταστείτε τι σημαίνει για την εποχή που ζούμε η διακήρυξις που έγινε στη δίκη μας -όπως θα διαβάσατε από τα πρακτικά που δημοσιεύθηκαν- πως ναι, στην Ελλάδα δικάζεται και η σκέψις; Σε ποιο σκοτεινό Μεσαίωνα γυρίσαμε έτσι; Μπορείτε ακόμα να φαντασθείτε πως αυτή η σκέψις -το απαραβίαστο της οποίας εγγυώνται όλα τα συντάγματα- μπορεί να δικασθεί στην Ελλάδα και με ποινή θανατική και μάλιστα όχι από τους φυσικούς του πολίτου δικαστές; Ναι, όλα αυτά γίνονται, όσο και να σας φαίνονται αδιανόητα. Και γίνονται στην κοιτίδα της Δημοκρατίας. Αν σήμερα σας μιλώ με μια προσωπική καταδίκη όχι πολύ βαριά, σαν αυτή των πέντε χρόνων, και των άλλων συγκατηγορουμένων μου όχι θανατική, είναι γιατί φράξατε σεις -η ελληνική και παγκόσμια συνείδησις- τον δρόμο προς το χειρότερο.

Το δόκανο, όμως, μέσα στο οποίο σφαδάζει η Δημοκρατία στη χώρα μας, μένει στη θέση του. Είναι οι έκτακτοι νόμοι που θεσπίσθηκαν, κυρίως στα χρόνια της εσωτερικής ανωμαλίας που πέρασε η χώρα μας το 1947-1949, και που ισχύουν και σήμερα, 11 ολόκληρα χρόνια μετά τον τερματισμό της! Απίστευτο; Κι όμως, αληθινό.

[Λίγες μέρες πριν τη δίκη στο Διαρκές Στρατοδικείο της Αθήνας, ο Γλέζος απηύθυνε μέσω της "Αυγής" μια ανοιχτή επιστολή στον πρωθυπουργό Κ. Καραμανλή, που δημοσιεύτηκε στην πρώτη σελίδα της "Αυγής".  Στο γράμμα αυτό ο Γλέζος δηλώνει ότι κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει τον πατριωτισμό του ίδιου και των συγκατηγορουμένων του και προκαλεί τον Καραμαμανλή, αν θέλει να δικάσει τους πολιτικούς του αντιπάλους, να έχει το θάρρος να το κάνει ευθέως, χωρίς σκευωρίες και ατιμωτικές κατηγορίες για κατασκοπεία]

Ελεύθεροι άνθρωποι όλου του κόσμου,

Ακούτε τη φωνή του μαρτυρίου που έρχεται από την Ελλάδα; Δυόμισι χιλιάδες περίπου πατριώτες, που στάθηκαν με το ντουφέκι, με τις πέτρες, με τα νύχια στα πρώτα ταμπούρια της αντιφασιστικής πάλης των λαών κατά την περίοδο της χιτλεροφασιστικής κατοχής της πατρίδος μας, στα 1941-1944, οι περισσότεροι από τους πρωτεργάτες του μεγαλειώδους κινήματος της Εθνικής Αντιστάσεως στην Ελλάδα, μένουν θαμμένοι, από το 1945, επί 15 ολόκληρα χρόνια, στις φυλακές. Αυτοί που σ' όλες τις χώρες τιμήθηκαν και τιμούνται σαν εθνικοί αγωνιστές, εδώ, στην ηρωική πατρίδα μας με τις πλούσιες εθνικοαπελευθερωτικές και δημοκρατικές παραδόσεις, διώκονται. Και μάλιστα απάνθρωπα, γιατί ποτέ στον τόπο μας κανείς κατάδικος δεν έμεινε φυλακή πάνω από 10 χρόνια.

Εκτός απ' τους φυλακισμένους, εκατοντάδες αγωνιστές της Αντιστάσεως και της Δημοκρατίας μένουν σε στρατόπεδο συγκεντρώσεως, χωρίς καμιά δικαστική απόφαση, επί 10 και 15 χρόνια, μόνο με την υποψία κάποιου αστυνομικού οργάνου ή σπιούνου ότι τότε, το 1947, ή και αργότερα, ήταν ή και είναι "επικίνδυνος διά την δημόσιαν τάξιν". Ανάμεσα σ' όλους αυτούς τους φυλακισμένους και εξορίστους βρίσκονται ανάπηροι, γέροι μέχρι και 70 χρόνων, γυναίκες - μητέρες... Χιλιάδες άλλοι πολίτες βρίσκονται σε μια ιδιόμορφη κατάσταση, εκτοπισμένοι σε πόλεις και χωριά της Ελλάδος, στη διάθεση, κάθε στιγμή, ημέρα ή νύχτα, των αστυνομικών αρχών, χωρίς δουλειά, χωρίς πεντάρα. Εκατοντάδες χιλιάδες άλλοι κυνηγιούνται, διώχνονται από τις δουλειές, δεν έχουν μοίρα στον ήλιο, είναι "δεύτερης" κατηγορίας πολίτες, είναι "φακελωμένοι" στην αστυνομία, γιατί οι ίδιοι είναι ή υπήρξαν αριστεροί ή υπήρξε κάποιος δικός τους αριστερός ή συμπαθών προς την Αριστερά.

Το σύνταγμά μας, αγαπητοί φίλοι, εξασφαλίζει την ελεύθερη δράση των κομμάτων, την ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι και του συνέρχεσθαι. Τι γίνεται, όμως, στην πραγματικότητα; Ένα μεγάλο κόμμα, το ΚΚΕ, βρίσκεται 13 χρόνια εκτός νόμου. Κι αυτό το γεγονός δίνει τη δυνατότητα όχι μόνο να διώκονται οι οπαδοί του, με την τεχνητή κι ανυπόστατη κατηγορία του "παρανόμως δρώντος", αλλά και να βαπτίζονται "κατάσκοποι" και να καταδικάζονται από τα στρατοδικεία. Οι διωγμοί, όμως, εντείνονται και πέραν του κόμματος αυτού, εναντίον και των κοινοβουλευτικών κομμάτων. Το κόμμα της ΕΔΑ, που είναι το πρώτο κόμμα της κοινοβουλευτικής αντιπολιτεύσεως, δέχεται το πιο μεγάλο βάρος των διωγμών αυτών. Οι συλλήψεις, οι φυλακίσεις, ο εγκλεισμός σε στρατόπεδα συγκεντρώσεως χωρίς δίκη, οι απειλές και επιθέσεις κατά των μελών, στελεχών και οπαδών του είναι καθημερινό φαινόμενο. Φυσικά, δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις παρόμοιων διωγμών και εναντίον των οπαδών άλλων δημοκρατικών κομμάτων.

Για τις συνδικαλιστικές ελευθερίες δεν θα σας πω τίποτα. Μια αμυδρά εικόνα δίνουν όσα διεκήρυξαν κι αυτοί ακόμα οι ηγέτες της Διεθνούς των Ελευθέρων Συνδικάτων, σαν τον κ. Σκέβενελς κ.λπ., που επισκέφθηκαν τα τελευταία χρόνια τη χώρα μας. Στην Ελλάδα οι συνδικαλιστικές ελευθερίες είναι ανύπαρκτες.

Οι αυθαιρεσίες της διοικήσεως εναντίον των διοικήσεων των εργατικών συμβουλίων, των αγροτικών συνεταιρισμών και άλλων λαϊκών οργανώσεων της τοπικής αυτοδιοικήσεως κ.λπ., οι καθαιρέσεις διοικήσεων, ο διωγμός δημάρχων, οι εκτοπίσεις συνδικαλιστικών στελεχών κ.λπ., είναι άπειρες και κοντά σ' αυτά η απροσχημάτιστη σωματική βία, ο άγριος ξυλοδαρμός πολιτών από αστυνομικά όργανα, εναντίον των οποίων υπάρχει σωρεία καταδικαστικών αποφάσεων της Δικαιοσύνης. Και ένα από τα περιστατικά αυτά αν συνέβαινε σε μια ευνοούμενη δημοκρατική χώρα, θα ήταν αρκετό να προκαλέσει σεισμό.

Εδώ όμως, κι όταν ο προοδευτικός Τύπος καταγγέλλει την κατάσταση αυτή, αντιμετωπίζει συνεχείς διώξεις, στηριγμένες σε ένα τυποκτόνο νομικό καθεστώς που περιορίζει στο ελάχιστο την ελευθεροτυπία. Και θα ρωτήσετε: Μήπως αυτή η επιμονή να διαιωνίζεται το καθεστώς της μισαλλοδοξίας και των έκτακτων νόμων εκφράζει μια πραγματική κατάσταση παθών και διαιρέσεως μέσα στον λαό; Μια κατάσταση ανωμαλίας και εσωτερικής αναταραχής στον τόπο; Όχι, αγαπητοί φίλοι. Συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Έντεκα χρόνια κύλησαν απ' τον τερματισμό της εμφύλιας συγκρούσεως.

Στους τάφους όλων των νεκρών, αριστερών και δεξιών, φύτρωσαν δένδρα. Στην ψυχή του λαού μας έχει ανθίσει ο πόθος της ομόνοιας και της γαλήνης, που ακτινοβολεί σ' όλες τις εκδηλώσεις του. Απ' το άλλο μέρος, πλήρης και αδιατάρακτη ηρεμία επικρατεί στη χώρα μας όλα αυτά τα τελευταία χρόνια.

Αυτή κατάστασις -μη σας φανεί παράξενη- της ενότητας του λαού και της ηρεμίας του τόπου είναι που ανησυχεί όσους, εντόπιους και ξένους, χρόνια τώρα κερδίζουν πολύτροπα απ' την ανωμαλία και τη διαίρεση στην πατρίδα μας.

Τι δικαιολογεί, λοιπόν, τη διατήρηση της έκτακτης αντιδημοκρατικής νομοθεσίας, που σάπισε στη συνείδηση όλου του λαού, όλου του πολιτικού κόσμου και των φωτισμένων ακόμα ανθρώπων της κυβερνητικής παρατάξεως; Πολύ περισσότερο μάλιστα σήμερα, που ο Ψυχρός Πόλεμος μπήκε στον δρόμο του πεθαμού του και οι ελπίδες όλων των λαών για μια διαρκή ειρήνη αρχίζουν να παίρνουν σάρκα και οστά;


[Στις εκλογές του 1961, ο κρατούμενος Μανώλης Γλέζος ήταν υποψήφιος του ΠΑΜΕ στην Α’ Αθηνών, όπου εξελέγη με τεράστια ποσοστά σταυροδότησης.Ήταν οι εκλογές που έμειναν στην Ιστορία για το όργιο βίας, τρομοκρατίας και νοθείας που επικράτησε προκειμένου να εξασφαλιστεί στον Καραμανλή και την ΕΡΕ η κοινοβουλευτική πλειοψηφία και να περιοριστούν τα εκλογικά ποσοστά της ΕΔΑ. Τις παραμονές των εκλογών ο Γλέζος έγραψε στην "Αυγή" το άρθρο «Βία και Λαός», με το οποίο καλούσε τον δημοκρατικό λαό των πόλεων και της υπαίθρου να μην υποκύψει στον φόβο, να σπάσει το κλίμα της τρομοκρατίας και να ανοίξει δημοκρατική διέξοδο για τη χώρα μέσα από τις κάλπες]

Το ζήτημα είναι καθαρό για κάθε έναν από εμάς που το ζούμε καθημερινά. Αυτό το σιδερένιο νομικό καθεστώς, που σαν βραχνάς πιέζει την Ελλάδα, εγκαθιδρύθηκε για να εμποδίζει τον λαό μας ν' αγωνισθεί για την κατοχύρωση της εθνικής του ανεξαρτησίας, για την ειρήνη και τη δημοκρατική αναγέννηση του τόπου μας.

Ο λαός μας έχει χύσει ποτάμια αίμα για την εθνική του ανεξαρτησία. Όμως ποτέ μέχρι σήμερα δεν χάρηκε ολοκληρωμένα το υπέρτατο αυτό αγαθό. Εκατόν τριάντα χρόνια τώρα, σαν τον αρχαίο Σίσυφο σπρώχνουμε το λιθάρι για να το ανεβάσουμε στην κορυφή του βουνού. Κι όταν ύστερα από αμέτρητες θυσίες και αίμα πλησιάζουμε την κορυφή, οι ισχυροί "προστάτες" και οι άσπονδοι "φίλοι" μας ξένοι ιμπεριαλιστές μάς κλέβουν μέσα απ' τα χέρια τη λευτεριά. Κάτι αντίστοιχο δεν συνέβηκε εντελώς πρόσφατα με το δράμα της Κύπρου;

Στα μαύρα χρόνια της φασιστικής χιτλερικής βίας όλοι οι Έλληνες πατριώτες όρθωσαν με τα κορμιά τους ζωντανά προχώματα για να μην περάσει ο φασισμός. Πολεμούσαν και πέθαιναν με το όραμα της αυριανής λεύτερης, ανεξάρτητης και αναγεννημένης πατρίδας. Τα φαράγγια, οι πολιτείες και τα χωριά του μαρτυρικού τόπου μας σκεπάστηκαν με τα κόκαλα των παιδιών τους. Μα οι ελπίδες του λαού για την ανεξάρτητη και αναγεννημένη πατρίδα δεν πραγματοποιήθηκαν. Η Ελλάδα δέθηκε με καινούργια δεσμά και σύρθηκε στην πύρινη δοκιμασία της εσωτερικής ανωμαλίας και του Ψυχρού Πολέμου.

Σήμερα, που η πολιτική του Ψυχρού Πολέμου ασταμάτητα χάνει έδαφος και προβάλλει η χαραυγή της υφέσεως, εδώ στην πατρίδα μας ανησυχούν, τρέμουν, θα έλεγε κανείς, εκείνοι οι κύκλοι που στηρίζουν την ύπαρξή τους στον Ψυχρό Πόλεμο και στη βία. Γι' αυτό και αντιδρούν σε κάθε ιδέα υφέσεως, θέλουν να πνίξουν κάθε φωνή, να εμποδίσουν κάθε αγώνα για να μπει κι ο τόπος μας στη σημερινή παγκόσμια πορεία προς την ειρήνη. Ξέρουν, ακριβοί φίλοι, πως ο λαός μας έχει κάνει συνείδηση ότι η πατρίδα του είναι ευλογημένη γωνιά στη γη. Ότι έχει ποτάμια που μπορούν να γίνουν ενέργεια, φως και ζωή. Ότι στα έγκατά της υπάρχουν πλούτη και μέταλλα που μπορούν να τροφοδοτήσουν εργοστάσια, να του δώσουν δουλειά και ευτυχία.

Και όμως αυτό δεν γίνεται. Ο λαός μας δεν χαίρεται την όμορφη πατρίδα του. Τα ποτάμια μας πλημμυρίζουν και χάνονται στις θάλασσες, τα μέταλλα κοιμούνται ή κλέβονται από τους ξένους γυπαετούς, τα πλούσια αγαθά που παράγει η γης μας σαπίζουν στα χέρια των δημιουργών τους. Η χώρα μαραίνεται και όλοι, εκτός από λίγους, υποφέρουν. Ξέρουν αυτοί οι κύκλοι πως ο λαός μας νιώθει ότι αυτή η κατάστασις οφείλεται κατά κύριο λόγο στη σημερινή ψυχροπολεμική πολιτική που επιβάλλεται στη χώρα μας. Και ότι έχει κάθε λόγο και αγωνίζεται για να μπει και η Ελλάδα το γρηγορότερο στον δρόμο της υφέσεως για να γίνει πραγματικότητα και στη χώρα μας το ιδανικό της ειρήνης, που φλογίζει τις καρδιές όλων των κατοίκων του πλανήτη μας και εδώ τραγουδήθηκε από τον μεγάλο ποιητή της αρχαιότητας Αριστοφάνη. Γι' αυτό και κάνουν και θέλουν να κάνουν ό,τι μπορούν για να εμποδίσουν να φθάσει και στη βασανισμένη γη μας η ζωογόνα αύρα που σκορπίζει τα μαύρα σύννεφα του Ψυχρού Πολέμου.

Αγαπητοί φίλοι της Ελλάδας και της Δημοκρατίας,

Όταν ακούτε τις οιμωγές του πόνου που έρχονται από την Ελλάδα, να ξέρετε: Ένας λαός ηρωικός και ακατάβλητος αγωνίζεται για τα δίκαιά του. Παλεύει με ισχυρούς και πολλούς αντιπάλους.

Με τα ξένα και ντόπια αρπακτικά μονοπώλια που ληστεύουν τα πλούτη της γης του, του απομυζούν τον ιδρώτα του και δεν αφήνουν τη χώρα του ν' ανοικοδομηθεί και να προοδεύσει.

Με όλες τις σκοτεινές δυνάμεις που στηρίζουν την ύπαρξή τους στον Ψυχρό Πόλεμο και την εμφύλια διαμάχη.

Και είναι τόσο αντίθετη προς τις διεθνείς εξελίξεις και τους πόθους του λαού μας η πολιτική τους κι είναι τόση η ανησυχία τους μήπως σύντομα σαρωθεί η πολιτική αυτή, ώστε μελετούν τον τελευταίο καιρό νέα μέτρα για να σφίξουν ακόμα πιο πολύ τα αντιδημοκρατικά δόκανα.

Οι αντισημιτικές εκδηλώσεις και η εμφάνισις φασιστικών οργανώσεων νεολαίας. Οι ανεπίσημες αλλά και οι επίσημες φωνές που ακούγονται πάλι τελευταία για δήθεν τρομερό κομμουνιστικό κίνδυνο, για δήθεν μη ικανοποιητική εφαρμογή των δρακόντειων νόμων που υπάρχουν, για έλλειψη κατανοήσεως αυτού του δήθεν κινδύνου και της ανάγκης αυστηρότητος από την τακτική Δικαιοσύνη. Η εμμονή σε εξοντωτικές ποινές φυλακίσεως κ.λπ. των αγωνιστών της Εθνικής Αντιστάσεως τη στιγμή που απολύονται μετά λίγους μήνες εκτίσεως της ποινής τους χιτλερικά τέρατα σαν τον Μέρτεν, δικασμένα επιεικώς 25 χρόνια. Η γοργή διείσδυσις των οικονομικών μονοπωλίων και των μιλιταριστών της νεοναζιστικής Δυτ. Γερμανίας στην πατρίδα μας, όλα αυτά αποτελούν χαρακτηριστικές ενδείξεις πως κάτι χειρότερο μαγειρεύεται: Οι Γερμανοί ξανάρχονται και προετοιμάζεται το έδαφος. Βρισκόμαστε έτσι μπροστά σ' έναν πρόσθετο, σοβαρότατο κίνδυνο για τη Δημοκρατία και την ειρήνη στον πολύπαθο αυτόν τόπο.

Δράμα λοιπόν, ελεύθεροι άνθρωποι όλου του κόσμου, περνά η Δημοκρατία στη χώρα μας.

Η εκδίκασις της αιτήσεως αναιρέσεώς μας στο ανώτατο δικαστήριο της πατρίδας μας -στις 12 Μαρτίου- είναι φυσικά μια φάσις του αγώνος για να επανορθωθεί η αδικία που μας έχει γίνει. Συγχωρήστε με όμως να θεωρήσω και την τωρινή βοήθεια που σας ζητάμε και τη γενικότερη κινητοποίηση που έγινε ως μια φάση του ευρύτερου αγώνα για τη Δημοκρατία στη χώρα μας. Γι' αυτό και με τη συναίσθηση του χρέους που έχει καθένας που πονά αυτό τον τόπο, επιτρέψτε μου να ζητήσω τη συμπαράστασή σας όχι μόνο για την ακύρωση της καταδίκης μας, όχι μόνο για την κατάργηση του Α.Ν. 375 αλλά και για την κατάργηση όλης της νομοθεσίας του εμφυλίου πολέμου, για την προάσπιση της Δημοκρατίας που καταρρακώνεται από χρόνια και που αντιμετωπίζει τελευταία νέους κινδύνους ολοκληρωτικής εξαλείψεως.

Είμαστε βέβαιοι πως μας καταλαβαίνετε. Γιατί κοινή συνείδηση αποτελεί η αρχή πως όταν σε κάποιο σημείο της γης η Δημοκρατία δοκιμάζεται και κινδυνεύει, τότε είναι ευθύνη και χρέος όλων των ελεύθερων ανθρώπων να υψώσουν τη φωνή τους να συμπαρασταθούν στον αγώνα για τη σωτηρία της.

Οι συγκατηγορούμενοί μου και εγώ σας ευχαριστούμε όλους στην Ελλάδα και στον κόσμο για όσα κάνατε για μας. Σας ζητούμε πολύ περισσότερα, όχι για εμάς, όχι για πρόσωπα, αλλά για την τύχη της Δημοκρατίας στη χώρα που απετέλεσε το λίκνο της.

Σας σφίγγω θερμά το χέρι

ΜΑΝΩΛΗΣ ΓΛΕΖΟΣ

Φυλακές Αβέρωφ, 23 Φεβρουαρίου

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)