Τις φωτογραφίες σχολιάζει ο Πρόδρομος Σεϊτανίδης:

Αχ, βρε φουκαριάρικο περιστέρι. Τι την ήθελες τη μεγάλη πόλη, εσύ, ένα ποντίκι τ' ουρανού; Τι γύρευες στην πολύβουη πλατεία, εσύ, ένα πουλί της ειρήνης;  Δεν ξέρεις πως όπου βρίσκεις τρίμματα από κουλούρια και σουσάμια να φας, όλο και κάποιο απρόσεχτο μηχανάκι ή αυτοκίνητο θα περάσει; Τι κι αν έχεις φτερά, δόλιο; Τίποτε δεν σε σώζει μπροστά στη βιασύνη των ανθρώπων. Μεταξύ μας, ούτε κι εγώ κατάλαβα γιατί βιάζονται ακόμη μερικοί-μερικοί· λες και έχουν δουλειές να πάνε! Τέλος πάντων, στάθηκες απρόσεχτο κι εσύ: σε νίκησε η πείνα σου, ταλαίπωρο. Κι έτσι, ο κόσμος σου τελείωσε αλλά όχι ακριβώς όπως απαγγέλει ο Τ.Σ. Έλλιοτ «όχι μ' έναν πάταγο αλλά μ' ένα λυγμό». Μ' ένα «σπλατς!» τελείωσε, ρε μαύρο!