Σημεία ομιλίας της Μαριλίζας Ξενογιαννακοπούλου, Τομεάρχη Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων της Κ.Ο του ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία, στη συνεδρίαση της Διαρκούς Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων σχετικά με το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων «Δουλειές Ξανά: Αναδιοργάνωση Δημόσιας Υπηρεσίας Απασχόλησης και ψηφιοποίηση των υπηρεσιών της, αναβάθμιση δεξιοτήτων εργατικού δυναμικού και διάγνωσης των αναγκών εργασίας και άλλες διατάξεις»: 

Συζητάμε ένα ακόμα αντικοινωνικό σχέδιο νόμου, που κατατέθηκε μάλιστα από τον Υπουργό Εργασίας μέρα πανεργατικής απεργιακής κινητοποίησης. Το μήνυμα που δόθηκε χθες συνολικά στην κυβέρνηση Μητσοτάκη ήταν ένα μήνυμα μαζικό, αποφασιστικό, σε όλες τις συγκεντρώσεις, στην Αθήνα και τις άλλες πόλεις. Ταυτόχρονα, εξέφρασε την επισφάλεια, την απελπισία, το αδιέξοδο στο οποίο έχει οδηγηθεί ο κόσμος της εργασίας από την ακρίβεια, την κρίση, αλλά και τις κυβερνητικές πολιτικές που την αφήνουν ανεξέλεγκτη, όπως και την αισχροκέρδεια, και φυσικά το παλλαϊκό αίτημα για αλλαγή πολιτικής, για κατάργηση του νόμου Χατζηδάκη της απορρύθμισης και της διάλυσης των εργασιακών σχέσεων και δικαιωμάτων.

Ποια είναι τα χαρακτηριστικά του σχεδίου νόμου;

- Αποτυπώνεται πλήρως η αντίληψη και το πνεύμα της έκθεσης Πισσαρίδη. Μία καθαρόαιμη, στυγνή, νεοφιλελεύθερη αντίληψη, η οποία έρχεται να υποκαταστήσει το δικαίωμα στην εργασία, και την υποχρέωση ενός σύγχρονου, δημοκρατικού, ευρωπαϊκού, κοινωνικού κράτους να στηρίζει τους ανέργους και να τους δίνει τη δυνατότητα να επιβιώνουν και να βρίσκουν εργασία. Έρχεται να το υποκαταστήσει μέσα από μία αντίληψη τιμωρητικών διατάξεων για το πιο ευάλωτο κομμάτι της κοινωνίας μας.

- Το δικαίωμα στην εργασία δεν μπορεί να υποκατασταθεί από το “δικαίωμα στην κατάρτιση”. Η κατάρτιση είναι ένα σημαντικό εργαλείο. Φυσικά χρειάζεται η κατάρτιση και πρέπει να συζητήσουμε πώς μπορεί να δημιουργήσει περισσότερες ευκαιρίες, όσον αφορά τη δυνατότητα των ανέργων να βρουν δουλειά. Σε καμία περίπτωση όμως η κατάρτιση δεν δημιουργεί θέσεις εργασίας από μόνη της.

Αυτή είναι η αντίληψη της έκθεσης Πισσαρίδη, και δυστυχώς ακούσαμε και τον Υπουργό Εργασίας, με δηλώσεις να υπηρετεί αυτήν τη λογική. Δηλαδή, ισχυρίζεστε ότι η ανεργία δεν οφείλεται στις οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες, στις ασκούμενες πολιτικές και στα διαρθρωτικά προβλήματα της οικονομίας, αλλά ότι «οι άνεργοι ευθύνονται για την ανεργία τους, είναι τεμπέληδες, και βολεύονται με τα επιδόματα». Φτάσατε στο ακραίο σημείο να μιλήσετε με απρεπή πολιτικά τρόπο περί «καταχραστών και απατεώνων» ανέργων. Αποκρύπτετε όμως ότι η χώρα μας έχει τα πιο χαμηλά επίπεδα στήριξης των ανέργων στην ΕΕ σε ύψος και χρονική διάρκεια στήριξης.

- Επιλέξατε ξανά μια λογική απαξίωσης και προπαγάνδας. Η απαξίωση ξεκινάει από την ίδια την αλλαγή της ονομασίας του ΟΑΕΔ, που υποκρύπτει σκοπιμότητα. Γιατί από έναν αυτόνομο οργανισμό, ο οποίος έχει μακρά ιστορία και αναφορά στην ελληνική κοινωνία και στον κόσμο της εργασίας, τον μετατρέπετε σε δημόσια υπηρεσία; Είναι μία σαφής υποβάθμιση. Το είδαμε δυστυχώς και με άλλες υπηρεσίες και οργανισμούς όπως τον ΕΦΚΑ, το ΣΕΠΕ, στο οποίο μετά από δέκα μήνες δεν έχει οριστεί ακόμα διοικητής. Το βλέπουμε και στη σύνθεση του διοικητικού συμβουλίου που απομακρύνετε και υποβαθμίζετε την παρουσία των κοινωνικών εταίρων.

- Η λογική σας όσον αφορά και τη διάγνωση των αναγκών της αγοράς εργασίας διαφαίνεται μέσα από την κατάργηση του Εθνικού Ινστιτούτου για την Εργασία, δεν προβλέπετε καν την αξιοποίηση των επιστημόνων και του έμπειρου προσωπικού σε αυτήν την ομάδα εμπειρογνωμόνων. Λέτε στο σ/ν ότι “δύνανται” να μεταφερθούν. Στην πραγματικότητα θα λειτουργήσετε πελατειακά επιλεκτικά στην αντίληψη του «επιτελικού κράτους».

- Για μας είναι λανθασμένη η κατεύθυνση και η φιλοσοφία του σχεδίου νόμου. Είμαστε αντίθετοι! Θεωρούμε ότι χρειάζεται μία τελείως διαφορετική προσέγγιση όσον αφορά την αντιμετώπιση της ανεργίας. Αυτό που λέτε “δουλειές ξανά” είναι απόλυτα ψευδεπίγραφο. Οι δουλειές δεν δημιουργούνται μέσω αυτών των πολιτικών. Οι δουλειές δημιουργούνται μέσα από μία διαφορετική αντίληψη για την αναπτυξιακή και οικονομική πολιτική της χώρας, αλλά και διαφορετική αξιοποίηση του Ταμείου Ανάκαμψης. Όχι φυσικά εξαιρώντας το δημόσιο τομέα από τα ενεργητικά προγράμματα απασχόλησης, όπως προτείνετε, και τα πενιχρά κονδύλια που δίνετε σε αυτά τα προγράμματα σε σχέση με την κατάρτιση, αλλά αντίθετα με μία πολιτική που στηρίζει τους ανέργους και σε καμία περίπτωση δεν τους απαξιώνει, δεν επιβάλλει τιμωρητικές διατάξεις, τις οποίες απορρίπτουμε και καταψηφίζουμε το σχέδιο νόμου!