to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

18:35 | 27.05.2012

πηγή: https://left.gr/91

Λουσιάνα Ζένρο: Η Ελλάδα μπορεί να ξεκινήσει ένα αριστερό "ντόμινο" στην Ευρώπη

Συνέντευξη της Λουσιάνα Ζένρο, συνιδρύτριας του βραζιλιανικού Κόμματος Σοσιαλισμού και Ελευθερίας (PSOL) στον Μιχάλη Τρίκκα


Την εκτίμηση ότι η άνοδος της ριζοσπαστικής Αριστεράς στην Ελλάδα θα μπορούσε να πυροδοτήσει μια αλυσιδωτή αντίδραση, που θα φέρει και πάλι δυναμικά στο προσκήνιο το λαϊκό κίνημα στην Ευρώπη, αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο, εκφράζει στην "Αυγή" της Κυριακής η Λουσιάνα Ζένρο. "Αυτή τη στιγμή, όλος ο κόσμος έχει στραμμένο το βλέμμα στην Ελλάδα. Πιστεύω ότι κάτι καινούργιο γεννιέται εδώ", σημειώνει.
 

* Τι σας φέρνει στην Ελλάδα ανάμεσα σε δύο εκλογικές αναμετρήσεις;

Όπως θα γνωρίζετε, θεωρούμε τον ΣΥΡΙΖΑ αδελφό κόμμα του PSOL. Ήρθα επομένως εδώ για να μεταφέρω την υποστήριξη, την αλληλεγγύη και τον ενθουσιασμό μας για την εκλογική επιτυχία της 6ης Μαΐου, αλλά και για να ενημερωθώ για τις τελευταίες εξελίξεις.
 


* Γιατί όμως η επιτυχία ενός αριστερού κόμματος στην Ελλάδα να προκαλεί ενθουσιασμό στη Βραζιλία;

Είναι κάτι πολύ ενδιαφέρον. Μετά τη διαγραφή μας από το Εργατικό Κόμμα και από την πρώτη στιγμή που φτιάξαμε το PSOL ακούγαμε ότι το κόμμα μας δεν πρόκειται ποτέ να κερδίσει τις εκλογές. Ότι είναι υπερβολικά ριζοσπαστικό, δεν κάνει τους αναγκαίους συμβιβασμούς και επομένως είναι καταδικασμένο στο περιθώριο της πολιτικής ζωής. Έτσι, πιστεύω ότι η περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ δείχνει, όχι μόνο στη Βραζιλία, αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο, ότι η ριζοσπαστική Αριστερά μπορεί να έχει σημαντική απήχηση στους ψηφοφόρους, ακόμα και να καταλάβει την εξουσία. Και αυτό έχει τεράστια σημασία, γιατί μιλάμε για διαφορετικό μοντέλο πολιτικής. Για μια πολιτική που απορρίπτει τις συνταγές του ΔΝΤ, εναντιώνεται στη διαφθορά και στην επίθεση που δέχεται σήμερα ο κόσμος της εργασίας. Γι' αυτό και ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί σήμερα παράδειγμα για εμάς. Αυτή τη στιγμή, όλος ο κόσμος έχει στραμμένο το βλέμμα στην Ελλάδα. Πιστεύω ότι κάτι καινούργιο γεννιέται εδώ. Και ελπίζω ότι στις εκλογές του Ιουνίου ο ελληνικός λαός θα συνεχίσει να κινείται στον δρόμο της κοινωνικής αλλαγής και πως το μήνυμά του θα ακουστεί σε ολόκληρη την Ευρώπη.
 


* Στη Νότια Αμερική θα μπορούσε να πει κανείς ότι μετά από διαδοχικές εκλογικές νίκες της Αριστεράς την τελευταία δεκαετία υπάρχει πλέον ευνοικό πλαίσιο για κυβερνήσεις της Αριστεράς. Ισχύει το ίδιο και στην κυριαρχούμενη από τον νεοφιλελευθερισμό Ευρώπη;


Ασφαλώς και δεν είναι εύκολο. Όμως πιστεύω ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να ξεκινήσει ένα παρόμοιο ντόμινο στην Ευρώπη. Επειδή και εδώ οι άνθρωποι απορρίπτουν την  πολιτική σαν κάτι διεφθαρμένο, κάτι σαν αναγκαίο κακό που δεν μπορεί να αλλάξει. Δεν θεωρούν τη ριζοσπαστική Αριστερά αξιόπιστη και βιώσιμη λύση. Όταν όμως ένα κόμμα όπως ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται τόσο κοντά σε μια εκλογική νίκη, γίνεται σαφές ότι όλα αυτά δεν ισχύουν. Υπάρχουν και άλλοι τρόποι να κάνεις πολιτική, να διευθύνεις την οικονομία, να εξυπηρετείς τα συμφέροντα του λαού και όχι των τραπεζών. Μπορούμε επομένως να προσβλέπουμε πια σε ένα ευρωπαϊκό κίνημα. Το ελληνικό παράδειγμα θα μπορούσαν να το ακολουθήσουν οι Ισπανοί, οι Ιταλοί και πολλοί άλλοι ευρωπαϊκοί λαοί.
 


* Η ήττα του νεοφιλελευθερισμού είναι όμως μόνο θέμα ανάδειξης αριστερών κυβερνήσεων ή και υπόθεση του λαϊκού κινήματος;

Πιστεύω ότι είναι συνδυασμός. Αν ο λαός αναδείξει τον ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση, αλλά δεν τον υπερασπιστεί στη συνέχεια, τότε δεν θα μπορέσει να πετύχει τους στόχους του, καθώς ο ιμπεριαλισμός και οι οικονομικές ελίτ δεν θα το επιτρέψουν. Νομίζω όμως ότι στην Ελλάδα, ο λαός διαθέτει την αναγκαία εμπειρία. Είχε κατέβει στους δρόμους πριν τις εκλογές σε μεγάλες συγκεντρώσεις και απεργίες. Το εκλογικό αποτέλεσμα επισφράγισε απλώς την ύπαρξη αυτού του μαζικού κινήματος. Και είναι κάτι που θα πρέπει να συνεχιστεί, γιατί είναι βέβαιο ότι ο ιμπεριαλισμός θα προσπαθήσει να νικήσει μια αριστερή κυβέρνηση στη χώρα σας. Κυρίως επειδή θα μπορούσε να ξεκινήσει ένα ντόμινο ανάλογων κινημάτων σε όλη την Ευρώπη. Γι' αυτό και ο λαός θα πρέπει να έχει επίγνωση ότι δεν αρκεί να ψηφίζει, αλλά πρέπει και να υπερασπίζεται στους δρόμους μια κυβέρνηση που αντιμάχεται τόσο ισχυρά συμφέροντα.
 


* Ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη μια προσπάθεια τρομοκράτησης των ψηφοφόρων. Πώς πιστεύετε ότι θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί κάτι τέτοιο;

Είναι φυσικά κάτι πολύ δύσκολο να αντιμετωπίσεις, καθώς η κυρίαρχη ρητορική αναπαράγεται και πολλαπλασιάζεται από τα ΜΜΕ. Στη Βραζιλία, είχαμε κάτι ανάλογο όταν ο Λούλα διεκδίκησε για πρώτη φορά την προεδρία μετά τη δικτατορία. Ήταν μια υποψηφιότητα που είχε πραγματικά φοβίσει το κατεστημένο, αφού τότε ο Λούλα εξέφραζε κάτι πραγματικά ριζοσπαστικό. Για να αντιμετωπίσεις μια τέτοια εκστρατεία, θα πρέπει να έχεις σαφείς θέσεις και, πάνω από όλα, να είσαι ειλικρινής με τον λαό. Να δείξεις ότι ο δρόμος σου δεν είναι εύκολος, αλλά μπορεί να δώσει και πάλι ελπίδα και τελικά να υπερασπιστεί τα λαϊκά συμφέροντα.



* Στην περίπτωση της Βραζιλίας, τι συνέβαλε ώστε ο Λούλα να χάσει τον ριζοσπαστισμό του;

Ακριβώς εξαιτίας αυτής της καμπάνιας τρομοκράτησης, το Εργατικό Κόμμα άρχισε σταδιακά να μεταλλάσσεται. Στην προσπάθειά του να δείξει ότι δεν αποτελεί πραγματική απειλή για το σύστημα, τελικά ενσωματώθηκε σε αυτό. Πριν τις εκλογές, δεσμεύτηκε ότι δεν θα άλλαζε την οικονομική πολιτική που μέχρι τότε ακολουθούσε η Βραζιλία και η οποία είχε φυσικά υπαγορευτεί από το ΔΝΤ. Θα μπορούσαμε επομένως να πούμε ότι όταν ανέλαβε την εξουσία είχε ήδη παραδώσει τα όπλα.
 


* Πώς αξιολογείτε μέχρι στιγμής την προεδρία της Ντίλμα Ρούσεφ;

Συνεχίζει την πολιτική του Λούλα, με τον ίδιο τρόπο που εκείνος συνέχισε τη νεοφιλελεύθερη πολιτική των προκατόχων της. Η Βραζιλία δεν μετέχει πια σε προγράμματα του ΔΝΤ, αλλά έχει εσωτερικεύσει απόλυτα τις συνταγές του. Έχουμε μια καπιταλιστική οικονομία όπου ο μεγάλος ευνοούμενος είναι οι τράπεζες. Τα επιτόκια στη χώρα μου είναι τα υψηλότερα στον κόσμο και περίπου το 50% του εθνικού εισοδήματος καταλήγει σε αυτές. Χάρη στις εξαγωγές, δεν έχουμε την οικονομική κρίση που υπάρχει στην Ευρώπη. Η οικονομία πάει καλά. Δεν είναι όμως η μεγάλη πλειοψηφία του λαού εκείνη που επωφελείται. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η διαφθορά. Για κάθε 10 δολάρια που το κράτος συλλέγει από φόρους, τα δύο εξαφανίζονται στη διαδρομή. Γι' αυτό θα έλεγα ότι το Εργατικό Κόμμα δεν άλλαξε και πολλά. Απλώς έκρυψε τη σκόνη κάτω από το χαλί.
 


* Δεν συνέβαλε όμως η κυβέρνηση του Εργατικού Κόμματος σε μια περισσότερο ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική;


Ναι, από αυτή την άποψη είχαμε όντως κάποια πρόοδο σε σχέση με τις συντηρητικές κυβερνήσεις. Αν και ακόμη και εκεί θα περίμενα περισσότερα. Το Εργατικό Κόμμα θα μπορούσε, για παράδειγμα, να υποστηρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ αντί για το ΠΑΣΟΚ. Βρίσκεται όμως πιο κοντά του πολιτικά. Δεν επιτέθηκε, βέβαια, στα λαϊκά συμφέροντα με τον τρόπο που έκανε το ΠΑΣΟΚ στην Ελλάδα, καθώς οι οικονομικές συνθήκες ήταν διαφορετικές. Αν έπρεπε, θα το έκανε. Κατά τα άλλα, είναι αλήθεια ότι η Βραζιλία δεν αποτελεί πια μαριονέτα της Ουάσιγκτον. Τα συμφέροντα όμως του ιμπεριαλισμού προστατεύονται απόλυτα.



* Πώς σχολιάζετε το πρόσφατο κύμα εθνικοποιήσεων στη Νότια Αμερική;


Αναμφίβολα, πρόκειται για πολύ θετική εξέλιξη. Οι φυσικοί πόροι είναι τόσο σημαντικοί για μια χώρα ώστε να μην μπορεί να βρίσκονται σε ιδιωτικά χέρια. Πιστεύω όμως ότι δεν αρκούν οι εθνικοποιήσεις αν δεν διασφαλίζεται ότι οι επιχειρήσεις αυτές θα βρίσκονται κάτω από λαικό έλεγχο. Η κυβέρνηση μπορεί κάλλιστα να παίζει τον ρόλο του καπιταλιστή. Γι' αυτό ίσως και είμαι κάπως επιφυλακτική για τις προθέσεις της κυβέρνησης της Αργεντινής. Όμως πιστεύω ότι οι κυβερνήσεις του Εκουαδόρ και της Βολιβίας είναι πιο ανεξάρτητες, θαρραλέες και περισσότερο δεμένες με τα λαϊκά συμφέροντα.

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)