Καλή η διαφάνεια στην κατανομή της κρατικής διαφήμισης των 20 εκ. ευρώ στα ΜΜΕ αλλά γιατί θα έπρεπε επί της αρχής να αμειφθούν τα τελευταία για ένα ζήτημα υψίστης σημασίας για τη δημόσια Υγεία;

Προφανώς προκύπτει σοβαρό ζήτημα Δημοκρατίας με την υπόθεση της λίστας Πέτσα. Είναι σαφές ότι δεν υπήρξαν ποτέ αντικειμενικά κριτήρια ως προς την κατανομή των περίπου 20 εκ. ευρώ για την καμπάνια ενημέρωσης για τον Covid-19 στα ΜΜΕ, όπως θα περίμενε κανείς με βάση τις μετρήσεις (εκτιμήσεις) για την αναγνωσιμότητα, την τηλεθέαση ή την ακροαματικότητα τους.

Το πιο θλιβερό βέβαια καθ' όπως φαίνεται είναι ότι δεν πρόκειται περί προχειρότητας, την οποία ενδεχομένως καλοπροαίρετα θα μπορούσε κανείς να παραβλέψει αλλά για συνειδητή κατανομή κρατικών χρημάτων με αυστηρά πολιτικά κριτήρια αλλά και κριτήρια ικανοποίησης επιχειρηματικών συμφερόντων. Μια γρήγορη ματιά στην σχετική λίστα και μια αντίστοιχη στο site Alexa και τις μετρήσεις τηλεθέασης της Nielsen αρκούν για να επιβεβαιώσουν τα παραπάνω.

Εφημερίδες και διαδικτυακά μέσα που έχουν φανερά αντιπολιτευόμενο χαρακτήρα έλαβαν πολύ μικρότερα από την απήχηση τους ποσά συγκριτικά με όσα έλαβαν φιλοκυβερνητικά μέσα παρόμοιας ή μικρότερης απήχησης. Και δυστυχώς η συγκεκριμένη μεροληπτική κατανομή των κρατικών χρημάτων δημιουργεί με έμμεσο τρόπο και την αίσθηση στους νέους δημοσιογράφους ότι όποιος δεν συμμορφώνεται με τον κομματικά κυρίαρχο παίκτη δεν θα επιβραβεύεται. Ενδεχομένως δηλαδή να υπήρχε και μια στόχευση πειθάρχησης των εργαζόμενων στον κλάδο.

Το πιο απογοητευτικό ωστόσο είναι ότι σχεδόν το σύνολο της αντιπολίτευσης εστίασε στο δευτερεύον, δηλαδή στην προφανώς αδιαφανή και μεροληπτική κατανομή των χρημάτων. Κανείς ωστόσο δεν έθεσε το βασικό ερώτημα: Για ποιο λόγο χρειάστηκε να δοθούν 20 ολόκληρα εκ. ευρώ από τους Έλληνες φορολογούμενους σε ιδιωτικές επιχειρήσεις ώστε οι τελευταίες να κάνουν το αυτονόητο, δηλαδή να αναπαράγουν τα μηνύματα της Πολιτικής Προστασίας και του Υπουργείου Υγείας σε σχέση με την προστασία της δημόσιας Υγεία.

Γιατί είναι άλλη συζήτηση η πραγματικά αναγκαία και με αντικειμενικά κριτήρια στήριξη των ΜΜΕ και μάλιστα με τρόπο ανεξάρτητο από τις πολιτικές εξελίξεις και άλλο πράγμα η ανάγκη ενημέρωσης και προστασίας του πληθυσμού από μια εξαιρετικά απειλητική πανδημία. Δηλαδή κάπου το τρένο πρέπει να ξαναμπεί στις ράγες και ως προς το πώς η Αριστερά υφαίνει τα αφηγήματα της αλλά και ως προς το πώς ιεραρχεί τις αιχμές της κριτικής της απέναντι στα ζητήματα που προκύπτουν.

* O Άγγελος Σεριάτος είναι υπεύθυνος Πολιτικών Ερευνών της Prorata, υποψήφιος Διδάκτορας Πολιτικής Επιστήμης