Μετά από πρόσφατο άρθρο της που αναφερόταν στους χειρισμούς της ελληνικής κυβέρνησης στο προσφυγικό και τις επαναπροωθήσεις, η γαλλική εφημερίδα Libération φιλοξενεί σήμερα ρεπορτάζ για τα τεκταινόμενα στη χώρα μας όπου περιγράφεται με μελανά χρώματα η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός συγκεκριμένα.
Το άρθρο ξεκινά με την πρόσφατη καταγγελία του Χρήστου Σπίρτζη, που προστίθεται στις προηγούμενες αποκαλύψεις για παρακολουθήσεις δημοσιογράφων και πολιτικών και σχολιάζει ότι "τη μέρα που ο Έλληνας πρωθυπουργός πρόκειται να γίνει δεκτός από τον Εμμανουέλ Μακρόν, ο κλοιός σφίγγει γύρω του», ενώ μιλά για «ένα σύστημα μαζικού που είχε τεθεί σε λειτουργία από τους επικεφαλής του κράτους».
Στο ρεπορτάζ δίνεται αρκετή έκταση στο σχολιασμό της προαγωγής σε αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου της Μαριάνθης Παγουρέλη, μιας δικαστικού με εκπεφρασμένες ρατσιστικές, αντισημιτικές απόψεις, με αναφορές στη στάση της Παγουρέλη κατά τη δίκη του Κ. Πλεύρη, αλλά και στην αντίδραση της Όλγας Κεφαλογιάννη στον συγκεκριμένο διορισμό.
Αναφορά γίνεται επίσης στην πρόσφατη συνεδρίαση της επιτροπής PEGA όπου έγινε ακρόαση των δημοσιογράφων Στ. Μαλιχούδη, Θ. Κουκάκη και Ελ. Τριανταφύλλου, και αντιπαραθέτει τις σαφείς και τεκμηριωμένες απαντήσεις με την παρουσία των δύο γενικών γραμματέων της κυβέρνησης που προκάλεσαν την αγανάκτηση των ευρωβουλευτών. Ιδιαίτερη μνεία γίνεται στην απάντηση του γενικού γραμματέα Δικαιοσύνης Π. Αλεξανδρή, η οποία σχολιάστηκε τόσο από τους παρόντες ευρωβουλευτές, όσο και από τον ελληνικό Τύπο (πλην λίστας Πέτσα): «Γιατί είναι σκάνδαλο; Επειδή το λέει ο Τύπος;»
«Γιατί είναι εύκολο να παρακολουθούνται οι πολίτες στην Ελλάδα; Μετατρέπεται η Ελλάδα σε αυταρχικό καθεστώς» αναρωτιέται ο σοσιαλδημοκράτης ευρωβουλευτής Χάνες Χάιντε. Ενώ η βελγίδα Σάσκια Μπριμόντ, από την ομάδα των Πρασίνων, λέει ότι «οι απαντήσεις ήταν πολύ ανεπαρκείς αν ο στόχος ήταν να πείσουν ότι υπάρχει διαφάνεια και να εγγυηθούν ότι δεν έχει παραβιαστεί το κράτος δικαίου».
Η γαλλική εφημερίδα φιλοξενεί επίσης σχόλια του Δημήτρη Ψαρρά, του Δημήτρη Χριστόπουλου, του Γιώργου Κύρτσου και της Δέσποινας Σίνου (καθηγήτριας στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης Paris Nord ειδικευμένης στο Διεθνές Δίκαιο) και του Νίκου Σμυρναίου, ερευνητή του πανεπιστημίου της Λυόν και ειδικού των ΜΜΕ. «Παρακολουθούμε μια κανονικοποίηση της επιτήρησης και της βίας. Το παράλληλο κράτος, το βαθύ κράτος ζει μια πλήρη αναβίωση» υποστηρίζει η Δ. Σίνου. Ενώ ο Ν. Σμυρναίος υποστηρίζει: «βλέπουμε τώρα ποια ήταν η πραγματική πρόθεση του περάσματος της υπηρεσίας Πληροφοριών υπό την εποπτεία του πρωθυπουργού. Αυτές οι παρακολουθήσεις δεν είναι παρά ένα ακόμη στάδιο στη διαδικασία μιας διολίσθησης προς την ακροδεξιά και μιας αυταρχικής εκτροπής τύπου Όρμπαν».
Ο δημοσιογράφος, αφού κάνει μια αναδρομή στο τρέχον σκάνδαλο των παρακολουθήσεων και των υποκλοπών, επισημαίνει πως έχει τις ρίζες του στην περίοδο της δικτατορίας (1967-1974) που οι παρακολουθήσεις ήταν το άλφα και το ωμέγα της ρατσιστικής, αντισημιτικής πολιτικής των συνταγματαρχών, που αρνούνταν ακόμη και το Ολοκαύτωμα.
