to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

17:19 | 09.12.2013

Διεθνή

«Left Unity»: Το νέο πρόσωπο της Αριστεράς στη Βρετανία

«Χρειαζόμαστε κάτι σαν το ΣΥΡΙΖΑ» δηλώνουν τα μέλη της Αριστερής Ενότητας που ιδρύθηκε στις 30 Νοεμβρίου


«Μια κοινότητα ανθρώπων που εμπνέεται από την πανευρωπαϊκή απεργία και το κίνημα αλληλεγγύης της 14ης Νοέμβρη του 2012 και θέλει να δει μια ενωμένη Αριστερά στη Βρετανία και όλο τον κόσμο»: Έτσι περιγράφουν, μέσω του επίσημου προφίλ στο fb, τη νέα συλλογικότητα που παίρνει σάρκα και οστά τα μέλη της. Η πλήρης απουσία των βρετανικών συνδικάτων στην πανευρωπαϊκή γενική απεργία του Νοεμβρίου του περασμένου έτους έδωσε το έναυσμα για τη συσπείρωση της Αριστεράς που λειτουργεί εκτός Εργατικού Κόμματος, το οποίο έχει εδώ και πολύ καιρό προδώσει τους εργατικούς αγώνες.

Η νέα ριζοσπαστική δύναμη της Αριστεράς, μετά από ψηφοφορία ονομάστηκε «Αριστερή Ενότητα» («Left Unity»), καθώς αυτή η ονομασία υπερίσχυσε της επιλογής «Αριστερό Κόμμα» στην τελική διαδικασία της ψηφοφορίας.

Στο ιδρυτικό του Συνέδριο που διεξήχθη στο Λονδίνο στις 30 Νοεμβρίου, το νέο κόμμα ψήφισε την πολιτική απόφαση (αναλυτικά διαβάστε εδώ) και κάλεσε τον κόσμο της εργασίας και της ευρύτερης Αριστεράς να δυναμώσει το νέο φορέα που τίθεται σε αντιπαράθεση με το Εργατικό Κόμμα. Ανάμεσα στα μέλη του νεοϊδρυθέντος κόμματος, και ο σκηνοθέτης Κεν Λόουτς που δηλώνει ότι «χρειαζόμασταν και στη Βρετανία αυτό που υπάρχει σχεδόν σε κάθε ευρωπαϊκή χώρα: ένα κόμμα που να εκφράζει τις αξίες της Αριστερας».

Το σχετικό ρεπορτάζ του rt.com:

Η Φελίσιτι Ντάουλινκ σε συνέντευξη της στην εφημερίδα «Εποχή» και την Μαρία Πενταράκη δίνει το στίγμα της Αριστερής Ενότητας που παλεύει ενάντια στην άγρια λιτότητα που επιβάλλουν σε όλη την Ευρώπη οι συντηρητικές δυνάμεις:

Στη Βρετανία είχαν γίνει προηγούμενα προσπάθειες όπως της Socialist Alliance και του Respect. Ποια η διαφορά σήμερα;

Οι διαφορές είναι δύο. Η πρώτη είναι η πολιτική συγκυρία. Από τη μια μεριά, έχουμε τις κτηνώδεις πλέον επιθέσεις που αντιμετωπίζει η εργατική τάξη. Από την άλλη, έχουμε τα εσωτερικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα κόμματα της αριστεράς, όπως το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα λόγω της κακοδιαχείρισης από την ανδροκρατούμενη κομματική ηγεσία των κατηγοριών βιασμού και σεξουαλικής παρενόχλησης. Οι γυναίκες στην Αριστερή Ενότητα εξαρχής θα απαρτίζουν κατά τουλάχιστον 50% τις επιτροπές, τα συμβούλια και τις εκπροσωπήσεις. Αυτή είναι σημαντική διαφορά σε σχέση με όλες τις ως τώρα αριστερές πρωτοβουλίες και είναι το μοναδικό μέτρο που είναι πιθανόν να δώσει στις λειτουργίες και στο δημόσιο προφίλ του κόμματος ένα ριζικά διαφορετικό χαρακτήρα. Η δεύτερη διαφορά είναι οργανωτικού χαρακτήρα: στις περιπτώσεις της Socialist Alliance και του Respect, είχαμε να κάνουμε με συνασπισμούς κομμάτων (αργότερα το Respect έγινε κόμμα μελών) που δυστυχώς κατέληξαν στο σεχταρισμό. Κάθε κόμμα ενεργούσε προς ίδιο συμφέρον κι έτσι ο σεχταρισμός κατέστρεψε αυτές τις πρωτοβουλίες και οι ευρύτερες ευκαιρίες χάθηκαν. Στην τωρινή προσπάθεια δεν υπάρχει κάποιος κομματικός χώρος που διεκδικεί την πρωτοκαθεδρία: κάθε μέλος και ψήφος.

Η πλατφόρμα που εισηγήθηκες ήταν αυτή που επικράτησε. Ποια ήταν τα κύρια χαρακτηριστικά της;

Δεν υπήρχαν μεγάλες διαφορές στις εισηγήσεις των πλατφορμών, όλες ήταν αντι-καταπιταλιστικές. Η πλατφόρμα (Left Party) που επικράτησε κάνει σαφή αναφορά σε μια φεμινιστική και οικολογική φυσιογνωμία. Το εισαγωγικό της σχόλιο αναφέρει ότι το κόμμα αγωνίζεται για ισότητα και δικαιοσύνη. Είναι σοσιαλιστικό, φεμινιστικό, περιβαλλοντικό και εναντίον κάθε μορφής διακρίσεων. Αγωνιζόμαστε εναντίον του καπιταλισμού, του ιμπεριαλισμού, του πολέμου, του ρατσισμού, της ισλαμοφοβίας και του φασισμού. Ο σκοπός είναι να μετασχηματίσουμε την κοινωνία.

Τι προέχει τώρα;

Κάναμε απλώς μια αρχή. Τώρα έχουμε τους αγώνες. Πρέπει να επιστρέψουμε στις κοινότητές μας και να συνεχίσουμε την πάλη. Οι αγώνες μας πρέπει να μπορούν να εμπνεύσουν ένα εναλλακτικό όραμα για έναν άλλο κόσμο, ένα όραμα που θα μπορέσει να συσπειρώσει ανθρώπους στους αγώνες για μια κοινωνία οργανωμένη με βάση τις ανθρώπινες ανάγκες.

* Η Φελίσιτι Ντάουλινγκ ειναι εκπαιδευτικός, αριστερή φεμινίστρια, μέλος της 11μελους Κεντρικής Συντονιστικής Επιτροπής της Αριστερής Ενότητας και η βασική εισηγήτρια της πλατφόρμας που επικράτησε. Η Μαρία Πενταράκη είναι επίκουρη καθηγήτρια Κοινωνικής Εργασίας και εκπρόσωπος εργαζομένων στο πανεπιστήμιο όπου εργάζεται.

 

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)