Τις φωτογραφίες σχολιάζει ο Πρόδρομος Σεϊτανίδης:

Από την εποχή της κλασικής αρχαιότητας το Λαύριο πλούτιζε την Αθήνα. Παρθενώνες χτίσηκαν με το ασήμι, που δεν μπορούσε να λεκιαστεί από το αίμα των σκλάβων, οι οποίοι το εξόρυσσαν από τις στοές. Κατά τον 19ο αιώνα, οι μεταλλωρύχοι πέθαιναν στις γαλαρίες του Σερπιέρη (και με τις βουρδουλιές των πρόθυμων χωροφυλάκων), ενώ οι μικροεπενδυτές έχαφταν τις υποσχέσεις του Ανδρέα Συγγρού (του μετέπειτα μεγαλοευεργέτη) ότι στο Λαύριο υπάρχει χρυσός κι έσπευδαν να αγοράσουν τις μετοχές του σε τιμές διπλές και τριπλές. Ο κόσμος πούλαγε χωράφια για να πάρει μετοχές, που αποδείχτηκαν φούσκες. Κι αυτό αρκετά χρόνια πριν από την ίδρυση του Χρηματιστηρίου!

Σήμερα το Λαύριο αργοπεθαίνει, ξεζουμισμένο και βυθισμένο στην εγκατάλειψη. Κι όμως,  έχει ακόμη πλούτο! Δεν αναφέρομαι στο εργοστάσιο της ΔΕΗ αλλά στην αιολική ενέργεια. Αρκεί να την εκμεταλλευτούμε προς όφελος της κοινωνίας κι όχι των επιτήδειων, για μιαν ακόμη φορά.