Ο Σύνδεσμος Ελληνικών Βιομηχανιών (ΣΕΒ) στο Εβδομαδιαίο Δελτίο του (5/5/2016), εκτός από τις προφανείς παραποιήσεις δεδομένων που κάνει ως προς το μισθολογικό κόστος του δημόσιου τομέα (διαβάστε αναλυτικά για τις σχετικές λαθροχειρίες του ΣΕΒ), ασχολείται και με την «απασχόληση στο δημόσιο τομέα». Ωστόσο, και σε αυτό το ζήτημα δεν αποφεύγει την εκλεκτικιστική και αποσπασματική χρήση δεδομένων και στοιχείων, την απόκρυψη επίσημων στατιστικών πηγών, τη σκόπιμη και «δημιουργική» για τις επιδιώξεις του ασάφεια συσχετίσεων.
Ειδικότερα, όπως τονίζει το υπουργείο Εσωτερικών & Διοικητικής Ανασυγκρότησης σε ανακοίνωσή του:
Διατυπώνεται για πολλοστή φορά το αξίωμα ότι «το ελληνικό δημόσιο διογκώθηκε υπέρμετρα…», χωρίς να διευκρινίζεται ποτέ τι ακριβώς νοείται ως «ελληνικό δημόσιο», δηλαδή πώς ακριβώς ορίζεται αυτό και πώς καταμετράται ποσοτικά. Ποιο είναι δηλαδή επακριβώς το πεδίο αναφοράς του συντάκτη, το οποίο θα μπορούσε στη συνέχεια να συγκριθεί αντικειμενικά με αντίστοιχους δημόσιους τομείς άλλων χωρών.
Ο αρθρογράφος του ΣΕΒ ωστόσο, χρησιμοποιώντας στοιχεία και δεδομένα διαφορετικής μεθοδολογικής βάσης, καταλήγει σε αυθαίρετα συμπεράσματα, μερικά εκ των οποίων είναι τα εξής:
-Το «μέγεθος» του δημόσιου τομέα δεν είναι σαφές κάθε φορά σε ποιόν δείκτη θεμελιώνεται. Αλλοτε χρησιμοποιείται το μισθολογικό κόστος, άλλοτε το ύψος των δημοσίων δαπανών, άλλοτε ο αριθμός των απασχολούμενων. Ο,τι βολεύει κάθε φορά και ό,τι συντηρεί το μύθο του «υπερτροφικού» δημόσιου τομέα.
-Δεν τεκμηριώνεται πουθενά – αντίθετα υφέρπει σε όλη τη λογική του ΣΕΒ - γιατί η διόγκωση του κρατικού ελλείμματος προκλήθηκε κυρίως από προσλήψεις προσωπικού. Αποκρύβονται μια σειρά από πολύ σημαντικότερους παράγοντες, όπως η κακοδιαχείριση, το υπερβολικό κόστος μεγάλων δημόσιων έργων, το κόστος της διαφθοράς, η γραφειοκρατία, κοκ. Ολη η «μέθοδος» θέλει να δείξει προς την κατεύθυνση των απολύσεων και των μειώσεων των μισθών.
-Το ποσοστό των απασχολούμενων στο Δημόσιο Τομέα στην Ελλάδα και η σύγκρισή του με άλλες Ευρωπαϊκές χώρες θα πρέπει να προσεγγίζεται και σε σχέση με τη διοικητική οργάνωση κάθε χώρας (για να ήταν απολύτως ορθή η σύγκριση θα έπρεπε, π.χ. να περιοριστεί στις χώρες με συγκεντρωτικό διοικητικό σύστημα και να μην συμπεριλαμβάνονται και εκείνες με ομοσπονδιακό). Αλλά αυτή η απλή ιδέα είναι άγνωστη στον οικονομισμό του ΣΕΒ.
-Στην πλέον εμφανή απόκλισή του από τα πραγματικά στοιχεία, ο αρθρογράφος υπολογίζει τους απασχολούμενους στο δημόσιο τομέα το 2015 σε 770.000 άτομα (!!!!), ενώ τα πραγματικά στοιχεία της Απογραφής των δημοσίων υπαλλήλων που ενημερώνονται μηνιαίως δείχνουν (Μάρτιος 2016) ότι ο αριθμός ανέρχεται στις 563.000 (apografi.gov.gr). Με άλλα λόγια, ο αρθρογράφος του ΣΕΒ διογκώνει τον δημόσιο τομέα κατά 200.000 περίπου άτομα (!!!). Αποτέλεσμα της διόγκωσης αυτής είναι η στρέβλωση, τόσο του ποσοστού των απασχολούμενων στο δημόσιο τομέα ως % επί του συνόλου των απασχολουμένων όσο και του ύψους των αποδοχών.
-Το πλέον εντυπωσιακό στοιχείο στην ανάλυση του αρθρογράφου του ΣΕΒ είναι ότι στηρίζει την εκτίμηση του αριθμού αυτού, όχι στην επίσημη Απογραφή των δημοσίων υπαλλήλων, την οποίαν αγνοεί, αλλά στις προβολές που προκύπτουν από τη (δειγματοληπτική) έρευνα Εργατικού Δυναμικού της ΕΛΣΤΑΤ.
- Σε εμφανή αντίθεση με τις ιδεοληψίες του ΣΕΒ περί «υπερτροφικού δημόσιου τομέα» στην Ελλάδα που πρέπει δήθεν να μειωθεί, όπως προκύπτει από τα συνολικά συγκριτικά στοιχεία που έχει συλλέξει βάσει κοινών και ομοιογενών κριτηρίων ο ΟΟΣΑ, η απασχόληση στον ελληνικό δημόσιο τομέα ως ποσοστό του εργατικού δυναμικού βρίσκεται κάτω από το μέσο όρο του ΟΟΣΑ και τις αντίστοιχες τιμές των περισσότερων ευρωπαϊκών χωρών:
- Η απασχόληση στον ελληνικό δημόσιο τομέα ως ποσοστό του συνολικά απασχολούμενου δυναμικού βρίσκεται σε ένα μέσο επίπεδο συγκριτικά με τις υπόλοιπες χώρες του ΟΟΣΑ, και μάλιστα κατά τι λιγότερο από το αντίστοιχο ποσοστό της Βρετανίας, η οποία αποτελεί και παραδοσιακά χώρα με καταβολές «περιορισμένου κράτους»:
Οι λαθροχειρίες και οι επιλεκτικές χρήσεις δεδομένων από πλευράς του ΣΕΒ σε σχέση με την απασχόληση στον ελληνικό δημόσιο τομέα, συμπεραίνει η ανακοίνωση-απάντηση του υπουργείου Εσωτερικών, έρχονται να συμπληρώσουν τις αντίστοιχες λαθροχειρίες σε σχέση με το μισθολογικό κόστος του Δημοσίου. Ο αμετανόητος νεοφιλελευθερισμός εξακολουθεί, παρά την κοινωνική και οικονομική καταστροφή που προκάλεσε στη χώρα, να στοχοποιεί το δημόσιο τομέα και την εργασία σε αυτόν. Συνεχίζει να θρέφεται – σε πείσμα της πραγματικότητας -από την ιδεοληπτική φαντασίωση ότι ο δημόσιος τομέας στερεί πόρους λόγω υπερδιόγκωσης μισθών και εργαζομένων από τον ιδιωτικό τομέα. Στην πράξη συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο. Ο κρατικοδίαιτος ιδιωτικός τομέας στερεί πόρους από το δημόσιο. «Θα επανέλθουμε», καταλήγει η ανακοίνωση.
