Το αναφέρετο δικαίωμα της πρόσβασης στην ενημέρωση και την ψυχαγωγία μέσω της τηλεόρασης δεν ήταν δεδομένο για περίπου 411.000 πολίτες που ζουν στην Ελλάδα. Η μετάβαση στο ψηφιακό σήμα έγινε με αδιαφανή και αναποτελεσματικό τρόπο, με κλειστή την ΕΡΤ και είχε ως αποτέλεσμα να μείνουν στο τηλεοπτικό σκοτάδι περιοχές που μπορεί να απείχαν μερικά χιλιόμετρα μακρυά από αστικά κέντρα (εδώ οι περιπτώσεις των λευκών περιοχών στο νομό Καβάλας).

 

Χθες, στη Βουλή ψηφίστηκε το νομοσχέδιο του Υπουργείου Ψηφιακής Πολιτικής, Τηλεπικοινωνιών και Δικτύων που έβαζε τέλος σ’ αυτό το παράδοξο.

 

Για το θέμα της κάλυψης των λευκών περιοχών μίλησε Στο Κόκκινο Καβάλας ο υφυπουργός ΨΗΠΤΕΔ , Λευτέρη Κρέτσος σύμφωνα με τον οποίο «πρόκειται για μία πολιτική η οποία ουσιαστικά αποτελεί συνέχεια μίας δράσης επιχορήγησης των μόνιμων κατοίκων στη Θράκη και των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου που ξεκίνησε πέρσι ώστε να καλύπτουμε αυτό το μαύρο, το οποίο έχουν χιλιάδες συμπολίτες μας, στις τηλεοπτικές οθόνες».

 

«Εν έτει 2018, δυστυχώς ακόμη χιλιάδες συμπολίτες μας (πιστεύω ότι είναι πάνω από 500 χιλ.) δεν έχουν πρόσβαση στο προϊόν της ενημέρωσης και της ψυχαγωγίας» τόνισε.

 

 

Ο υφυπουργός χαρακτήρισε  «έγκλημα» αυτό που είχε συμβεί στο χώρο των media και τόνισε ότι έχει ονοματεπώνυμο. «Γνωρίζουμε όλοι τις σχέσεις που είχαν αναπτυχθεί μεταξύ των προηγούμενων κυβερνήσεων, των τραπεζών και των συστημικών ΜΜΕ και είχαν συγκεκριμένα αποτελέσματα, όπως θαλασσοδάνεια, έλλειψη αδειοδότησης και την περίπτωση της Digea. Η οποία είναι μία φθηνή επένδυση για τους καναλάρχες, με μεγάλα όμως και εγγυημένα κέρδη. Επειδή όμως το πρόβλημα αφορά όλους τους πολίτες, όλες οι πολιτικές δυνάμεις ακολούθησαν την πολιτική την οποία εφαρμόζουμε αυτή τη στιγμή ώστε να υπάρχει καθολική τηλεοπτική κάλυψη.

 

Η ψηφιακή μετάβαση δεν έγινε με ομαλό τρόπο. Θα έλεγα μάλιστα πως έγινε με αδιαφανή και αναποτελεσματικό τρόπο. Από τη συνθήκη της Γενεύης κατοχυρώνονται συχνότητες για τη χώρα μας, όπως και για τους γείτονες μας, τους Βούλγαρους, τους Τούρκους και τους Ιταλούς. Η μετάβαση όμως στην ψηφιακή τηλεόραση, δεν ξεκινά, ως όφειλε, το 2006, καθώς μία κυβέρνηση πρέπει να κοιτάζει μπροστά, στις νέες τεχνολογίες που έρχονται, αλλά από το 2009. Τότε, οι καναλάρχες αποκτούν 26 σημεία εκπομπής και μπορούν να ξεκίνησουν το σήμα, αλλά η ΕΡΤ, που είναι ο συνολικός πάροχος δικτύου, φαινόταν να είναι ο φορέας που θα ολοκληρώσει τη μετάβαση στο ψηφιακό σήμα. Τελικά δεν προχωρά η διαδικασία. Δημιουργείται ένα χάρτης συχνοτήτων ο οποίος έχει τα δικά του προβλήματα.

 

Ο νόμος 4070/2012, επί υπουργίας Μάκη Βορίδη, προβλέπει ότι απαγορεύεται η ταύτιση παρόχου περιοχομένου με τον πάροχο δικτύου, δηλαδή αυτός που μεταφέρει το σήμα, δεν μπορεί να έχει και τηλεοπτικό κανάλι, ή να το πω ποιο απλά, αυτός που είναι υπεύθυνος για τις ράγες του τραίνου, δεν μπορεί να έχει βαγόνια. Ενώ πολλές χώρες της Ευρώπης ολοκληρώνουν τη μετάβαση στο ψηφιακό σήμα, εμείς καθυστερούμε. Η Κομισιόν ζητά επιτακτικά τη μετάβαση της Ελλάδας στο ψηφιακό σήμα, καθώς είναι υποχρέωση της χώρας.

 

Μπαίνει λοιπόν ένα αυστηρό deadline. Μέσα σ’ αυτό το διάστημα η ΕΡΤ κλείνει. Γίνεται ένας, ο θεός να τον κάνει, διαγωνισμό, όπου η Digea παίρνει το σήμα. Η Digea είναι μία σύμπραξη των καναλαρχών και μέσα από αυτή κατάφεραν και ξέφυγαν από το εμπόδιο που έβαζε ο νόμος 4070/2012.  Στο διαγωνισμό συμμετέχει μόνο η Digea γιατί κανείς δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις προδιαγραφές που προβλέπει, ότι δηλαδή σε 91 μέρες ότι πρέπει να βρεις και να εγκαταστήσεις πομπούς σε όλη την χώρα, πράγμα το οποίο ίσως μόνο η ΕΡΤ θα μπορούσε να το κάνει. Έτσι κερδίζει το διαγωνισμό με ένα ανώτατο όριο τιμής, το οποίο το πληρώνουν τα περιφερειακά κανάλια και σε όσους μεταφέρει το σήμα η Digea. Προβλέπεται μία ρήτρα εγγυημένου κέρδους ώστε να μειωθεί και το επιχειρησιακό ρίσκο.  Όλα αυτά δείχνουν τις παθογένειες και τον τρόπο όπου οι προηγούμενες κυβερνήσεις προχώρησαν στη μετάβαση στο ψηφιακό σήμα. Θύματα ήταν η περιφερειακή τηλεόραση και οι χιλιάδες συμπολίτες μας που δεν μπορούσα να δουν τηλεόραση. Όλα αυτά τα προβλήματα έρχονται να κλείσουν με τον νόμο τον οποίο ψηφίσαμε».

 

 

Σχετικά με τον τρόπο που θα γίνει η πρόσβαση των πολιτών των λευκών περιοχών στο ψηφιακό σήμα, ο κ. Κρέτσο τόνισε ότι «ο νόμος προβλέπει την έκδοση μία ΚΥΑ η οποία είναι εφαρμοστική του νόμου και θα αναφέρει πώς θα γίνεται η κατάθεση των δικαιολογητικών, που πρέπει να απευθυνθούν τα νοικοκυριά κτλ. Είναι μία διαδικασία την οποία συντονίζει η Γενική Γραμματεία Ταχυδρομίων  και Τηλεπικοινωνιών. Επιγραμματικά να σας πω ότι κάθε νοικοκυριό θα χρηματοδοθεί με 110 ευρώ και θα εξαργυρόνεται από κάθε δικαιούχο σε όποιον πάροχο περιοχομένου επιλέξει. Μπορεί να προβλέπει την αγορά ενός δορυφορικού πιάτου ή τηλεόραση μέσω του διαδικτύου (IPTV) ή αγορά πομπών μέσω της επίγειας ευρυεκπομπής. Το κόστος της δράσης φτάνει τα 23 εκ. ευρώ και θα χρηματοδοτηθούν από το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων».

 

 

Τέλος, αναφορικά με το θέμα των περιφερειακών σταθμών ανέπτυξε δύο επιμέρους ζητήματα.»Το πρώτο είναι ότι η προηγούμενη κυβέρνηση έκλεισε το ζήτημα με μία σύμβαση του ελληνικού δημοσίου, δηλαδή δεσμεύτηκε το ελληνικό δημόσιο στην Digea επομένως νομικά αυτό δεν μπορεί να αλλάξει. Είναι δεδομένο ότι η ολοκλήρωση της εγκατάστασης των δικτύων των πομπών της ΕΡΤ από τον Ιανουάριο του 2019 θα διευκολύνει πάρα πολύ τα πράγματα και καλό θα είναι η Digea με την ΕΡΤ, ως πάροχοι δικτύου, να έχουν μία καλή συνεργασία, προκειμένου να μην μένουν συμπολίτες μας στο μαύρο. Από εκεί και πέρα εμείς αξιοποιούμε με τεχνολογικά ουδέτερο τρόπο και άλλες τεχνολογίες προκειμένου να καλυφθεί το ζήτημα. Για τα περιφερειακά κανάλια, θεωρώ πάρα πολύ κομβικό και σημαντικό να προχωρήσει η διαδικασία αδειοδότησης. Νομίζει πως αυτό θα δώσει δυνατότητα να λυθούν και άλλα ζητήματα, ένα από το οποία αφορά και το ενοίκιο το οποίο δίνουν οι περιφερειακοί σταθμοί στην Digea» δήλωσε.