Το σκληρό πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής που εφαρμόζει η κυβέρνηση, στο πλαίσιο του τρίτου μνημονίου, είναι «εμπροσθοβαρές», αλλά μόνο στο σκέλος των περικοπών των δημόσιων δαπανών. Μετά τις περικοπές σε καίριους τομείς, οι δανειστές και οι εταίροι θα επιμείνουν στην υλοποίηση «δομικών μεταρρυθμίσεων» στο πλαίσιο της δεύτερης αξιολόγησης. Οι θέσεις των δανειστών για τα εργασιακά είναι γνωστές εδώ και χρόνια και «πρωτεργάτης» στις απαιτήσεις για διάλυση του εργασιακού τοπίου είναι το ΔΝΤ.

Παραδοσιακά, το Ταμείο προτείνει δραστικές αλλαγές στα εργασιακά που ισοδυναμούν με επιστροφή σε περασμένες δεκαετίες. Απελευθέρωση των απολύσεων, επαναφορά του «λοκ άουτ», αλλαγές στον συνδικαλιστικό νόμο είναι μόνο μερικές από τις πάγιες απαιτήσεις του ΔΝΤ ώστε η ελληνική οικονομία να γίνει περισσότερο «ανταγωνιστική». Η περαιτέρω απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων και η δημιουργία μιας «ζούγκλας» στον ευρωπαϊκό Νότο είναι για το νεοφιλελεύθερο στρατόπεδο η ιδανική λύση για το πρόβλημα της έλλειψης ιδιωτικών επενδύσεων στην Ελλάδα.

Ο Αλέξης Τσίπρας μέσω της «Εφ.Συν.» διαμήνυσε το Σάββατο ότι η κυβέρνησή του θα υπερασπιστεί τα εργασιακά, ενώ ανέφερε ότι η εμπλοκή του Ευρωκοινοβουλίου και του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας θα λειτουργήσει ως δικλίδα ασφαλείας ενάντια στις απαιτήσεις των δανειστών. Αν θα είναι πραγματικά αποτελεσματική η εμπλοκή τους, οφείλουμε να κρατήσουμε «μικρό καλάθι», δεδομένων των όσων έχουν νομοθετηθεί τα τελευταία χρόνια σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο.

Το «βάρος» πέφτει λοιπόν στις πλάτες της κυβέρνησης, καθώς τα εργασιακά αποτελούν συστατικό στοιχείο της κοσμοθεωρίας της Αριστεράς. Κάθε αλλαγή προς το χειρότερο θα πλήξει βάναυσα τον χαρακτήρα της. Θα διαρρήξει οριστικά τις σχέσεις που οφείλει να έχει η Αριστερά με τους ανθρώπους του μόχθου και της παραγωγής, που έχουν δει τα δικαιώματα και τα εισοδήματά τους να συρρικνώνονται επί δεκαετίες.

Μπροστά στις νέες διαπραγματεύσεις, οφείλουμε μόνο να υπενθυμίσουμε όσα ανέφερε το πρόγραμμα του κυβερνώντος κόμματος πριν από τις εκλογές του Σεπτεμβρίου: «Στόχος του ΣΥΡΙΖΑ είναι να αδρανοποιήσει το μέχρι σήμερα κυρίαρχο νεοφιλελεύθερο σχέδιο για την εργασία, ασκώντας επιθετικά πολιτικές με αριστερό και κοινωνικό πρόσημο». Θα το καταφέρει; Οι πολίτες το απαιτούν.