Στη συνέντευξη που ακολουθεί ο Κ. Καρπόζηλος μας προτρέπει να σκεφτούμε τη σύγχρονη ελληνική ιστορία μέσα από διαδοχικές εμπειρίες κινητικότητας, αντί να σκεφτόμαστε την ιστορία της μετανάστευσης ως διαφορετικά επεισόδια στον ιστορικό χρόνο. Στην κατεύθυνση αυτή εισηγείται τη θέαση των μεταναστών και των προσφύγων όχι ως θυμάτων της ιστορίας αλλά ως πρωταγωνιστών στην αλλαγή των υλικών και κοινωνικών όρων της καθημερινότητας –και, κατ’ επέκταση, της (νέο)ελληνικής ταυτότητας–, υπογραμμίζοντας την ταξική διάσταση της μεταναστευτικής παρουσίας, που συχνά υποτιμήθηκε.

Όπως τονίζει εξάλλου, δεν υπάρχει μία ελληνική ταυτότητα. Αντίθετα, υπάρχουν πολλαπλές, πρωτότυπες και υβριδικές ταυτότητες, που συνδέονται με τα πολλαπλά νήματα της μετακίνησης και της διεθνικότητας. Η διαπίστωση αυτή μας επιτρέπει, όπως επισημαίνει, να σκεφτούμε τους μετανάστες όχι ως κάποιους που εντάσσονται στην ελληνική πραγματικότητα αλλά ως πρωταγωνιστές στην (ανα)διαμόρφωσή της.