Στην εκδήλωση θα μιλήσουν:

Μενέλαος Χαραλαμπίδης, Ιστορικός
Πολυμέρης Βόγλης, Ιστορικός Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας
Τασούλα Βερβενιώτη, Ιστορικός
Γιώργος Βήχας, Καρδιολόγος, εθελοντής Μητροπολιτικού Κοινωνικού Ιατρείου Ελληνικού

Τη συζήτηση θα συντονίσει η Δημοσιογράφος και ραδιοφωνική παραγωγός, Ευγενία Λουπάκη

Στόχος είναι η ανάδειξη της βαθύτατης ανθρωπιστικής, ηθικής και πολιτικής κρίσης με την οποία βρέθηκαν αντιμέτωποι οι κάτοικοι της Αθήνας κατά τη διάρκεια της Κατοχής. Στο πλαίσιο αυτό θα εξεταστούν :

- Οι άγνωστες μέχρι σήμερα πρακτικές που χρησιμοποίησε το ΕΑΜ για να «στήσει» μηχανισμούς πρόνοιας κατά τη διάρκεια του κατοχικού λιμού

- Οι τρόποι με τους οποίους με βάση τον αγώνα για το επισιτιστικό δημιούργησε ένα μαζικό διεκδικητικό κίνημα

- Οι διαδικασίες μέσα από τις οποίες το κίνημα αυτό πολιτικοποιήθηκε, φτάνοντας στο τέλος της Κατοχής να απειλεί με ανατροπή το αστικό πολιτικό σύστημα.

Με την ανάδειξη των άγνωστων πλευρών της προνοιακής αντιστασιακής δράσης του ΕΑΜ θα αναζητηθούν, μέσα από τη συζήτηση που θα ακολουθήσει, τυχόν ομοιότητες ανάμεσα στην εμπειρία της κατοχικής και της σημερινής κρίσης που πλήττει την ελληνική κοινωνία και στοιχεία που πιθανώς θα οδηγήσουν στην πληρέστερη κατανόησή της.  

Λίγα λόγια για το βιβλίο

Το βιβλίο παρακολουθεί τις διαδρομές ανθρώπων από τα χρόνια του Μεσοπολέμου ως το τέλος της Κατοχής στην Αθήνα. Καταγράφει τις συνέπειες της Κατοχής, όπως την κατάρρευση της οικονομίας, την τρομοκρατία των κατακτητών, το λιμό και τον αντίκτυπο που είχαν στις ζωές τους. Μέσα από τις μαρτυρίες τους, εμβαθύνει στους λόγους για τους οποίους έλαβαν την απόφαση να ενταχθούν στην Αντίσταση.
 

Στη βάση αυτή, η έρευνα παρακολουθεί τη διαδικασία ριζοσπαστικοποίησης ολόκληρων κοινωνικών ομάδων (φοιτητές, δημόσιοι υπάλληλοι, εργάτες), που συνέβαλε στη μετατροπή του αγώνα για την επιβίωση σε αντιστασιακό αγώνα. Διερευνά του λόγους κλιμάκωσης της πολιτικής αντιπαράθεσης ανάμεσα στο ΕΑΜ, τις γερμανικές αρχές κατοχής και τις διορισμένες από αυτές κατοχικές κυβερνήσεις.
 

Μέσα από την οπτική της κοινωνικής ιστορίας, το βιβλίο θέτει στο επίκεντρο τους ανθρώπους και την εμπειρία τους και αναδεικνύει την κατοχική Αθήνα ως ένα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα του πώς αντιδρά μια κοινωνία σε περιόδους κρίσης.