Έχουμε εισέλθει πλέον στην “κανονικότητα” του περιορισμού της ελευθερίας κίνησης και είναι φανερό ότι κυβέρνηση έχει επενδύσει επικοινωνιακά (πάντα) σε αυτό το μέτρο κατά της πανδημίας, αρνούμενη πεισματικά να στηρίξει τους εργαζόμενους στα δημόσια νοσοκομεία με τα απαραίτητα μέσα (μάσκες, γάντια), να κάνει μαζικές προσλήψεις γιατρών και νοσηλευτών και να προχωρήσει σε τεστ. Είπαμε “ήρωες με πράσινες μπλούζες” αλλά ως μια ρητορική αποστροφή στο διάγγελμα του Πρωθυπουργού. Και πέραν ου.

“Μένουμε σπίτι” λοιπόν, όπως μας προτρέπει και η καμπάνια που τρέχει στα κανάλια, καλοφτιαγμένη, από ειδικούς, με γνωστά αλλά άγνωστα πρόσωπα – πρωταγωνιστές να μας καλούν να “μείνουμε σπίτι”. Η καθημερινότητα πλέον περιστρέφεται γύρω από τις μεσημεριανές ανακοινώσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου και την απογευματινή ενημέρωση των κκ Τσιόδρα, Χαρδαλιά και Κοντοζαμάνη. Μπορούμε πάντα να ακολουθήσουμε τις οδηγίες που έδωσε ο πρωθυπουργός, για τον οποίο έχει ξεκινήσει η διαδικασία “αγιογράφησής” του ως “εθνάρχη” κλπ, σχετικά με το τι να κάνουμε στο σπίτι – διάβασμα, μουσική, βόλτα... Περιμένοντας τη λήξη της καραντίνας. Που όταν έλθει, θα μπορέσουμε να κυκλοφορήσουμε ελεύθερα.

Για να πάμε όμως που; Αρκετοί είναι εκείνοι που κλειδώθηκαν στα σπίτια τους με δουλειά, και θα βγουν από αυτά, χωρίς δουλειά. Ή εκ περιτροπής εργαζόμενοι, με μισό μισθό, με ό,τι μπορεί να συνεπάγεται αυτό. Εργαζόμενοι σε ένα εντελώς διαφορετικό εργασιακό περιβάλλον όπου θα κυριαρχεί ακόμη περισσότερο, σε σχέση με την προ-κορωνοϊού εποχή, η ανασφάλεια και ο νόμος της ζούγκλας. Με απολύσεις “εξπρές” με... sms. “Η ανεργία θα ανέβει”, παραδέχθηκε ο υπουργός Εργασίας (ή μήπως “Ανεργίας”), σκιαγραφώντας ένα περιβάλλον, όπου την κρίση της υγείας θα τη διαδεχθεί η επιστροφή στην εργασιακή δουλεία...