ΧΑΡΑ
Σκηνοθεσία: Ηλίας Γιαννακάκης
Πρωταγωνιστούν: Αμαλία Μουτούση, Γιώργος Συμεωνίδης, Λήδα Πρωτοψάλτη, Νίκος Φλέσσας, Στεφανία Γουλιώτη
Η 45χρονη Χαρά Νικολάου, μπαίνει σε ένα μαιευτήριο και κλέβει ένα μωρό. Η γυναίκα το έχει αρπάξει, σπρωγμένη από μία εσωτερική παρόρμηση. Η Χαρά το φροντίζει και δείχνει να το αγαπά σα να είναι δικό της. Όταν κάποιος κακοποιός την υποψιάζεται και προσπαθεί να της πάρει το μωρό και να το πουλήσει, η Χαρά αντιστέκεται και μετά από συμπλοκή τον σκοτώνει χτυπώντας τον με μία πέτρα στο κεφάλι. Όμως η αστυνομία τη συλλαμβάνει και εκτός από την απαγωγή του βρέφους κατηγορείται και τη δολοφονία του άνδρα ο οποίος θεωρείται συνεργός της. Κατά τη διάρκεια της δίκης η Χαρά δε βγάζει μιλιά. Ενώ με την πράξη της έχει συγκλονίσει την κοινή γνώμη εκείνη μοιάζει απούσα από τα όσα συμβαίνουν. Καθ’ όλη τη διάρκεια της δίκης παραμένει σιωπηλή και μιλά μόνη της, μόνο μέσα στο κελί της. Μιλά στο μωρό και σχολιάζει τα όσα συμβαίνουν.
Ένα ψυχολογικό δράμα με πρωταγωνίστρια μία γυναίκα η οποία διεκδικεί το δικαίωμα της μητρότητας διαπράττοντας μία ύβρη: κλέβει το μωρό μιας άλλης γυναίκας. Η ψυχικά διαταραγμένη αυτή γυναίκα, θύμα και μιας κοινωνικής σύμβασης που θέλει τη γυναίκα να γίνεται μητέρα, βιώνει το μεγαλείο της μητρότητας μέσα σε δύο μέρες. Και αυτό φαίνεται πως είναι αρκετό για να γεμίσει την υπόλοιπη ζωή της. Έτσι ώστε να μη νοιάζεται για τον εαυτό της, ούτε για την τιμωρία που την περιμένει. Η Χαρά έχει αποκτήσει μόνη της το δικαίωμα στην αγάπη, έχει γίνει «μάνα» κι αυτό της αρκεί. Αποστασιοποιημένη από όλα, ανθρώπους και καταστάσεις, ζει μέσα στον εαυτό της, κρατώντας για πάντα το διήμερο που είναι όλη της η ζωή.
Με ασπρόμαυρη φωτογραφία και σκηνοθεσία μεστή και ουσιαστική, ο Γιαννακάκης ακολουθεί τη δραματική πορεία της ηρωίδας του χρησιμοποιώντας μια αφηγηματική φόρμα που αποφεύγει κρίσεις και διδακτισμούς.
Βέβαια, το μεγάλο όπλο της ταινίας είναι η συγκλονιστική ερμηνεία της Αμαλίας Μουτούση, η οποία για μια ακόμη φορά αποδεικνύει πως είναι μια από τις πιο σημαντικές ελληνίδες ηθοποιούς. Η Μουτούση για το ρόλο της Χαράς τιμήθηκε με το Α΄ Βραβείο Γυναικείας Ερμηνείας στα Βραβεία της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, με βραβείο ερμηνείας στο Φεστιβάλ της Αλεξάνδρειας και με ειδική μνεία στο Φεστιβάλ του Εδιμβούργου.
Μια θαυμάσια ελληνική ταινία, που είδαμε στο 53ο φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης.
ΚΑΜΙΛ ΚΛΟΝΤΕΛ 1915
CAMILLE CLAUDEL 1915
Σκηνοθεσία: Μπρούνο Ντιμόντ
Πρωταγωνιστούν: Ζιλιέτ Μπινός, Ζαν Λικ Βενσάν, Εμανουέλ Κάουφμαν
Βιογραφική ταινία που αναφέρεται σε ένα διάστημα από τη ζωή της διάσημης γλύπτριας Καμίλ Κλοντέλ. Πιο συγκεκριμένα στο 1915 όταν η γλύπτρια και μούσα του Ροντέν, βρίσκεται κλεισμένη σε άσυλο φρενοβλαβών (έτσι τα έλεγαν τότε) στη Νότια Γαλλία. Η γυναίκα παλεύει με τους δαίμονές της και μόνη της παρηγοριά είναι οι επισκέψεις του αδελφού της Πολ. Ξεκινώντας από το 1915 και η Κλοντέλ θα μείνει εκεί τα 29 τελευταία χρόνια της ζωής της, μέχρι το 1943 που πέθανε.
Μια ταινία καταθλιπτική, όπως η ζωή της Κλοντέλ που αφηγείται. Ο Ντιμόντ σκηνοθετεί μια ταινία «βαριά», που ταιριάζει απόλυτα στην πραγματικότητα που βίωσε η γλύπτρια. Η Ζιλιέτ Μπινός στον πρωταγωνιστικό ρόλο, ξεδιπλώνει το μεγάλο της ταλέντο σε μια πολύ δυνατή ερμηνεία. Σημειώνουμε πως στα γυρίσματα χρησιμοποιήθηκαν πραγματικοί ασθενείς και νοσηλευτές, αντί ηθοποιών. Οπωσδήποτε μια πολύ ενδιαφέρουσα ταινία.
Ο ΘΡΥΛΟΣ ΤΟΥ ΜΑΙΚΛ ΚΟΛΧΑΑΣ
MICHAEL KOHLHAAS
Σκηνοθεσία: Ερνό ντε Παγιέ
Πρωταγωνιστούν: Μαντς Μίκελσεν, Μελουσίν Μαγιάνς, Ντελφίν Σιγιό
Ο έμπορος αλόγων Μάικλ Κόλχαας, ζει με ευτυχισμένος με τη σύζυγο και τα δυο του παιδιά. Μια μέρα ένας ευγενής του ζητά αποζημίωση επειδή «πάτησε» τη γη του και του αφήνει δυο άλογα και έναν άνθρωπο για να τους φροντίσει. Ανακαλύπτει όμως πως ο άνθρωπος έχει χτυπηθεί άγρια και τα άλογα είναι ετοιμοθάνατα. Στο δικαστήριο δε δικαιώνεται και όταν εμπλέκεται και η οικογένειά του, ο Κόλχαας περνά στην παρανομία. Η εγκληματική του δράση είναι ο μοναδικός τρόπος για να πάρει εκδίκηση. Ιστορικό δράμα με πρωταγωνιστή το δανό ηθοποιό Μάντς Μίκελσεν.
Ο ΜΟΝΟΣ ΕΠΙΖΩΝ
LONE SURVIVOR
Σκηνοθεσία: Πίτερ Μπεργκ
Πρωταγωνιστούν: Μαρκ Γουόλμπεργκ, Εμίλ Χιρς, Έρικ Μπάνα, Μπεν Φόστερ, Τέιλορ Κιτς
Μια πολύ δυνατή ταινία βασισμένη σε πραγματικό γεγονός. Τέσσερις καταδρομείς του αμερικανικού ναυτικού αναλαμβάνουν μια πολύ επικίνδυνη αποστολή. Αναλαμβάνουν να καταγράψουν τη δράση ενός υψηλά ιστάμενου στελέχους της Αλ Κάιντα, κάπου στα σύνορα μεταξύ Αφγανιστάν και Πακιστάν. Παγιδευμένοι από μια ομάδα Ταλιμπάν αγωνίζονται να παραμείνουν ενωμένοι και ζωντανοί.
Αν και κινηματογραφική η ταινία διαθέτει πολλές αρετές, η ιδεολογική και πολιτική της προσέγγιση είναι σαφώς προπαγανδιστική με μία προσπάθεια δικαιολόγησης της επιθετικότητας και των επεμβάσεων των ΗΠΑ.
ΕΤΣΙ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΑΓΑΠΗ
SENSO
Σκηνοθεσία: Λουκίνο Βισκόντι
Πρωταγωνιστούν: Αλίντα Βάλι, Φάρλεϊ Γκρέιντζερ, Μάσιμο Τζιρότι, Χάιντς Μουγκ
Σε επανέκδοση προβάλλεται η ταινία που γύρισε ο Βισκόντι το 1954. Πρόκειται για ένα ιστορικό δράμα που η υπόθεσή του εκτυλίσσεται το 1866, στο τέλος του ιταλο-αυστριακού πολέμου για την ενοποίηση της Βενετίας με την υπόλοιπη Ιταλία.
Κατά τη διάρκεια μιας παράστασης της όπερας «Ιλ Τροβατόρε», μια ομάδα Οταλών εθνικιστών διαμαρτύρεται κατά των Αυστριακών αξιωματούχων που βρίσκονται στο θέατρο. Μέσα στην αναμπουμπούλα που ακολουθεί, η κόμισσα Λίβια Σερπιέρι καλύπτει τον ξάδελφό της, μαρκήσιο Ρομπέρτο Ουσάνι, ο οποίος πρωτοστάτησε στη διαμαρτυρία. Όμως η γνωριμία της με τον αυστριακό αξιωματικό, Φραντς Μάλερ και το πάθος που νιώθει γι’ αυτόν, θα την βυθίσει σε έναν αυτοκαταστροφικό έρωτα με αποτέλεσμα να προδώσει τον ξάδελφό της αλλά και την πατρίδα της.
ΡΙΟ 2
RIO 2
Σκηνοθεσία: Κάρλος Σολτάνο
Φωνές: Αν Χάθαγουεϊ, Τζέσε Άιζενμπεργκ, Κριστίν Τσένογουεθ, Τζέιμι Φοξ, Λέσλι Μαν
Διασκεδαστική ταινία κινουμένων σχεδίων με πρωταγωνιστές μια οικογένεια εξωτικών πουλιών.
ΧΙΤΛΕΡ: ΜΙΑ ΤΑΙΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ
HITLER – EIN FILM AUS DEUTCHLAND
Σκηνοθεσία: Γιούργκεν Ζίμπερμπεργκ
Πρωταγωνιστούν: Χάρι Μπερ, Χάνιτς Σούμπερτ, Πέτερ Κερν, Χέλμουτ Λάνγκε, Ράινερ φον Άρτενφελς, Μάρτιν Σπερ
Ένα 7ωρης διάρκειας φιλμ με θέμα την άνοδο και την πτώση του 3ου Ράιχ και του φαινομένου, Αδόλφος Χίτλερ.Η ταινία διεισδύει και εξερευνά τον ψυχισμό των Γερμανών και το πώς δέχτηκαν το Χίτλερ ως ηγέτη της χώρας τους, ο οποίος κυριάρχησε της λογικής τους.
Η ταινία είναι χωρισμένη σε 4 μέρη και δεν είναι ένα κλασικό ντοκιμαντέρ. Όμως ο Ζίμπερμπεργκ προσεγγίζει την Ιστορία, με μια ποικιλία τεχνικών, παραμύθια, τσίρκο, θρησκευτικά δράματα, μαγικές τελετουργίες, φιλοσοφικούς διαλόγους.
Στην ταινία χρησιμοποιήθηκε ένα μικρό συνεργείο με λίγους ηθοποιούς ο καθένας από τους οποίους έπαιζε πολλούς ρόλους, ενώ οι ναζί παρουσιάζονται ως μαριονέτες. Υπάρχουν πολλά ηχητικά ντοκουμέντα και λιγότερες φωτογραφίες της εποχής. Οι τελευταίες μάλιστα μοιάζουν πιο πολύ με απόκοσμο ντεκόρ, παρά ως κάτι το πραγματικό. Οι μαρτυρίες πότε είναι γνήσιες (όπως εκείνη ενός Εβραίου επιζήσαντος από το Ολοκαύτωμα) και πότε τολμηρές καλλιτεχνικές αναφορές. Για παράδειγμα, ένας υστερικός Ες-Ες απαγγέλει τον π[αθιασμένο μονόλογο –απολογία του δολοφόνου παιδιών από την ταινία «Μ» του Φριτς Λανγκ και ο Χίτλερ αναδύεται από τον τάφο του Βάγκνερ ως άλλος Σάιλοκ, αναρωτώμενος εάν οι Εβραίοι δε ματώνουν όταν τους τρυπούν.
Η ταινία γυρίστηκε το 1977 και αποτελεί ένα πραγματικό αριστούργημα, μια βαθειά καλλιτεχνική μελέτη του εθνικοσοσιαλισμού. Είναι ένα δείγμα πρωτοποριακού κινηματογράφου, ένα φιλμ που υπερβαίνει τα όσα έχουμε δει.
Η Σούζαν Ζόνταγκ, στο βιβλίο της «Η γοητεία του φασισμού», γράφει: «(…) Ή ταινία επιχειρεί να είναι τα πάντα. Οι άνευ προηγουμένου στόχοι τού Ζύμπερμπεργκ στο «Χίτλερ, μιά ταινία από τη Γερμανία», βρίσκονται σε διαφορετική κλίμακα από οτιδήποτε έχει δει ποτέ κανείς σε ταινία. Πρόκειται για ένα έργο πού απαιτεί ένα ιδιαίτερο είδος προσοχής και συμμετοχής, ένα έργο πού σε προκαλεί να το ξανασκεφτείς, να το ξαναδείς. Όσο περισσότερο αναγνωρίζει κανείς τις τεχνοτροπίες αναφορές του και μυείται στα μυστικά της «γραφής» του, τόσο πιο ζωντανά το νιώθει να πάλλεται. (Το μεγάλο έργο πού δημιουργείται υπό τη μορφή της παρωδίας ανταμείβει διαρκώς τόν μελετητή του, καθώς μας διαβεβαιώνει ό Τζόυς αποτολμώντας την παρατήρηση ότι ό ιδανικός αναγνώστης τού έργου του θα
Η ταινία του Ζίμπερμπεργκ ανήκει στην κατηγορία των εκλεκτών αριστουργημάτων που απαιτούν αφοσίωση και μπορούν να την κερδίσουν. Έχοντας δει το Χίτλερ έχουμε δει μιά ταινία τού Ζύμπερμπεργκ -υπάρχουν κατά δεύτερο οι υπόλοιπες ταινίες πού θαυμάζουμε. (Αλίμονο, όχι και πολλές στις μέρες μας.) Όπως ειπώθηκε μέ θλίψη για το Βάγκνερ, εξάντλησε μόνος του όλη την ανεκτικότητα πού διαθέταμε για τούς υπόλοιπους».
Τα τέσσερα μέρη της ταινίας, είναι:
Μέρος Α: Το δισκοπότηρο (91΄)
Μέρος Β: Ένα γερμανικό όνειρο (120΄)
Μέρος Γ: Το τέλος μιας χειμωνιάτικης ιστορίας (93΄)
Μέρος Δ: Εμείς, τα παιδιά της κολάσεως (100΄)
