to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

9:57 | 10.12.2018

Κοινωνία

Κι εσύ Ελένη και κάθε Ελένη... καμία άλλη ζωή επικηρυγμένη

«Σκοτώνουν γυναίκες γιατί είναι γυναίκες. Η σιωπή είναι συνενοχή από όπου κι αν προέρχεται, από τα ανώτατα πολιτειακά όργανα μέχρι το Σύλλογο της γειτονιάς. Για να μη θρηνήσουμε άλλα θύματα. Για να μην είναι επικηρυγμένες οι ζωές της κάθε Ελένης»


«Σκοτώνουν γυναίκες γιατί είναι γυναίκες. Η σιωπή είναι συνενοχή από όπου κι αν προέρχεται, από τα ανώτατα πολιτειακά όργανα μέχρι το Σύλλογο της γειτονιάς. Για να μη θρηνήσουμε άλλα θύματα. Για να μην είναι επικηρυγμένες οι ζωές της κάθε Ελένης». Συνέντευξη στο Κόκκινο και τη Ντίνα Μπατζιά, της Μαρίας Γκασούκα, καθηγήτριας στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου, στη Σχολή που φοιτούσε η δολοφονημένη Ελένη Τοπαλούδη η οποία συμμετείχε και στην ομάδα στήριξης των προσφύγων στη Ρόδο.

Ποιος και γιατί άρπαξε το όνειρο της Ελένης Τοπαλούδη και του έκανε χαρακίρι; Ποιος στέρησε το δικαίωμά της στο όχι; Τι πληρώνει η Ελένη στο μακρύ κατάλογο των γυναικοκτονιών; Η Μαρία Γκασούκα, Καθηγήτρια στη Σχολή Ανθρωπιστικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου, μία γυναίκα που έχει παλέψει πολλά χρόνια σε θεωρητικό και ακτιβιστικό επίπεδο για τα δικαιώματα των γυναικών, συγκινημένη, συγκλονισμένη από την υπόθεση, μιλάει στην εκπομπή «Κι Όμως Κινείται» και για τη δολοφονία της Ελένης, και για τις αντιδράσεις, και για τις γυναικοκτονίες και τις ευθύνες όλων να μη θρηνήσουμε άλλη Ελένη...

*ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: «Να μην υπάρξει άλλη Ελένη»: Έκκληση του πατέρα της να μιλήσουν όσοι γνωρίζουν (βίντεο)

«Η Ελένη ήταν στο Τμήμα Μεσογειακών Σπουδών στη Σχολής μας, ήταν ένα παιδί που δούλευε μαζί μας στην υποστήριξη των προσφύγων και των προσφυγισσών, γι αυτό έχουμε μία άμεση εμπλοκή με το θέμα και σε προσωπικό επίπεδο. Είμαστε όλες και όλοι συγκλονισμένοι.
Όμως και για τις άλλες γυναίκες, τη μάνα και τις κόρες που βρέθηκαν σφαγμένες στον Έβρο, αλλά αυτές ήταν προσφύγισσες ... ποιος ασχολήθηκε μαζί τους ... δεν τις ήξερα αλλά στοιχειώνουν τον ύπνο μου.

Μακραίνει ο κατάλογος...

...κι έχουμε και φαινόμενα μαζικής γυναικοκτονίας. Πριν ένα χρόνο ο φρουρός του κ. Σημίτη δολοφόνησε τη μητέρα , τη κόρη και την εγγονή. Αυτά πληθαίνουν κι από κει που η Ελλάδα ήταν σε χαμηλό μέσο όρο στην Ευρώπη σε σχέση με τις γυναικοκτονίες, οδεύει καλπάζοντας στη κορυφή να συναντήσει τη Λιθουανία που είναι η πρώτη χώρα σε θηλυκτονίες. Έχουμε πια μετρήσιμα, ανατριχιαστικά στοιχεία. Σκοτώνουν τις γυναίκες γιατί είναι γυναίκες, γιατί τολμούν να πουν ότι δεν ανήκουν στους αρσενικούς, ότι είναι αυτόνομες προσωπικότητες κι έχουν δικαίωμα στο όχι και στην επιλογή. Είναι τρομακτικό.

Πάμε πίσω σε πιο σκληρές πατριαρχικές μορφές της κοινωνίας;

Δεν ξέρω αν πάμε πίσω, τώρα αρχίσαμε να τα μετράμε. Η θηλυκτονία, που περιλαμβάνει από τις δολοφονίες θηλυκών εμβρύων κυρίως από κινέζικους πληθυσμούς μόνο και μόνο γιατί είναι θηλυκά, για τα νεογνά, για τα κορίτσια και για γυναίκες κάθε ηλικίας. 

Η Ελλάδα είχε τη θηλυκτονία ως εθιμική πρακτική μέχρι και το Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο. Η Χαδούλα Φραγκογιαννού (ΣΣ Η Φόνισσα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη).Τέτοιες Χαδούλες είχαμε σε πολλές περιοχές, δολοφονούνταν τα θηλυκά νεογνά και δεν ενοχλούσε κανέναν, ενόχλησε όταν η Χαδούλα δολοφόνησε και θηλυκά άλλων οικογενειών. Στην ελληνική κοινωνία ήταν σύνηθες ένα χαστούκι από τον πατέρα, τον άντρα, τον αδερφό, τον εραστή, κάποιον από το σόι, στη γυναίκα. Όσο ανεχτήκαμε και θεωρήσαμε τη βία ως ένα είδος σωφρονισμού των γυναικών, γινόμασταν ανεκτικοί. Μέχρι το 1984 αθωώνονταν οι δολοφόνοι για λόγους τιμής. Και ο βιασμός ήταν το κακούργημα που μπορούσε να αναιρεθεί αν στην έδρα τα έβρισκαν ο πατέρας κι ο εραστής. Έχουμε ανεχτεί τα πάντα, και τις παραδόσεις βίας , και τους αποκλεισμούς των γυναικών που διαμορφώνουν την αντίληψη ότι η γυναίκα είναι κάτι λιγότερο από τον άνδρα και την αντίληψη του ιδιόκτητου θηλυκού.

Κι αυτοί που μιλούν για την Ελένη και κανιβαλίζουν ...

Αυτοί που σκυλεύουν , αυτοί που ασελγούν τώρα πάνω  από το κορμάκι της Ελένης, με αυτά που γράφουν ... ασέλγεια από όλο το φασισταριό και από όλη την αντίδραση της ροδίτικης κοινωνίας. Αλλά είναι και μία μέθοδος που υποκινείται από την υπεράσπιση των κατηγορουμένων, να αρχίσουν να θέτουν σε αμφισβήτηση την «ηθική» υπόσταση του θύματος, ώστε την ώρα της δίκης και θυμηθείτε το όταν έρθει ή ώρα, την επιχειρηματολογία της υπεράσπισης για να πέσουν στα μαλακά οι κατηγορούμενοι. Βγήκε στέλεχος της ΝΔ και μίλησε για την ηθική της κοπέλας. Βεβαίως ένα σωρό άνθρωποι από αυτό τον πολιτικό χώρο αντέδρασαν , προς τιμήν τους. Αλλά δείτε τη λογική τους.
Δε ξέρω πόσο στα μαλακά μπορούν να πέσουν, διότι ο τρόπος που έγινε το έγκλημα ήταν φρικιαστικός και λίγο έξω κι από τη κουλτούρα μας. Από πληροφορίες που έχουμε, άνθρωποι που είδαν χιλιάδες πνιγμένες και πνιγμένους στο Αιγαίο, οι λιμενικοί, δεν το άντεξαν το θέαμα. Ευτυχώς την υπόθεση ανέλαβε ένας άνθρωπος ευαισθητοποιημένος κι ότι ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας ήταν από πάνω από την ανάκριση, είχε πληροφόρηση για το τι είχε συμβεί. Αυτό δεν συμβαίνει πάντα όμως, δείτε τι έγινε με τη γυναίκα στο Μεσολόγγι όπου η αστυνομία χάλκευσε στοιχεία και προσπάθησε να το δείξει αυτοκτονία. Δεν είναι δεδομένο ότι οι αρχές είναι πάντα σε εγρήγορση και απαλλαγμένη από αυτό το πλέγμα των προκαταλήψεων, των ιδεολογημάτων για την «ευπρεπή» συμπεριφορά των γυναικών, με τα γνωστά «τα ήθελε και τα έπαθε».

Πλήρωσε το όχι της ... είναι δύσκολο να λες όχι, σχεδόν είναι ηρωϊκό ...

Δεν είναι ανεκτό το όχι από τη κοινωνία, η έννοια του ιδιόκτητου θηλυκού που πρέπει να φέρεται αλλιώς από το αρσενικό που έχει ορμές, οι γυναίκες πρέπει να υποκύπτουν  και να δέχονται τη βαρβαρότητα.

Πραγματικά είναι τρομακτικό, πως μπόρεσαν δύο νέα παιδιά φέρθηκαν με τέτοια βαρβαρότητα, να κάνουν τέτοιο έγκλημα;Είναι ο τρόπος που κοινωνικοποιούνται οι νέοι άντρες. Πρέπει να ξεσηκωθεί η κοινωνία ολόκληρη. Πρέπει να καταλάβουν ότι είναι δική της υπόθεση αυτό, να έρθουν προ των ευθυνών τους. Αυτό που κάνει η Ρένα Δούρου με το πρόγραμμα ευαισθητοποίησης σε θέματα βίας κατά των γυναικών, αυτό πρέπει να γίνει παντού από κάθε φορέα. Να μην υπάρξει δημοτικό συμβούλιο που να μη βγάλει ανακοίνωση. Περιμένω τις συνδικαλιστικές παρατάξεις, που είναι; Που είναι οι κοινωνικοί φορείς; Οι προσωπικότητες;

Είναι κομμάτι φασισμού αυτό που θέλει το αντρικό πρότυπο το μάτσο, με την τάση να κυριαρχεί εκείνο και να υποτιμά τη γυναίκα ... αυτό οπλίζει μυαλά και χέρια  για να φτάσουμε στη κορυφή της πυραμίδας που είναι ο φόνος, αλλά από κάτω υποβόσκει ένα ολόκληρο σύστημα που ξεκινά με τα σεξιστικά αστεία ...

Μα ο σεξισμός είναι ακραία μορφή ρατσισμού και φασισμού.

Τι μπορούμε να κάνουμε για να μη θρηνήσουμε άλλες Ελένες;

Δεν είμαι πολύ αισιόδοξη, νομίζω θα θρηνήσουμε κι άλλες Ελένες. Πρέπει όλη η κοινωνία να το κάνει υπόθεσή της. Όλες και όλοι πρέπει να καταλάβουμε ότι τα παιδιά μας, οι κόρες μας μπορεί να βρεθούν στην ίδια θέση. Ποιος το περίμενε ότι η κόρη δύο εξαιρετικών εκπαιδευτικών θα δολοφονείτο; Δεν περιφρουρεί τίποτα, είναι διαταξικό το φαινόμενο,  είναι πολυ-πολιτισμικό, συνδέεται με τις πιο ακραίες μισογύνικες παραδόσεις και πρακτικές. Η σιωπή είναι συνενοχή από όπου κι αν προέρχεται, από τα ανώτατα πολιτειακά όργανα μέχρι το Σύλλογο της γειτονιάς. Για να μη θρηνήσουμε άλλα θύματα. Για να μην είναι επικυρυγμένες οι ζωές της κάθε Ελένης.

 

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)