Για τους περισσότερους μαθητές, η Κυριακή είναι μέρα ξεκούρασης και χαλάρωσης, είτε στα σπίτια τους είτε σε δραστηριότητες εκτός.
Κάποιοι μαθητές όμως, θα περάσουν την Κυριακή τους προσφέροντας κάτι πολύ σημαντικότερο από τη μία μέρα ξεκούρασής τους. Είναι οι μαθητές του 1ου γυμνασίου και του 1ου λυκείου Χολαργού, οι οποίοι την Κυριακή 12 Μαρτίου, θα μαγειρέψουν στην κουζίνα του σχολείου τους 2.000 κεφτέδες, τους οποίους θα δώσουν στο κοινωνικό παντοπωλείο του δήμου Παπάγου – Χολαργού.
Εάν ψάξει κανείς λίγο πιο βαθιά, θα δει ότι οι μαθητές των εν λόγω σχολείων εδώ και μία περίπου πενταετία έχουν πραγματοποιήσει ανάλογες δράσεις για μία σειρά από κοινωνικές ομάδες που πλήττονται από την οικονομική κρίση, άστεγοι, μετανάστες, άποροι, σε έναν συνδυασμό σύμπραξης εκπαιδευτικών, γονέων και μαθητών.
Μία από αυτούς, η Νατάσσα Χαμηλοθώρη, μητέρα και μέλος του συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων, μίλησε στο altsantiri για τις δράσεις του συλλόγου, για το πώς μέσα σε αυτή την κρίσιμη για τη διαμόρφωση του χαρακτήρα του ενήλικα, ηλικία, οι ενέργειες αυτές έχουν συμβάλει τα μέγιστα, αλλά και το τι ακριβώς θα γίνει την ερχόμενη Κυριακή.
Πώς δημιουργήθηκε η «κοινωνική κουζίνα»
«Όλα ξεκίνησαν πριν από πέντε περίπου χρόνια, όταν ένας γονέας που ήταν σεφ και είχε αποφασίσει να φύγει από την Ελλάδα, δώρισε όλες τις συσκευές και τα εργαλεία της κουζίνας του στο σχολείο. Τότε ήταν που κινητοποιήθηκε ο σύλλογος και αποφασίσαμε να μετατρέψουμε έναν χώρο που αρχικά είχε κατασκευαστεί για τουαλέτες και στη συνέχεια χρησίμευε σαν αποθήκη, σε κουζίνα», εξηγεί η κ. Χαμηλοθώρη.
Πρόκειται ουσιαστικά για cooking lab το οποίο λειτουργεί στο πλαίσιο προγραμμάτων του υπουργείου Παιδείας, υπάγεται στο ωρολόγιο πρόγραμμα του σχολείου και το «τρέχουν» εκπαιδευτικοί του γυμνασίου. Φέτος μάλιστα έχει γίνει και εργαστήριο μεσογειακής κουζίνας στον χώρο.
Άστεγοι, μετανάστες και άποροι
Είναι όμως και οι ίδιοι οι γονείς που τον «πονάνε» τον χώρο, αξιοποιώντας τον με δράσεις κοινωνικού χαρακτήρα. «Πέρυσι φτιάξαμε 140 μερίδες φαγητού και τις μεταφέραμε στους άστεγους στους ξενώνες», λέει η κ. Χαμηλοθώρη και προσθέτει μία ακόμα δράση:
«Κάναμε επίσης μία δράση η οποία στόχευε σε ανήλικα προσφυγόπουλα. Μαθητές μας συνέλεξαν σακίδια, στα οποία έβαλαν είδη πρώτης ανάγκης και τα μετέφεραν στους πρόσφυγες που βρίσκονταν στον Πειραιά.
Αυτή τη φορά είπαμε να στοχεύσουμε και στα του δήμου μας. Θέλουμε να βοηθήσουμε τον δήμο Παπάγου – Χολαργού και έτσι αποφασίσαμε να φτιάξουμε κεφτέδες (διότι είναι και λίγο δύσκολο να φτιάξουμε σε μεγάλες μερίδες κάτι πιο περίπλοκο, ενώ και ο χώρος είναι μικρός) ώστε να τους διαθέσουμε στο κοινωνικό παντοπωλείο του δήμου μας».
Οι τσάντες που μοίρασαν σε προσφυγόπουλα οι μαθητές
Πώς αντιδρούν τα παιδιά σε αυτές τις δράσεις;
Το ερώτημα που προκύπτει σε αυτή την περίπτωση, είναι πώς σε αυτά τα κρίσιμα χρόνια, στη οποία οι έφηβοι διαμορφώνουν συνειδήσεις, επιδρούν τέτοιες δράσεις κοινωνικής ευθύνης και ευαισθητοποίησης.
«Θέλουμε να περάσουμε στα παιδιά έννοιες όπως ο εθελοντισμός, η αλληλεγγύη, η κοινωνική ευθύνη. Τα παιδιά είναι ουσιαστικά «λευκή σελίδα». Ό,τι βλέπουν, αυτό θα κάνουν. Δεν είναι ούτε αδιάφορα, ούτε τεμπέλικα. Το αντίθετο μέσα από τέτοιες δράσεις γίνονται εξαιρετικά συμμετοχικά και πολλές φορές προτείνουν τα ίδια να συμμετάσχουν σε δράσεις», μας λέει η μητέρα/μέλος αυτού του ιδιαίτερα ενεργού και σε κάθε περίπτωση, όχι τυπικού συλλόγου Γονέων.
«Με ένα έναυσμα μπορούν να γίνουν θαύματα», μας παρακινεί και σίγουρα τα αποτελέσματα των δράσεών τους… μιλούν από μόνα τους.
