Το fast track ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας -στη συγκεκριμένη περίπτωση της ΛΑΡΚΟ- από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, με αμφιβόλου νομιμοποίησης μεθοδεύσεις, έχει προκαλέσει συναγερμό στις τάξεις των εργαζομένων, που βρίσκονται σε κινητοποιήσεις εδώ και μήνες, με αποκορύφωμα το μεγάλο συλλαλητήριο στο κέντρο της Αθήνας, το Σάββατο 13/6/20.
Η κινητοποίηση κορυφώθηκε με συναυλία που οργανώθηκε με τη συμβολή του Πανελλήνιου Μουσικού Συλλόγου, οι εκπρόσωποι του οποίου εξέφρασαν την αλληλεγγύη τους στον αγώνα των εργαζομένων.
Στο καλλιτεχνικό πρόγραμμα συμμετέχουν η Ρίτα Αντωνοπούλου, η Νατάσα Μποφίλιου, η Σταυρούλα Μανωλοπούλου, ο Δημήτρης Κανέλλος, ο Κώστας Τριανταφυλλίδης, και οι μουσικοί Ζαχαρίας Γερασκλής, Δημήτρης Γιαννούχος, Πάνος Τσίτσικας, Φίλιππος Παχνιστής και Λευτέρης Κουάντας.
Πριν ξεκινήσει η συναυλία, τα σωματεία της ΛΑΡΚΟ επέδωσαν ψήφισμα στην ελληνική Βουλή.
Στην πλατεία Συντάγματος βρέθηκαν εργαζόμενοι από τη ΛΑΡΚΟ, αλλά και εργαζόμενοι άλλων κλάδων της Στερεάς και της Αττικής που τους συμπαραστέκονται και εκφράζουν ταξική αλληλεγγύη.
Τις δυνατότητες της ΛΑΡΚΟ και τη σημασία της λειτουργίας της για την αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου της χώρας αλλά και για τους πέντε νομούς της χώρας (Εύβοια, Βοιωτία, Καστοριά, Κοζάνη τα ορυχεία, Λάρυμνα το εργοστάσιο) που λειτουργούν εργοστάσια και ορυχεία της παρουσίασε ο Ανδρέας Κορέτζελος, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων ΛΑΡΚΟ. «Δεν ξεχνάμε τους 80 νεκρούς μας», είπε αναφερόμενος στα θανατηφόρα εργατικά ατυχήματα.
Στο συλλαλητήριο συμμετείχαν μεταξύ άλλων στελέχη και βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, βουλευτές και στελέχη του ΚΙΝΑΛ, ο γ.γ. του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, καθώς και ο Γραμματέας του ΜέΡΑ25, Γιάννης Βαρουφάκης.
Καλλιόπη Βέττα: “Ο αγώνας για τη διάσωση της ΛΑΡΚΟ, είναι αγώνας όλων μας”
Η Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ ΠΕ Κοζάνης δήλωσε:
«Η ΛΑΡΚΟ είναι μια επιχείρηση που έχει προσφέρει πολλά στην ελληνική οικονομία και έχει τις δυνατότητες να συνεχίσει να προσφέρει ακόμη περισσότερα.
Εμείς, οι κάτοικοι της Δυτικής Μακεδονίας, γνωρίζουμε την διαχρονική συνεισφορά της ΛΑΡΚΟ, συνεισφορά όχι μόνο οικονομική αλλά πολλαπλά ανταποδοτική.
Το ίδιο μπορεί να συμβεί και τώρα: τα μεταλλεία, τα ορυχεία, η τεχνογνωσία, μα πάνω απ΄ όλα οι άνθρωποί της, μπορούν να αξιοποιηθούν και να καταστήσουν την επιχείρηση κερδοφόρα και αποδοτική. Αρκεί να υπάρξουν οι κατάλληλες προϋποθέσεις: βούληση, γνώση και κατάλληλη, θεσμική και οικονομική στήριξη.
Δυστυχώς, η κυβέρνηση της ΝΔ, με τον Ν.4664/20 θέλει να οδηγήσει την επιχείρηση σε απαξίωση και ξεπούλημα: ο ειδικός διαχειριστής, η προθεσμία για την πτώχευση, οι μειώσεις μισθών και επιδομάτων, οι πρωτοφανείς καθυστερήσεις στις οφειλές των εργαζομένων και των προμηθευτών, αποδεικνύει του λόγου το αληθές.
Η σημερινή συγκέντρωση μπορεί να αποτελέσει την κορωνίδα μιας μαζικής και αποτελεσματικής αντίδρασης ενάντια στα σχέδια της κυβέρνησης.
Γιατί ο αγώνας για την διάσωση της ΛΑΡΚΟ, δεν αφορά μόνο τους εργαζομένους της. Είναι αγώνας ολόκληρης της Ελλάδας που, για να ανακάμψει, πρέπει να εκμεταλλευτεί τους φυσικούς της πόρους και όχι να τους ξεπουλάει σε ιδιωτικά συμφέροντα. Είναι αγώνας όλων μας»
Μετά το πέρας της συγκέντρωσης, η κ. Βέττα, μαζί με άλλους Βουλευτές, συνόδεψε τους εργαζομένους της ΛΑΡΚΟ για την παράδοση του ψηφίσματος στη Βουλή.
Ο Δημήτρης Τσόκας, πρόεδρος Εργαζομένων στην Πανελλήνια Ομοσπονδία Μετάλλου και ο Μάρκος Κοντιζάς γενικός γραμματέας στην Πανελλήνια Ομοσπονδία Μετάλλου εξέφρασαν τη στήριξή τους στον αγώνα των εργαζομένων.
«Η επίθεση είναι γενικευμένη στο σύνολο των εργαζομένων του κλάδου και όλη της της χώρας» τόνισε ο Σωτήρης Πουλικόγιαννης πρόεδρος Συνδικάτου Μετάλλου Αττικής και Ναυπηγικής Βιομηχανίας Ελλάδας. Επισήμανε ότι στην ίδια κατηγορία με τη ΛΑΡΚΟ βρίσκονται και τα ναυπηγεία, καθώς και η ΕΑΣ, ΕΑΒ, ΕΛΒΟ. «Δεν έχουμε άλλα περιθώρια υπομονής, δεν έχουμε άλλα περιθώρια να βάλουμε πλάτη. Σηκώνουμε ανάστημα βάζοντας μπροστά τις δικές μας ανάγκες» σημείωσε. Ανέφερε ότι ο αγώνας αυτός μπορεί να αποτελέσει πρότυπο για την οργάνωση του αγώνα σε άλλους χώρους δουλειάς, καθώς όχι μόνο «αναδεικνύει τα ενιαία συμφέροντα των εργαζομένων πέρα από τις ιδιαιτερότητες κάθε χώρου δουλειάς», αλλά και «προβάλλει μια άλλη λογική στην οργάνωση της οικονομίας».
(προηγήθηκε προσυγκέντρωση στην Ομόνοια και πορεία προς το Σύνταγμα)
Όπως επισημαίνουν τα σωματεία των 1.000 και πλέον εργαζομένων της εταιρείας, οι πρακτικές της κυβέρνησης οδηγούν στην απαξίωση τα εργασιακά τους δικαιώματα, οδηγώντας τους, στη φτωχοποίηση και την ανεργία, παράλληλα με την ανυπολόγιστη ζημιά που θα υποστεί η δημόσια περιουσία.
Έξι μήνες τώρα οι εργαζόμενοι αγωνίζονται ενάντια στην εκποίηση της ΛΑΡΚΟ, το κλείσιμο της, το ξεπούλημα του ορυκτού πλούτου, την καταστρατήγηση κάθε εργατικού δικαιώματος.
Μεταξύ άλλων, το Εργατικό Κέντρο Αθήνας είχε καλέσει τα Σωματεία μέλη του και όλους τους εργαζόμενους της Αθήνας «να εκφράσουν έμπρακτα την συμπαράστασή μας στους εργαζόμενους της ΛΑΡΚΟ, δίνοντας δυναμικό παρών στο συλλαλητήριο που θα εκφραστεί η εναντίωση στην αντεργατική πολιτική που βιώνουν όλοι οι εργαζόμενοι».
Η απαξίωση και ο «κρυμμένος θησαυρός»
Η «γαλάζια» επιχείρηση ξεπουλήματος της ΛΑΡΚΟ, με τη δικαστική απόφαση υπαγωγής της σε καθεστώς ειδικής διαχείρισης (ή θα βρεθεί αγοραστής σε έξι μήνες -ως τον Σεπτέμβριο- ή θα πάει σε λύση και εκκαθάριση σε 12 μήνες, δηλαδή στις αρχές του 2021) άνοιξε ουσιαστικά τον δρόμο για την ιδιωτικοποίησή της, την οποία προβλέπει τροπολογία του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας -με την υπογραφή του υπουργού Κωστή Χατζηδάκη-, που υπερψηφίστηκε στις 12 Φεβρουαρίου μόνο από τους βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας.
Από το Φεβρουάριο έως τώρα, οι κυβερνητικές μεθοδεύσεις που οδηγούν σε ακόμη μεγαλύτερη απαξίωση τη ΛΑΡΚΟ -και συνακόλουθα πτώση της τιμής της, εφόσον ευωδοθούν τα κυβερνητικά σχέδια για την ιδιωτικοποίησή της- δεν έχουν τελειωμό. Όπως καταγγέλλουν οι εργαζόμενοι, τα εργοστάσια δουλεύουν μόλις στο 20% των δυνατοτήτων τους, καθώς είναι σε λειτουργία μόνο μία από τις πέντε υψικαμίνους.
Οι εργαζόμενοι που δουλεύουν εκ περιτροπής έχουν χάσει σε ελάχιστους μήνες περίπου το 30% των καθαρών αποδοχών τους, το επίδομα άδειας είναι κομμένο, ενώ δεν πληρώθηκαν και το δώρο Πάσχα. Παράλληλα, τα μεταλλεία Καστοριάς, με το πιο πλούσιο κοίτασμα σιδηρονικελίου στη χώρα, έχουν σταματήσει να λειτουργούν, ενώ έτοιμο μετάλλευμα παραμένει στις αποθήκες, καθώς είναι απλήρωτοι οι μεταφορείς μεταλλεύματος από την Καστοριά, οι οποίοι και έχουν σταματήσει να εφοδιάζουν το εργοστάσιο.
Σύμφωνα με έγκυρες πηγές, μοναδικός ενδιαφερόμενος για τη ΛΑΡΚΟ (ως την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές), φέρεται να είναι η πολυεθνική, ισραηλινών συμφερόντων, GSOL, που διαθέτει δύο ορυχεία νικελίου, το ένα στη Δομινικανή Δημοκρατία και το άλλο στη Βόρεια Μακεδονία.
Στο εργοστάσιο της Βόρειας Μακεδονίας, μάλιστα, έχουν προσληφθεί πρώην υψηλόβαθμα «γαλάζια» στελέχη της ΛΑΡΚΟ, που έχουν ιδία γνώση της τεράστιας περιουσίας της, κινώντας τα νήματα μιας εξαιρετικά επωφελούς συμφωνίας για το νέο εργοδότη τους, με την υποστήριξη υψηλά ιστάμενων «συμμαχητών» τους στη ΝΔ.
Αξίζει να σημειωθεί ότι στις προηγούμενες απόπειρες ιδιωτικοποίησης είχε εκδηλωθεί ενδιαφέρον τόσο από ελληνικούς βιομηχανικούς ομίλους, όπως ο όμιλος Μυτιληναίου, η ΒΙΟΧΑΛΚΟ, o όμιλος Κυριακόπουλου (Βαρυτίνης και Αργυρομεταλλευμάτων) όσο και από διεθνείς, όπως η Glencore, η Cunico κ.ά. Είναι χαρακτηριστικό ότι στον προηγούμενο διαγωνισμό που δεν ολοκληρώθηκε, το 2009, είχαν εμφανιστεί εννέα εταιρείες, ενώ στην επόμενη απόπειρα να βρεθεί επανδυτής, το 2014, είχαν δείξει ενδιαφέρον 14 εταιρείες.
Σημειωτέον ότι στην περιουσία της ΛΑΡΚΟ ανήκουν κοιτάσματα σιδηρονικελίου αξίας άνω των 20 δισ. ευρώ, 1.000.000 στρέμματα γης, τρία μεταλλεία (Εύβοια, Βοιωτία, Καστοριά), ένα λιγνιτωρυχείο στην Κοζάνη, δύο ιδιόκτητα λιμάνια και δύο οικισμοί. Επισημαίνεται ότι η ΛΑΡΚΟ είναι φυσικό μονοπώλιο στην παραγωγή σιδηρονικελίου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, μία από τις πέντε που υπάρχουν σε όλο τον κόσμο!
Οι δυνητικές – μελλοντικές υπεραξίες της είναι ακόμη μεγαλύτερες, καθώς στο κράμα που επεξεργάζεται η εταιρεία περιέχεται και κοβάλτιο, το οποίο όμως δεν διαχωρίζεται, παρότι η τιμή του είναι σχεδόν τριπλάσια από αυτή του νικελίου στα χρηματιστήρια εμπορευμάτων. Το κοβάλτιο είναι απολύτως αναγκαία πρώτη ύλη για την κατασκευή μπαταριών, και η ζήτησή του αναμένεται να εκτοξευθεί, στο πλαίσιο των αντιρρυπαντικών τεχνολογιών, που πριμοδοτούν μεταξύ άλλων και τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα, ενώ έχει χαρακτηριστεί από την Ε.Ε «στρατηγική πρώτη ύλη» (διαβάστε αναλυτικά).
