to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

Κάτι έγινε εκεί στο Γαλάτσι...

Εκεί στο Γαλάτσι, το Σάββατο 6 Απριλίου, φαίνεται πως κάτι συνέβη. Κάτι ξεχωριστό. Που ίσως σημαίνει πολλά. Και συνεπάγεται περισσότερα.


Δεν ήταν μόνο οι πολλές, πολύ περισσότερες του αναμενομένου «σημαίνουσες» παρουσίες. Δεν ήταν οι μαχητικές παρεμβάσεις. Δεν ήταν καν η ειδικού πολιτικού βάρους ομιλία του πρωθυπουργού. Και δεν ήταν επίσης το μέγα πλήθος και το μέγα πάθος. Ήταν όλα αυτά, αλλά και κάτι πολύ περισσότερο. Ήταν πολιτικό ξέσπασμα. Ναι, έτσι μπορείς να το πεις, πολιτικό ξέσπασμα. Που δείχνει ότι, ίσως, μόλις τώρα αρχίζουν όλα...

Για τον ΣΥΡΙΖΑ και τους συμμάχους του, τώρα, από κει ξεκίνησε ο προεκλογικός αγώνας. Και, απ’ ό,τι φαίνεται, κάπως έτσι θα πάει ως προς τη μαχητικότητα, την ένταση και το πάθος. Γιατί εκεί, στο Γαλάτσι, ο κόσμος της Αριστεράς ξανασυναντήθηκε με την πολιτική του αυτοπεποίθηση...

Όταν ο Αλέξης Τσίπρας προχώρησε στο προσκλητήριο για τη συγκρότηση της μεγάλης Προοδευτικής Συμμαχίας, ήταν ακριβώς τη σωστή ώρα. Στη βάση δύο γεγονότων - πολιτικών σταθμών: την έξοδο από τα Μνημόνια και την επιτροπεία και την κυβερνητική απεμπλοκή από τους ΑΝ.ΕΛΛ.Πολιτικούς σταθμούς απολύτως απαραίτητους, προκειμένου αφενός να καταπέσουν διαχωριστικές γραμμές του παρελθόντος και αφετέρου να ξεκαθαρίσει το τοπίο από γκρίζες πολιτικές ζώνες για την αναγκαία προοδευτική συσπείρωση. Κι από την άλλη, ήρθε η Συμφωνία των Πρεσπών, με το προφανές πολιτικό της βάρος, να λειτουργήσει ως καταλύτης για το φιλόδοξο εγχείρημα. Πολύ περισσότερο που η επ’ αυτής στάση του ΚΙΝ.ΑΛΛ., «απελευθέρωσε» δυνάμεις, διαμόρφωσε πολιτικό κενό στα όριά του, κάνοντας έτσι πολύ ευχερέστερη, σχεδόν μονοδρομική τη επιλογή. Για κείνους τουλάχιστον για τους οποίους τέτοιου ειδικού βάρους ζητήματα τίθενται στην κορυφή της κλίμακας των αξιών.

Έτσι, ο αγώνας, ο προεκλογικός αλλά και ο ευρύτερος, ο στρατηγικού χαρακτήρα και μακράς προοπτικής αγώνας, ξεκινάει με ξεκάθαρα τα μέτωπα. Το συντηρητικό από τη μία μεριά, με τη Ν.Δ. του Κυριάκου Μητσοτάκη επικεφαλής, με όλα τα πολιτικά χαρακτηριστικά που τον τελευταίο καιρό έχει αυτοβούλως ενδυθεί. Εκεί όπου το μείγμα Ακροδεξιάς, νεοφιλελευθερισμού και εθνικισμού, καθίσταται κυριολεκτικά εκρηκτικό. Και το ΚΙΝ.ΑΛΛ. στον θλιβερό ρόλο του συνοδοιπόρου - ουραγού. Ρόλο τον οποίο επίσης αυτοβούλως έχει επιφυλάξει για τον ιστορικό χώρο η σημερινή του ηγεσία...

Όσοι πιστοί...

Το άλλο πολιτικό μέτωπο, το προοδευτικό, διαμορφώνεται ήδη με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ και με πλούσια κιόλας τη «συγκομιδή» εταίρων πρόθυμων και μαχητικών, «έτοιμων» για τον μεγάλο αγώνα. Τον αγώνα όχι απλώς κατά της συντήρησης, αλλά κατά του κινδύνου δραματικής οπισθοδρόμησης. Προκειμένου δηλαδή να μην ανακοπεί η πορεία της χώρας προς τα μπρος, προς την κατεύθυνση μιας «νέας πολιτειακής και πολιτικής κανονικότητας» με προοδευτικό πρόσημο. Και είμαστε ακόμη στην αρχή...

Σ’ αυτό το εγχείρημα έχουν ασφαλώς θέση και ρόλο, σύμφωνα και με το προσκλητήριο του πρωθυπουργού, όλοι όσοι αυτοπροσδιορίζονται ως προοδευτικοί πολίτες. Κι επειδή δεν έχει ακόμη εφευρεθεί κάποιο «αριστερόμετρο» ή «προοδευτικόμετρο», ας λείπουν οι ανεύθυνες (και συνήθως άδικες) επ’ αυτού κρίσεις. Πολύ περισσότερο αφού ουδείς απολύτως διαθέτει το δικαίωμα απονομής ή αφαίρεσης των σχετικών τίτλων.

Όσο για την εκ μέρους των ηγεσιών, προπάντων του ΚΙΝ.ΑΛΛ. αλλά και της Ν.Δ., επιχείρηση αμφισβήτησης του πολιτικού εκτοπίσματος των προσελθόντων στο προοδευτικό προσκλητήριο, ε, ας ρίξουν μια ματιά δίπλα τους, γύρω τους. Στο περιβάλλον και στις τάξεις τους. Ας κάνουν τις αναγκαίες συγκρίσεις και θα καταλάβουν...

Εκεί λοιπόν, στο Γαλάτσι, το Σάββατο 6 Απριλίου, κάτι συνέβη. Κάτι μεγάλο. Συναντήθηκαν εκεί οι γενιές και οι «διαδρομές» και οι αγώνες του καλού οι ποικίλοι, με κοινό στόχο. Εκεί όπου ο κόσμος της Αριστεράς, ο κόσμος της προόδου ξανασυναντήθηκε με την πολιτική του αυτοπεποίθηση. Ενόψει των μεγάλων αναμετρήσεων, των μεγάλων σταθμών.

Και όχι, δεν πρόκειται να δημιουργηθεί καινούργιο κόμμα στη θέση του ΣΥΡΙΖΑ, όπως ανοήτως λέγεται και γράφεται. Δεν πρόκειται να επαναληφθεί το πείραμα με τις «συνιστώσες». Δεν πρόκειται ο ΣΥΡΙΖΑ να αλλοιώσει τα βασικά του πολιτικά χαρακτηριστικά ως κόμματος της ανανεωτικής και της ριζοσπαστικής Αριστεράς. Είναι αυτή η πολιτική του σκευή η αναντικατάστατη. Που δεν παζαρεύεται, ούτε εκποιείται κατά περίπτωση...

tags: άρθρα

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)