Ο Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και επικεφαλής της Ευρωομάδας του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, Δημήτρης Παπαδημούλης, μίλησε στη συνεδρίαση της Επιτροπής Προϋπολογισμών (BUDG) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, στη συζήτηση με θέμα: «Ανακοίνωση σχετικά με τη χρηματοδοτική στρατηγική Next Generation EU για τη χρηματοδότηση του σχεδίου ανάκαμψης της Ευρώπης – Παρουσίαση από τον Επίτροπο Johannes Hahn, αρμόδιο για τον προϋπολογισμό και τους ανθρώπινους πόρους».
Ως συντονιστής της Ευρωομάδας της Αριστεράς (The Left) στην Επιτροπή Προϋπολογισμών (BUDG), ο Δημ. Παπαδημούλης απευθυνόμενος προς τον Επίτροπο Γ. Χαν, ανέφερε τα εξής:
«Ευχαριστώ κε Πρόεδρε, όπως και τον κ. Χαν για την ενημέρωση.
Κε Χαν, είναι όντως σημαντικό θετικό βήμα η έκδοση κοινού χρέους, ύψους 750 δισ. ευρώ. Πρώτη φορά κάνουμε, ως Ευρωπαϊκή Ένωση, ένα τέτοιο βήμα. Αλλά καθυστερούμε υπερβολικά. Η σύγκριση με τις ΗΠΑ είναι συντριπτική σε βάρος της ΕΕ. Και κοντεύουμε ένα χρόνο, από τότε που ξεκινήσαμε στις 21 Ιουλίου 2020.
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι εγκαίρως έτοιμο αλλά οι κυβερνήσεις καθυστερούν. Σας ρωτώ, λοιπόν: Τι κάνει η Κομισιόν για να πιέσει αυτές τις δέκα χώρες που δεν έχουν επικυρώσει ακόμη την απόφαση για τους ίδιους πόρους; Επίσης, πώς θα διασφαλίσετε ότι το 30% που αναλογεί στα πράσινα ομόλογα, θα είναι πραγματικά πράσινα; Εμείς θα θέλαμε και περισσότερα από το 30%, αλλά τουλάχιστον το συμφωνημένο 30% να είναι πραγματικά και όχι δήθεν πράσινα ομόλογα.
Κε Χαν, θα ήθελα να σας ρωτήσω επίσης για το πότε προβλέπετε ότι η προχρηματοδότηση από τον Μηχανισμό -το 13% δηλαδή- θα φτάσει στα κράτη μέλη, που το περιμένουν εναγωνίως;
Κλείνοντας θα ήθελα να θέσω δύο ακόμα ερωτήματα: Πρώτον σε ό,τι αφορά την εισαγωγή των ίδιων πόρων. Η συμφωνία έχει ένα πολύ συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα. Στους Financial Times, ωστόσο, και στις ευρωπαϊκές διπλωματικές πηγές που επικαλούνται, διαβάζουμε πως η συμφωνία αυτή αφορά μόνο την αποδοχή ότι η Κομισιόν θα υποβάλλει προτάσεις, και όχι την θέσπιση ίδιων πόρων. Κάτι τέτοιο αποτελεί ‘πλαστογράφηση’ και παρερμηνεία της συμφωνίας. Επομένως, τι θα κάνετε για να διασφαλίσετε ότι οι προθεσμίες αυτές αφορούν όχι μόνο την υποβολή των προτάσεων από την Κομισιόν αλλά και την εισαγωγή των νέων ίδιων πόρων, όπως έχουμε πετύχει με τη διοργανική συμφωνία;
Τέλος, θα ήθελα να μου πείτε πώς θα διασφαλίσετε ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ως δημοσιονομική αρχή, θα έχει τον ρόλο που απαιτείται και δεν θα μαθαίνουμε απλώς γενικές πληροφορίες την τελευταία στιγμή;
Σας ευχαριστώ».
Ο Επίτροπος Γ. Χαν απάντησε στον Δημ. Παπαδημούλη ως εξής:
«Για τους ίδιους πόρους θα προχωρήσουμε, όπως έχουμε ανακοινώσει. Μέχρι το τέλος Ιουνίου θα υπάρχουν οι προτάσεις μας, θα γίνουν εκτενείς και εξαντλητικές συζητήσεις, όπως τα είπε και ο κ. Παπαδημούλης. Και βέβαια πρέπει να εκπονήσουμε κάποια πρόταση αλλά όπως κι εσείς, κε Παπαδημούλη, αντιλαμβάνεστε, θεωρώ ότι είναι μόνο μια αφετηρία – θα γίνουν διαπραγματεύσεις και θα υποβάλλουμε προτάσεις. Αυτό θα καλύψει στο μέλλον τις ετήσιες ανάγκες μας, δηλαδή περί τα 15 δισ. ευρώ. Άρα, προς τα εκεί κατατείνουν οι προσπάθειες μας. Γι’ αυτό και προσπαθούμε στο μέτωπο των ίδιων πόρων.
Πιστεύω ότι τα κράτη μέλη θα πρέπει να συμβάλλουν για αυτά τα ομόλογα/δάνεια, ως εθνική συνεισφορά. Και τελικά πιστεύω πως θα υπάρξουν οι ίδιοι πόροι. Αλλά, βέβαια, θα πρέπει να συζητήσουμε τη μορφή – μερικοί θέλουν κάποια πράσινα ομόλογα, άλλοι θέλουν ομόλογα που να έχουν σχέση με την ψηφιακή οικονομία. Γι’ αυτό πιστεύω πως πρέπει να έχουμε μια ισόρροπη πρόταση ούτως ώστε να συμφωνήσουν τελικά και τα 27 κράτη μέλη.
Για την σύγκρισή μας με τις ΗΠΑ: Μία χώρα εκείνοι, 27 χώρες εμείς. Πέραν των διαδικασιών, έχω τη στέρεα πεποίθηση ότι μόλις κυρωθεί τον Ιούνιο η υπόθεση των ιδίων πόρων, θα έχουμε σημειώσει ένα ρεκόρ. Γιατί τελευταία φορά που κάναμε κάτι παρόμοιο, μας πήρε δύο χρόνια για να μπορέσουμε να πετύχουμε την κύρωση από πλευράς όλων των κρατών μελών. Αυτή τη φορά υπάρχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον από τα κράτη μέλη. Και να δούμε, λοιπόν, εάν θα τα καταφέρουμε μέχρι τον Ιούνιο να τα έχουμε κάνει όλα αυτά. Άρα, σε λιγότερο από έξι μήνες θα έχει ολοκληρωθεί αυτή η διαδρομή. Για την Ευρώπη κάτι τέτοιο αποτελεί συνοπτική -‘fast-track΄- διαδικασία. Και γι΄αυτό σας λέω, ότι δεν δικαιολογούνται τέτοιες συγκρίσεις. Άλλωστε είναι θέμα και με τι μεγέθους ποσά υποστηρίζουμε την κοινωνία και τις επιχειρήσεις. Καθίστε και κοιτάχτε τι γίνεται σε εθνικό επίπεδο από το κάθε κράτος μέλος και τι κάνει η Ευρώπη. Εάν τα αθροίσετε και για να το πω διπλωματικά: Δεν θα πρέπει να θεωρούμε ότι υστερούμε σε σχέση με τις άλλες χώρες, όπως η Ιαπωνία και οι ΗΠΑ».
