to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

21:05 | 10.10.2020

πηγή: Αυγή

Πολιτισμός

Κατερίνα Ντίνου: Η Πολιτεία απαξίωσε τους ανθρώπους του πολιτισμού

«Βίωσα την καραντίνα δύσκολα, όπως κάθε συνθήκη κάτω από τη οποία η καθημερινότητα έχει όρους και η ελευθερία καταργείται. Αναγκαία συνθήκη βέβαια, και την ακολουθήσαμε όλοι. Ήταν μια δοκιμασία που κατήργησε αυτά που θεωρούσα δεδομένα, όπως ένα τραγούδι με κόσμο, μια αγκαλιά ή ένα ταξίδι στο νησί μου», λέει απαντώντας σε σχετική ερώτηση της «Αυγής»


Η Κατερίνα Ντίνου ασχολήθηκε με τη μουσική από πολύ μικρή, μαζί με τον, επίσης μουσικό, αδελφό της, τραγουδώντας και παίζοντας κιθάρα και, όπως λέει η ίδια, αυτό δεν σταμάτησε ούτε κατά τη διάρκεια των σπουδών της στη Φαρμακευτική Σχολή του ΑΠΘ.

Η διαδρομή της ξεκίνησε με την έλευσή της στην Αθήνα και την κυκλοφορία του πρώτου δίσκου της το 2002 και έκτοτε έχει κυκλοφορήσει άλλους τέσσερις δίσκους, με εκλεκτούς συνεργάτες να υπογράφουν τα τραγούδια, και έχει πραγματοποιήσει πολλές ζωντανές εμφανίσεις της, μόνη της αλλά και σε συνεργασία με άλλους/ες εξαίρετους/ες ερμηνευτές/τριες.

Λίγες ημέρες πριν κυκλοφορήσει ο έκτος δίσκος της «Επιθυμία», τη μουσική των τραγουδιών του οποίου υπογράφει ο Βαγγέλης Μαχαίρας και τους στίχους ο Δημήτρης Λέντζος, μας μίλησε με δικαιολογημένο ενθουσιασμό γι’ αυτόν.

Συνέντευξη στην Αυγή και τον Θάνο Μαντζάνα

* Έχοντας πλέον αρκετά χρόνια ενασχόλησης με το τραγούδι για να το διαπιστώσεις, πιστεύεις πως το ότι γεννήθηκες και μεγάλωσες σε ένα νησί, τη Σκόπελο, επηρέασε καθόλου τον τρόπο που αντιμετωπίζεις τη μουσική και ιδιαίτερα το ερμηνευτικό ύφος σου;

Το νησί μου με διαμόρφωσε εκείνα τα πρώτα κρίσιμα χρόνια που έπαιρνα τις αποφάσεις μου λαμβάνοντας τα ερεθίσματα από τη φύση και τη θάλασσα και τοποθετώντας τον εαυτό μου στον χώρο που απλόχερα μου δόθηκε. Την ομορφιά του νησιού μου την έχω πάντα μέσα μου, πολύτιμη αλήθεια και ορισμό τής ελευθερίας στη δημιουργία, την έκφραση και τη σκέψη μου.

* Θεωρείς τον εαυτό σου αποκλειστικά ή έστω κατά κύριο λόγο λαϊκή ερμηνεύτρια ή όχι απαραίτητα; Και ποιες ερμηνεύτριες θα έλεγες ότι όχι απλά σου αρέσουν αλλά και βλέπεις μόνη σου ότι η επιρροή τους διαμόρφωσε σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό το ύφος σου;

Το λαϊκό τραγούδι έχει μια ευθύτητα και μια εντιμότητα που με συναρπάζει. Αποκλειστικό όμως δεν θεωρώ τίποτα στη ζωή, πόσο μάλλον τον τρόπο έκφρασης μέσω της ερμηνείας τραγουδιών. Δεν θα αναφερθώ συγκεκριμένα σε μία ερμηνεύτρια.  Έχουμε πολλές και σπουδαίες στη χώρα μας. Το λαϊκό μας τραγούδι απλά ήταν το πρώτο μου άκουσμα και επιρροή και έχει ξεχωριστή θέση μέσα μου.

* Υπάρχει κάποιος/α συνθέτης/ιδα με τον/την οποίο/α θα ήθελες πάρα πολύ να συνεργαστείς και ποιος/α είναι αυτός/ή και γιατί;

Δεν «στοχεύω» συνθέτες. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι οι επιλογές μου είναι τυχαίες. Ακολουθώ τον δρόμο που ταιριάζει στο ένστικτο και τον χαρακτήρα μου. Η στόχευση θολώνει και περιορίζει την εικόνα, η οποία θέλω να είναι καθαρή και ολόκληρη.

* Σε ενδιαφέρει και σου αρέσει να αλλάζεις μέσα στον χρόνο κι από δίσκο σε δίσκο, έτσι δεν είναι; Η καινούργια εργασία σου, για παράδειγμα, δεν θα μπορούσε να είναι περισσότερο διαφορετική από την προηγούμενη με τις διασκευές τραγουδιών του Μίμη Πλέσσα.

Αλλάζω σημαίνει βελτιώνομαι. Είμαι ήσυχη μέσα μου, αφού από το ξεκίνημά μου με το «Φως Αυγούστου», που αγαπώ βαθιά, μέχρι το «Επιθυμία», τώρα βλέπω τη βελτίωση που η ωριμότητα και η συνεχής προσπάθεια επιβάλλουν.

* Ποια θα έλεγες ότι είναι τα κυριότερα χαρακτηριστικά του νέου δίσκου;

Είναι ένας συμπαγής κύκλος εξαιρετικών τραγουδιών με αλήθεια, τιμιότητα και αμεσότητα, χαρακτηριστικά της εμπιστοσύνης που δημιουργήθηκε μεταξύ μας έτσι ώστε κάθε ηχογράφηση να έχει το στίγμα και των τριών μας, αφού ο ένας «άκουγε» και «κούμπωνε» στην αισθητική του άλλου.

* Το ύφος και οι αρετές τής γραφής του Δημήτρη Λέντζου είναι πλέον γνωστά, αλλά ποια νομίζεις ότι είναι τα κυριότερα συνθετικά γνωρίσματα του δεξιοτέχνη του μπουζουκιού Bαγγέλη Μαχαίρα, που ουσιαστικά για πρώτη φορά μας αποκαλύπτει και αυτήν την πλευρά του;

Έχει μια υποδειγματική συνέπεια και ειλικρίνεια ο Βαγγέλης τόσο απέναντι στον στίχο που ντύνει όσο και στη φωνή για την οποία γράφει. Πέρα από την αδιαμφισβήτητη καλλιτεχνική αξία του, αυτό που τον κάνει ξεχωριστό για εμένα.

* Πιστεύεις ότι το «Τραγούδια μόνο λαϊκά» δηλώνει κάτι άλλο και περισσότερο από αυτό που κυριολεκτικά λέει ο τίτλος του; Και, με την ευκαιρία, ποιο τραγούδι του δίσκου είναι το αγαπημένο σου και γιατί;

Δηλώνει τον έρωτα που βρίσκει τρόπο να εκφραστεί σε δρόμο λαϊκό και γνώριμο, με υπερηφάνεια και αυταπάρνηση, γνώση και παράδοση, χωρίς άμυνα στη δύναμή του. Είναι ένα τραγούδι, δεν είναι ταμπέλα ή δήλωση.  Όσο για το αγαπημένο μου, αν και πολύ δύσκολα τα ξεχωρίζω, θα διαλέξω το «Επιθυμία», που ήταν και η αρχή της συνεργασίας μας.

* Πώς βίωσες ως άνθρωπος και σαν ερμηνεύτρια την καραντίνα και ποιες σκέψεις και προβληματισμούς σου προκάλεσε;

Δύσκολα, όπως κάθε συνθήκη κάτω από τη οποία η καθημερινότητα έχει όρους και η ελευθερία καταργείται. Αναγκαία συνθήκη βέβαια, και την ακολουθήσαμε όλοι.  Ήταν μια δοκιμασία που κατήργησε αυτά που θεωρούσα δεδομένα, όπως ένα τραγούδι με κόσμο, μια αγκαλιά ή ένα ταξίδι στο νησί μου.

* Πώς θα έκρινες τόσο την ενημέρωση των πολιτών από πλευράς του κράτους για την πανδημία, αλλά αντίστοιχα και την ανταπόκριση του κόσμου στις συμβουλές και τις οδηγίες των ειδικών;

Ως πολίτης και άνθρωπος θα ήθελα η κεντρική ιδέα να στηρίζεται στην εξέλιξη της γνώσης του προβλήματος, στην προάσπιση της υγείας και όχι στον φόβο, που από μόνος του επιβαρύνει την υγεία.  Όσο για τον κόσμο, είναι τόσο παράλογη η κατάσταση που ζούμε, ώστε σίγουρα υπάρχουν και παράλογες αντιδράσεις.

* Πώς βλέπεις τη νέα σεζόν; Είσαι ικανοποιημένη από την οικονομική και άλλη στήριξη της Πολιτείας στους ανθρώπους του πολιτισμού που δοκιμάστηκαν και συνεχίζουν να δοκιμάζονται περισσότερο από όσο εκείνοι άλλων επαγγελματικών χώρων;

Θέλω να βλέπω φως μπροστά μου, ελπίζω και προσπαθώ.  Όσο για την Πολιτεία, όχι μόνο δεν στήριξε τον πολιτισμό και τους ανθρώπους του, αλλά τους απαξίωσε με πρωτοφανή τρόπο, αδιαφορώντας και εφαρμόζοντας απαγορεύσεις με δύο μέτρα και δύο σταθμά.

* Και τα προσεχή σχέδιά σου, όσο φυσικά επιτρέπει η πανδημία να κάνεις τέτοια;

Προσαρμόζομαι και παίρνω την ευθύνη που μου αναλογεί. Κυκλοφορεί ο δίσκος και οργανώνω παραστάσεις σε χώρους που πληρούν τα αναγκαία μέτρα. Τίποτα δεν μπορεί να σταματήσει τα σχέδια και τους στόχους. Η ζωή θέλει ζωή για ν’ αξίζει.

Η οποία βέβαια πρέπει να είναι ανθρώπινη και όχι απάνθρωπη θα συμπληρώναμε εμείς…

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)