Η βρετανική εφημερίδα «Γκάρντιαν» αναφέρει σε σχετικό της δημοσίευμα ότι οι Νεπαλέζοι που εργάζονταν στα συγκεκριμένα έργα και έχασαν τη ζωή τους από τις άθλιες συνθήκες εργασίας ανήλθαν σε 188 για το διάστημα από τον Γενάρη μέχρι και τα μέσα Νοέμβρη του 2014.
Αντίστοιχα στοιχεία από υπηρεσία του Νεπάλ προσδιόριζαν τον αριθμό ελαφρώς χαμηλότερα, σε 157 θανάτους, όμως και πάλι ο ρυθμός των θανάτων είναι συγκλονιστικός: Ένας Νεπαλέζος εργάτης πεθαίνει κάθε δύο μέρες.
Συνθήκες δουλείας
Οι περισσότεροι θάνατοι προκαλούνται από την εντατική δουλειά κάτω από αντικειμενικά αντίξοες συνθήκες (υψηλές θερμοκρασίες) και την έλλειψη στοιχειωδών μέτρων υγιεινής και ασφάλειας. Πάνω από 65 εργάτες υπέστησαν καρδιακή ανακοπή ενώ περισσότεροι από 30 πέθαναν σε δυστυχήματα στο χώρο εργασίας.
Την ίδια ώρα οι εργαζόμενοι είναι αντιμέτωποι και με εργασιακές σχέσεις βγαλμένες από τις πιο μαύρες στιγμές της δουλοκτησίας: Το σύστημα «Kafala» επιτρέπει στους εργοδότες να έχουν τους εργαζόμενους, ουσιαστικά στην ιδιοκτησία τους έως και πέντε χρόνια, ενώ συνήθης είναι και η μέθοδος της παρακράτησης των διαβατηρίων τους, προκειμένου να μην μπορούν να φύγουν.
Σύγχρονα κάτεργα
Τα τελευταία στοιχεία δεν περιλαμβάνουν τους θανάτους των εργατών από την Ινδία, τη Σρι Λάνκα και το Μπαγκλαντές, που οδηγεί με βεβαιότητα στο συμπέρασμα ότι ο ρυθμός των θανάτων θα μπορούσε να είναι περισσότερο από ένα άτομο κάθε μέρα.
Άλλωστε έκθεση του υπουργείου Εργασίας του Κατάρ, που δημοσιεύθηκε τον περασμένο Μάη, ανέφερε ότι 964 εργαζόμενοι από το Νεπάλ, την Ινδία και το Μπαγκλαντές έχασαν τη ζωή τους στα έργα για το Παγκόσμιο Κύπελλο το 2012 και το 2013. Από μία απλή διαίρεση προκύπτει ότι τα προηγούμενα δύο χρόνια, τουλάχιστον ένας εργάτης κάθε μέρα έχανε τη ζωή του στα σύγχρονα κάτεργα του μεγάλου κεφαλαίου.
