Εφόσον η διοίκηση έχει εγκαταλείψει το εργοστάσιο, οι 70 εργάτες ζητούν να τους δοθεί η δυνατότητα να το λειτουργήσουν μόνοι τους και να μην βρεθούν στην ανεργία. Ζητούν ακόμη τη δημιουργία ενός νομικού πλαισίου για συνεταιριστικές επιχειρήσεις στο οποίο θα αναφέρεται ρητά ότι οι εργαζόμενοι φέρουν ευθύνη μόνο για το αρχικό κεφάλαιο της εταιρείας και δεν δεσμεύονται για τα περαιτέρω χρέη της.

Ακριβώς γι' αυτόν τον σκοπό τη ΒΙΟΜΕΤ επισκέφθηκε ο εκπρόσωπος των αυτοδιαχειριζόμενων εργοστασίων της Αργεντινής, Ernesto Lalo Paret, προκειμένου να τους μεταφέρει την εμπειρία ανάκτησης των εργοστασίων στη χώρα του εν μέσω της κρίσης του 2001. Ο Ε. Lalo συζήτησε με τους εργαζομένους για περισσότερες από τρεις ώρες και απάντησε σε ερωτήσεις τους σχετικά με το τρόπο δημιουργίας του κινήματος αυτοδιαχείρισης των εργοστασίων, τα προβλήματα που αντιμετώπισαν και αντιμετωπίζουν αλλά και σχετικά με τη γενικότερη αλλαγή που επήλθε στον τρόπο που αντιλαμβάνονται την εργασία.

"Καταλαμβάνω, αντιστέκομαι, παράγω" ήταν τα βήματα που έκαναν οι εργάτες στην Αργεντινή. "Στην Αργεντινή, όπως και στη Ελλάδα, είναι συχνό φαινόμενο οι εργαζόμενοι να μην συζητούν μεταξύ τους, να θεωρούν ότι η άποψή τους δεν είναι σημαντική. Έτσι ίσως το πιο δύσκολο κομμάτι ήταν να συνεννοηθούμε μεταξύ μας και να δουλέψουμε όλοι μαζί σε έναν καινούργιο τρόπο οργάνωσης της παραγωγής, που σε πολλές περιπτώσεις σήμαινε ότι έπρεπε να αλλάξουμε τα πάντα στο εργοστάσιο" τόνισε ο Lalo εξηγώντας πως το πιο δύσκολο κομμάτι είναι πάντοτε να παραμείνουν οι εργαζόμενοι ενωμένοι για να αντιληφθούν ότι "μπορούν και μόνοι τους".

"Ακόμα και τώρα υπάρχουν συνάδελφοι που νομίζουν πως ο συνεταιρισμός πήρε τη θέση του αφεντικού" συνέχισε και απευθυνόμενος στους εργαζόμενους της ΒΙΟΜΕΤ τόνισε πως "ακόμα και αν κάναμε λάθος το έχουμε προσπαθήσει. Στην Αργεντινή ήταν ο μόνος δρόμος που υπήρχε και ίσως αυτός να γίνει πιο εύκολος για τα παιδιά μας".